AKTUALNOŚCI / PROJEKTY / SAS 2 /2020

25 lutego 2020 r. do uzgodnień międzyresortowych skierowany został projekt ustawy o zmianie ustawy z dnia 9 listopada 2018 r. o kołach gospodyń wiejskich.

Projekt ustawy przewiduje powierzenie zadań ustawowych, realizowanych dotychczas przez Pełnomocnika Rządu do spraw Małych i Średnich Przedsiębiorstw – ustanowionemu rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 14 stycznia 2020 r. (Dz.U. poz. 76) Pełnomocnikowi Rządu do spraw lokalnych inicjatyw społecznych. Do zadań Pełnomocnika Rządu do spraw lokalnych inicjatyw społecznych należy w szczególności współpraca z organizacjami pozarządowymi w zakresie działań wpływających na wzrost powszechności i rozwój lokalnych inicjatyw społecznych. Projektowana ustawa zawiera również przepisy umożliwiające udzielanie kołom gospodyń wiejskich
w 2020 r. pomocy finansowej z budżetu państwa z przeznaczeniem na realizację zadań, o których mowa w art. 2 ust. 3 ustawy o kołach gospodyń wiejskich. W projekcie zaplanowano na 2020 r. limit wydatków z budżetu państwa w wysokości 40 mln zł, który umożliwi przyznanie pomocy finansowej dla około 11,6 tys. kół gospodyń wiejskich.

Spis treści

AKTUALNOŚCI / PROJEKTY / SAS 2 /2020

21 lutego 2020 r. do uzgodnień międzyresortowych trafił projekt rozporządzenia Ministra Sportu, zmieniającego rozporządzenie w sprawie przekazywania środków z Funduszu Zajęć Sportowych dla Uczniów.

Nowelizacja rozporządzenia ma na celu ujednolicenie regulacji obecnie obowiązujących w zakresie dystrybucji środków publicznych w zakresie właściwości ministra sportu (tj.  ujednolicić regulacje, które obecnie obowiązują m.in. w zakresie Funduszu Rozwoju Kultury Fizycznej). W § 8 ust. 1, pkt 16 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2015 r., w sprawie  przekazywania środków z Funduszu Zajęć Sportowych dla Uczniów, określono obowiązek zamieszczania w umowie dotacyjnej klauzuli o zakazie ubiegania się o dofinansowanie z funduszu przez okres 2 lat w przypadku wykorzystania środków niezgodnie z przeznaczeniem. Regulacje tego rodzaju zostały już usunięte zarówno z ustawy o finansach publicznych oraz z rozporządzenia Ministra Sportu i Turystyki w sprawie w sprawie przekazywania środków z Funduszu Rozwoju Kultury Fizycznej. W związku z powyższym niezbędne jest ujednolicenie zapisów w tym zakresie.

Spis treści

AKTUALNOŚCI / PROJEKTY / SAS 2 /2020

21 lutego 2020 r. do uzgodnień międzyresortowych trafił projekt rozporządzenia Ministra Sportu, zmieniającego rozporządzenie w sprawie przekazywania środków z Funduszu Zajęć Sportowych dla Uczniów.

Nowelizacja rozporządzenia ma na celu ujednolicenie regulacji obecnie obowiązujących w zakresie dystrybucji środków publicznych w zakresie właściwości ministra sportu (tj.  ujednolicić regulacje, które obecnie obowiązują m.in. w zakresie Funduszu Rozwoju Kultury Fizycznej). W § 8 ust. 1, pkt 16 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2015 r., w sprawie  przekazywania środków z Funduszu Zajęć Sportowych dla Uczniów, określono obowiązek zamieszczania w umowie dotacyjnej klauzuli o zakazie ubiegania się o dofinansowanie z funduszu przez okres 2 lat w przypadku wykorzystania środków niezgodnie z przeznaczeniem. Regulacje tego rodzaju zostały już usunięte zarówno z ustawy o finansach publicznych oraz z rozporządzenia Ministra Sportu i Turystyki w sprawie w sprawie przekazywania środków z Funduszu Rozwoju Kultury Fizycznej. W związku z powyższym niezbędne jest ujednolicenie zapisów w tym zakresie.

