Dłuższa nieobecność podstawą do nieuiszczania opłaty za gospodarowanie odpadami?

AKTUALNOŚCI / TEMAT MIESIĄCA - SAS 8/2015

PYTANIE PRACOWNIKA URZĘDU MIASTA

Czy dwumiesięczny wyjazd stanowi podstawę do zaprzestania wnoszenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi?

ODPOWIEDŹ PRAWNIKA

Nie można podzielić stanowiska, że nieobecność mieszkańca dłuższa niż miesiąc powoduje ustanie obowiązku ponoszenia opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi i stanowi podstawę do złożenia nowej deklaracji w celu zmiany danych. Ustawa wiąże bowiem obowiązek ponoszenia opłaty za gospodarowanie z faktem zamieszkiwania na nieruchomości, którego nie uchyla nawet długotrwała faktyczna nieobecność mieszkańca.

Zgodnie z art. 6c ust 1 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, gminy są obowiązane do zorganizowania odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy. Artykuł 6h ustawy stanowi, że właściciele nieruchomości, o których mowa w art. 6c, są obowiązani ponosić na rzecz gminy, na terenie której są położone ich nieruchomości, opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi. Natomiast zgodnie z art. 6i pkt 1 ustawy obowiązek ponoszenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi powstaje, w przypadku nieruchomości, o których mowa w art. 6c ust. 1 – za każdy miesiąc, w którym na danej nieruchomości zamieszkuje mieszkaniec. Ustawa wiąże więc konieczność ponoszenia opłat z zamieszkiwaniem na nieruchomości.

MIEJSCE ZAMIESZKANIA

Ustawa nie zawiera definicji legalnej terminu „zamieszkiwania” lub „miejsca zamieszkania”, co powoduje konieczność sięgnięcia do definicji zawartej w art. 25 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z tym przepisem miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Definicja cywilnoprawna dotyczy, co prawda, miejscowości, a nie konkretnej nieruchomości, w której dana osoba przebywa z zamiarem stałego pobytu, jednakże uwagi dotyczące wykładni tego przepisu mogą znaleźć zastosowanie również do problemu przedstawionego w pytaniu. O miejscu zamieszkania decydują dwa czynniki, czyli faktyczne przebywanie w określonym miejscu oraz zamiar stałego pobytu w tym miejscu. Obie te przesłanki muszą zachodzić łącznie. Innymi słowy miejscem zamieszkania jest miejsce stanowiące centrum spraw życiowych danej osoby. Zgodnie z poglądami wyrażanymi w orzecznictwie Sądu Najwyższego i piśmiennictwie nawet długotrwała przerwa w faktycznym przebywaniu w miejscu zamieszkania nie pozbawia danej osoby tego miejsca zamieszkania (por. M. Pazdan, Kodeks cywilny, Komentarz pod red. K. Pietrzykowskiego, Tom 1, C.H. Beck, Warszawa 1997, s. 81, uzasadnienie postanowienia SN z 15 lipca 1978 r., sygn. akt IV CR 242/08,OSN 1979, Nr 6, poz. 120).

Nawet długotrwała przerwa w faktycznym przebywaniu w miejscu zamieszkania nie pozbawia danej osoby tego miejsca zamieszkania.

Tym samym nawet wyjazd na studia, do sanatorium lub na wakacje nie zmienia faktu, że osoba wyjeżdżająca nadal zamieszkuje na nieruchomości, w związku z czym brak jest podstaw do przyjęcia, że w przypadku tego rodzaju nieobecności na nieruchomości jest zwolniona z opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi.
Autor niniejszego tekstu ma przy tym pełną świadomość, że przedstawiona wyżej interpretacja przepisów nie rozwiązuje wszystkich wątpliwości związanych z pobieraniem opłat i bardzo ogranicza mieszkańcom możliwość zwolnienia się z tych opłat, pomimo że w rzeczywistości w związku z ich absencją mogą oni faktycznie nie produkować odpadów komunalnych przez określony czas. Ponieważ jednak kryterium obowiązku ponoszenia opłaty ustawodawca ustanowił fakt zamieszkiwania na nieruchomości, więc wszelka nieobecność na niej, która nie wiąże się ze zmianą miejsca zamieszkania, nie powinna i nie może mieć wpływu na obowiązek uiszczania opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

Michał Pęczkowski
radca prawny

SPIS TREŚCI

Wydawca: SKIBNIEWSKI MEDIA, Warszawa