Czy osoba karana może być koordynatorem projektów unijnych?

TEMAT MIESIĄCA - SAS 8 / 2014

PYTANIE SEKRETARZA GMINY

Czy osoba karana za przestępstwo pospolite, dokonane umyślnie z chęcią zysku, może być koordynatorem projektów unijnych w zakresie prowadzenia niepublicznych przedszkoli, szkół, a także może pracować z dziećmi i młodzieżą jako organizator wypoczynku, obozów i wycieczek dla dzieci i młodzieży?

ODPOWIEDŹ PRAWNIKA

Choć nie istnieje szczegółowy wymóg ustawowy, by osoba karana za przestępstwo pospolite, dokonane umyślnie z chęcią zysku, nie mogła być koordynatorem projektów unijnych w zakresie prowadzenia niepublicznych przedszkoli, to jednak podmioty realizujące działania w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki wymagają, by osoba ubiegająca się o stanowisko koordynatora projektów unijnych nie była karana za przestępstwa popełnione umyślnie. W rozporządzeniu nie ma mowy o wymogu niekaralności względem organizatorów wypoczynku, obozów i wycieczek dla dzieci i młodzieży.

Praktyka wskazuje, że osoby pełniące funkcję koordynatora projektów unijnych zatrudniane są na podstawie różnych form zatrudnienia, w tym na podstawie umowy o pracę lub umów cywilnoprawnych. Nie istnieją natomiast przepisy ustanawiające konkretne wymogi formy dla osoby mającej pełnić obowiązki koordynatora.

PODSTAWA PRAWNA

Szukając ograniczeń możliwości zatrudnienia osoby skazanej za przestępstwo umyślne w celu osiągnięcia zysku, należy sięgnąć do zasad ogólnych, określonych w ustawie o pracownikach samorządowych oraz w Kodeksie karnym.