Spis treści

AKTUALNOŚCI / PROJEKTY / SAS 2 /2020

18 lutego 2020 r. do uzgodnień międzyresortowych skierowany został projekt rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników niebędących nauczycielami, zatrudnionych w szkołach i placówkach oświatowych, prowadzonych przez organy administracji rządowej oraz w niektórych innych jednostkach organizacyjnych.

Nowelizacja rozporządzenia jest konieczna, ponieważ zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy budżetowej na rok 2020 planowany średnioroczny wskaźnik wzrostu wynagrodzeń dla pracowników państwowej sfery budżetowej wynosi 106,0%. W świetle natomiast art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 2288), podwyższenie wynagrodzeń dla pracowników państwowej sfery budżetowej następuje w ciągu 3 miesięcy po ogłoszeniu ustawy budżetowej, z wyrównaniem od dnia 1 stycznia danego roku. Jednocześnie zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 10 września 2019 r. w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej w 2020 r. (Dz.U. poz. 1778) w 2020 r. minimalne wynagrodzenie za pracę wynosi 2600 zł. Ponadto zgodnie z przepisami ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz.U. poz. 1564), od dnia 1 stycznia 2020 r. z kategorii minimalnego wynagrodzenia za pracę został wyłączony dodatek za staż pracy.

Spis treści

BIULETYN SAMORZĄDOWCA / Z GMIN I POWIATÓW - 2/2020  

Posiedzenie odbyło się 26 lutego 2020 roku w siedzibie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w Warszawie. Spotkaniu współprzewodniczyli: Paweł Szefernaker – Sekretarz Stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Jacek Karnowski – prezydent Sopotu. Z ramienia Związku Powiatów Polski w posiedzeniu udział wzięli: Jan Grabkowski – Starosta Poznański, Lucyna Sokołowska – członek Zarządu Powiatu Rzeszowskiego, Rudolf Borusiewicz – dyrektor biura ZPP oraz jego zastępca Grzegorz Kubalski.

Posiedzenie rozpoczęło się od przekazania decyzji premiera odnośnie powołania w skład Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego Ryszarda Kamińskiego – wiceministra rolnictwa.
Przewodniczący Komisji, Paweł Szefernaker poinformował o rozpoczęciu cyklu konferencji, które są skierowane do samorządów terytorialnych i związane są z możliwością współpracy na linii rząd-samorząd oraz wykorzystywaniem programów, które w poszczególnych ministerstwach są dedykowane samorządom.

SYSTEM MONITOROWANIA USŁUG PUBLICZNYCH

Prezentację na temat Systemu Monitorowania Usług Publicznych „SMUP” przedstawił Zastępca Dyrektora Departamentu Administracji Publicznej – Andrzej Trzęsiara. Nazwał przedsięwzięcie modelowym przykładem współpracy między rządem a samorządem. Dotychczas w Polsce nie wypracowano spójnego systemu monitorowania usług publicznych, który umożliwiałby uzyskanie pełnej informacji na temat jakości, ilości, dostępności i efektywności finansowej usług publicznych, świadczonych przez samorząd terytorialny. To program, który ma wspierać procesy decyzyjne w samorządzie terytorialnym. System Monitorowania Usług Publicznych uznany został w Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju 2030 jako projekt strategiczny. Projekt ma na celu zbudowanie systemu monitoringowego ułatwiającego dostęp do wysokiej jakości danych. Umożliwi zarządzającym usługami m.in. optymalizację świadczenia usług w samorządzie. Pierwszą fazą były prace koncepcyjne. System zostanie udostępniony online na początku 2021 r. Drugi etap – na którym prace nad projektem trwają obecnie – to faza wdrożeniowa. Jednym z partnerów programu ze strony samorządowej jest Związek Powiatów Polskich. W projekcie zaangażowanych jest ponad 500 ekspertów z administracji rządowej, samorządowej, statystyki publicznej. Analizą objętych zostanie ok. 80% wydatków jednostek samorządu terytorialnego. W imieniu strony samorządowej, Andrzej Porawski podziękował za projekt ministerstwom oraz GUS. Zwrócił również uwagę, że program będzie potrzebny zarówno samorządom, jak i rządowi a także samym mieszkańcom.

ZMIANY W PROGRAMIE CZYSTE POWIETRZE

Projektowane zmiany z programie Czyste Powietrze nakreślił w swojej prezentacji Piotr Woźny z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Przede wszystkim podkreślił, jak ważne jest zlokalizowanie źródeł niskiej emisji w Polsce – dopiero wiedząc, gdzie one się znajdują, będzie można nimi skutecznie zarządzać. Program Czyste Powietrze łączy w sobie dwa elementy – wymianę przestarzałych źródeł ciepła w polskich domach i ocieplenie i termomodernizację domów. Zmiany obejmą uproszczenie procedury wnioskowania, znacząco ma zostać też skrócona procedura oceny wniosku przez Wojewódzkie Fundusze Ochrony Środowiska. Ma też nastąpić przejście z zaświadczeń w oświadczenia. We współpracę w ramach programu miałyby też aktywniej włączyć się samorządy. Planowana jest też integracja programu Czyste Powietrze z programem Mój prąd.

DROGI PUBLICZNE

Uwagi do projektu ustawy o zmianie ustawy o drogach publicznych zgłosiła strona samorządowa. Uwagi dotyczyły zapisu w artykule, który wyłącza z możliwości stosowania ograniczeń wjazdu pojazdów o określonym nacisku drogi zbudowane z udziałem środków z Unii Europejskiej. Strona samorządowa uznała, że powyższy artykuł jest nie do przyjęcia. Andrzej Porawski zaznaczył, że strona samorządowa jest w stanie zgodzić się na ten zapis pod warunkiem dopisania słów „wybudowanych po wejściu w życie niniejszej ustawy”. W przeciwnym wypadku opinia dotycząca projektu będzie negatywna. Strona rządowa, powołując się na rozmowy na ten temat, które odbyły się w zespołach, uznała, że zapis został już zmieniony a termin ograniczony. Przedstawicielka Ministerstwa poprosiła również, by nie brać pod uwagę dobrej woli strony rządowej, która już była, ale ograniczenia, jakie posiadamy jako kraj. Andrzej Porawski zwrócił uwagę, że przyjęcie tego przepisu, to działanie wstecz. Paweł Szefernaker zaproponował przesunięcie punktu obrad na kolejne posiedzenie oraz poprosił o obecność przedstawiciela Ministerstwa Infrastruktury. 

Projekty z opinią pozytywną:

  • Projekt rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach poddziałania „Przygotowanie i realizacja działań w zakresie współpracy z lokalną grupą działania” objętego programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020;
  • Projekt rozporządzenia Ministra Cyfryzacji w sprawie w sprawie minimalnych środków technicznych i organizacyjnych oraz metod, jakie przedsiębiorcy telekomunikacyjni są obowiązani stosować w celu zapewnienia bezpieczeństwa lub integralności sieci lub usług;
  • Projekt rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie planu działań przedsiębiorcy telekomunikacyjnego w sytuacjach szczególnych zagrożeń (Ministerstwo Cyfryzacji);
  • Projekt rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie elementów wezwania zobowiązanego do złożenia oświadczenia o posiadanym majątku i źródłach dochodu oraz o prawdziwości i zupełności tego oświadczenia oraz oświadczenia o posiadanym majątku i źródłach dochodu oraz o prawdziwości i zupełności tego oświadczenia;
  • Projekt Strategii Rozwoju Kapitału Społecznego 2030 (Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego);
  • Projekt uchwały Rady Ministrów w sprawie ustanowienia programu wieloletniego pod nazwą „Budowa kampusu Akademii Muzycznej imienia Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy” (Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego);
  • Projekt rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej zmieniającego rozporządzenie w sprawie podstawy programowej kształcenia ogólnego dla liceum ogólnokształcącego, technikum oraz branżowej szkoły II stopnia;
  • Projekt rozporządzenia Rady Ministrów zmieniającego rozporządzenie w sprawie sposobu i metodologii prowadzenia i aktualizacji krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej, wzorów wniosków, ankiet i zaświadczeń (Główny Urząd Statystyczny);
  • Projekt Strategii Rozwoju Województwa Pomorskiego 2030 (Urząd Marszałkowski Województwa Pomorskiego);
  • Projekt uchwały Rady Ministrów w sprawie ustanowienia programu wieloletniego pod nazwą „Oświęcimski strategiczny program rządowy – Etap VI 2021-2025” (Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji).