Zgodnie z art. 6 ust. 3 pkt 2 i ustawy o pracownikach samorządowych (dalej u.p.s.) pracownikiem samorządowym zatrudnionym na podstawie umowy o pracę na stanowisku urzędniczym, doradcy lub asystenta nie może być osoba, która była skazana prawomocnym wyrokiem sądu za umyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe. Zgodnie z 6 ust. 3 pkt 3 u.p.s. pracownik samorządowy zatrudniony na podstawie stosunku pracy na wyżej wskazanych stanowiskach powinien cieszyć się nieposzlakowaną opinią. Podobne ograniczenia zostały przewidziane dla pracowników samorządowych ustanowionych na podstawie wyboru lub powołania (art. 6 ust. 2 u.p.s.). Stosownie do art. 6a u.p.s. w przypadku skazania prawomocnym wyrokiem sądu za umyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe pracownika samorządowego zatrudnionego na podstawie umowy o pracę na stanowisku urzędniczym, doradcy lub asystenta właściwy organ jednostki samorządu terytorialnego lub związku jednostek samorządu terytorialnego albo podmiot wykonujący czynności z zakresu prawa pracy wobec pracownika samorządowego odwołuje go lub rozwiązuje z nim umowę o pracę za wypowiedzeniem najpóźniej po upływie miesiąca od dnia, w którym uzyskał informację o fakcie prawomocnego skazania. Oczywiście ograniczenia wyżej wymienione dotyczą sytuacji, w której osoba pełniąca funkcję koordynatora zostanie zatrudniona w urzędzie gminy, jednostce pomocniczej tej gminy, gminnej jednostce budżetowej lub zakładzie budżetowym na podstawie stosunku pracy. Tym samym nie znajdą one zastosowania, gdy koordynator będzie osobą współpracującą w oparciu o umowę cywilnoprawną.
Kolejne ograniczenia w zatrudnieniu na stanowisku koordynatora projektów unijnych mogą wynikać z faktu orzeczenia wobec kandydata środka karnego w postaci zakazu zajmowania określonego stanowiska, wykonywania określonego zawodu lub prowadzenia określonej działalności gospodarczej.
Zgodnie z art. 41 § 1 Kodeksu karnego (dalej k.k.) sąd może orzec zakaz zajmowania określonego stanowiska albo wykonywania określonego zawodu, jeżeli sprawca nadużył przy popełnieniu przestępstwa stanowiska lub wykonywanego zawodu albo okazał, że dalsze zajmowanie stanowiska lub wykonywanie zawodu zagraża istotnym dobrom chronionych prawem. Zgodnie z art. 41 § 2 k.k. sąd może orzec zakaz prowadzenia określonej działalności gospodarczej w razie skazania za przestępstwo popełnione w związku z prowadzeniem takiej działalności, jeżeli dalsze jej prowadzenie zagraża istotnym dobrom chronionym prawem. Przed zatrudnieniem takiej osoby na stanowisku koordynatora trzeba więc upewnić się, czy wobec kandydata nie orzeczono prawomocnie środków karnych przedstawionych wyżej.
Choć nie istnieje szczegółowy wymóg ustawowy, by osoba karana za przestępstwo pospolite, dokonane umyślnie z chęcią zysku nie mogła być koordynatorem projektów unijnych w zakresie prowadzenia niepublicznych przedszkoli, to jednak podmioty realizujące działania w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki wymagają, by osoba ubiegająca się o stanowisko koordynatora projektów unijnych nie była karana za przestępstwa popełnione umyślnie.
Jeśli zaś chodzi o drugą część pytania, to ustawa z 7 września 1991 r. o systemie oświaty w art. 92a ust. 2 (dalej u.s.o.) odsyła do Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania.
Organizatorami wypoczynku mogą być właściwie dowolne podmioty: szkoły i placówki, osoby prawne i fizyczne, a także jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej (§ 2 rozporządzenia). Rozporządzenie nie określa żadnych szczególnych wymagań ani co do formy prawnej, ani odnośnie do warunków organizacyjno-finansowych, które powinien spełnić organizator. Ustala się jedynie wymagania dotyczące samych form wypoczynku: obowiązkiem organizatorów jest zapewnienie bezpiecznych warunków wypoczynku i właściwej opieki wychowawczej, a także zatrudnienie odpowiednio przygotowanej kadry pedagogicznej (§ 1 rozporządzenia).
W rozporządzeniu nie ma mowy o wymogu niekaralności względem organizatorów wypoczynku, obozów i wycieczek dla dzieci i młodzieży.
Jedyny ustawowy wymóg określony jest względem wychowawców lub kierowników kolonii, obozów i innych form wypoczynku. Zgodnie z art. 92a ust. 1a u.s.o. wychowawcą lub kierownikiem kolonii, obozów i innych form wypoczynku nie może być osoba karana za umyślne przestępstwo przeciwko życiu i zdrowiu na szkodę małoletniego, przestępstwo przeciwko wolności seksualnej i obyczajności na szkodę małoletniego, przestępstwo przeciwko rodzinie i opiece, z wyjątkiem przestępstwa określonego w art. 209 ustawy z 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny, przestępstwo określone z rozdziale 7 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii albo osoba, wobec której orzeczono zakaz prowadzenia działalności związanej z wychowywaniem, leczeniem, edukacją małoletnich lub opieką nad nimi, lub obowiązek powstrzymywania się od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, zakaz kontaktowania się z określonymi osobami lub zakaz opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu.
W celu potwierdzenia warunku, o którym mowa w ust. 1a, kandydat na wychowawcę lub kierownika formy wypoczynku dzieci i młodzieży jest obowiązany przedstawić organizatorowi wypoczynku informację z Krajowego Rejestru Karnego. Kandydat na wychowawcę lub kierownika formy wypoczynku, który jednocześnie jest zatrudniony na podstawie przepisów, które zawierają warunek niekaralności za przestępstwo popełnione umyślnie, składa w formie pisemnej oświadczenie o niekaralności za przestępstwa, o których mowa w ust. 1a (art. 92a ust. 1b u.s.o.).

Aneta Podgajna

PODSTAWA PRAWNA
– Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (Dz.U. z 2008 r. nr 223, poz. 1458 ze zm.)
– Ustawa z 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. 1991 nr 95, poz. 425 ze zm.)
– Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania (Dz.U. z 1997 r. nr 12, poz. 67 ze zm.)
– Ustawa z 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz.U. z 1997 r. nr 88, poz. 553)

WRÓĆ DO SPISU TREŚCI

Wydawca: SKIBNIEWSKI MEDIA, Warszawa