Projekt z opinią negatywną:

Projekt rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe.

Do dalszych prac skierowano:

Projekt ustawy o zmianie ustawy o drogach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Ministerstwo Infrastruktury).

Spis treści

BIULETYN SAMORZĄDOWCA / ANALIZY SAMORZĄDOWE - 2/2020  

W dniu 24 stycznia 2020 r. na stronie internetowej Rządowego Centrum Legislacji pojawił się projekt zmiany ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, oraz niektórych innych ustaw (dalej: projekt nowelizacji).

Proponowane zmiany nakładają nowe obowiązki na organy administracji publicznej oraz sądy administracyjne prowadzące postępowania w przedmiocie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach (dalej: decyzja środowiskowa). Zgodnie z uzasadnieniem do projektu nowelizacji, ww. zmiana ma na celu właściwą transpozycję dyrektywy 2011/92/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko, w zakresie art. 11 ust. 1 i 3, tj. regulacji dotyczących dostępu do wymiaru sprawiedliwości.

ZMIANY W ZAKRESIE OBOWIĄZKU PUBLIKACJI W BIP

Projekt nowelizacji przewiduje zmianę brzmienia art. 72 ust. 6 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, oraz niektórych innych ustaw (dalej: ustawa), zgodnie z którym organ właściwy do wydania decyzji, o których mowa w ust. 7, dotyczących przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, podaje do publicznej wiadomości informacje o wydanej decyzji i o możliwościach zapoznania się z jej treścią oraz z dokumentacją sprawy. Przepis art. 72 ust. 6 ustawy doprecyzowuje
poprzez wskazanie, że udostępnienie informacji o wydanej decyzji i możliwości zapoznania się z dokumentacją sprawy w Biuletynie Informacji Publicznej następuje na okres 14 dni.
Zgodnie z uzasadnieniem do projektu nowelizacji powyższe ma na celu zachowanie spójności z ogólnymi przepisami dotyczącymi doręczeń w postępowaniach administracyjnych, tj. art. 49 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (dalej: k.p.a.), który przewiduje domniemanie prawne, zgodnie z którym doręczenie uważa się za dokonane po upływie czternastu dni od dnia, w którym nastąpiło publiczne ogłoszenie.
Zdaniem projektodawców zmiana w powyższym zakresie jest niezbędna z uwagi na konieczność określenia sposobu i terminu, które umożliwią każdej organizacji ekologicznej, w szczególności takiej, która nie brała udziału w postępowaniu w I instancji, powzięcie wiadomości o wydanej decyzji i możliwości skorzystania z omówionych niżej uprawnień, których wprowadzanie przewiduje ustawa nowelizująca.

WSTRZYMANIE WYKONANIA DECYZJI ŚRODOWISKOWYCH

Projekt nowelizacji przewiduje ustanowienie szczególnej — w stosunku do art. 61 ust. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (dalej: p.p.s.a.) — podstawy prawnej dla sądów administracyjnych do wstrzymania wykonania decyzji środowiskowej na wniosek stron postępowania lub organizacji ekologicznych. Sądy będą mogły zawieszać wykonalność takich decyzji, jeżeli zajdzie prawdopodobieństwo, że skarga będzie mogła zostać uwzględniona tj. gdy zaskarżona decyzja środowiskowa prawdopodobnie jest dotknięta jedną z wad wymienionych w art. 145 § 1 p.p.s.a. Przepis ten stanowi, że: „Sąd uwzględniając skargę na decyzję lub postanowienie:

  • uchyla decyzję, lub postanowienie w całości albo w części, jeżeli stwierdzi:

– naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy,
– naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego,
– inne naruszenie przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy

  • stwierdza nieważność decyzji lub postanowienia w całości, lub w części, jeżeli zachodzą przyczyny określone w art. 156 Kodeksu postępowania administracyjnego lub w innych przepisach;
  • stwierdza wydanie decyzji lub postanowienia z naruszeniem prawa, jeżeli zachodzą przyczyny określone w Kodeksie postępowania administracyjnego lub w innych przepisach”.

Konsekwencją wprowadzenia projektu nowelizacji może być tym samym to, że w praktyce każdy wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji środowiskowej będzie mógł zostać przez sąd I instancji uwzględniony.
Ponadto, projekt nowelizacji przewiduje wprowadzenie przepisu, zgodnie z którym wstrzymanie wykonania decyzji środowiskowej przez sąd lub organ administracji publicznej, będzie wiązało się z obowiązkiem zawieszenia postępowania w sprawie wydania decyzji, o których mowa w art. 72 ust. 1, w tym m.in. decyzji zatwierdzających projekt budowlany i udzielających pozwolenia na budowę (dalej: pozwolenie na budowę).
W przypadku wprowadzenia powyższych zmian, zawieszenie tych postępowań będzie następowało również do czasu wydania przez sąd orzeczenia uwzględniającego skargę lub uprawomocnienia się orzeczenia oddalającego skargę (art. 61 § 6 p.p.s.a.).
W obecnym stanie prawnym, w sytuacji składania przez skarżących, w tym organizacje ekologiczne, wniosków do wojewódzkich sądów administracyjnych o wstrzymanie wykonania decyzji środowiskowych, sądy wydają postanowienia o odmowie wstrzymywania wykonania decyzji. W tej kwestii sądy zajmują jednoznaczne stanowisko, zgodnie z którym wstrzymanie wykonania decyzji dotyczy sytuacji, gdy zaskarżony akt wywołuje skutki materialnoprawne. Skutków takich zasadniczo nie wywołuje decyzja środowiskowa, gdyż nie podlega wykonaniu w postępowaniu egzekucyjnym. Etap egzekwowania decyzji środowiskowej przeniesiony jest dopiero na etap, w którym realizowane jest przedsięwzięcie na podstawie decyzji, która nie uwzględnia decyzji środowiskowej, czyli na dalszy etap procesu inwestycyjnego.
Wstrzymywanie wykonania decyzji środowiskowej na etapie drugim, tj. po wydaniu decyzji inwestycyjnej, jest formalnie niedopuszczalne. Decyzja środowiskowa na tym etapie nie może być już bowiem zaskarżona do sądu administracyjnego z uwagi na upływ terminu, o którym mowa w art. 53 § 1 p.p.s.a., tj. terminu 30 dni od dnia doręczenia tej decyzji.

UMOŻLIWIENIE UDZIAŁU ORGANIZACJI EKOLOGICZNYCH W POSTĘPOWANIACH DOT. DECYZJI INWESTYCYJNYCH

Kolejna propozycja polega na dodaniu do ustawy przepisów nadających organizacjom ekologicznym uprawnień do zaskarżania decyzji inwestycyjnych dla przedsięwzięć mogących zawsze lub potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko (w tym np. pozwoleń na budowę).
Zgodnie z obecnie obowiązującym art. 86 pkt 2 ustawy organy administracji publicznej wydające decyzje, o których mowa w art. 72 ust. 1 tej ustawy (czyli decyzje inwestycyjne – np. pozwolenia na budowę), związane są treścią decyzji środowiskowej. Proponowana zmiana ma zagwarantować organizacjom ekologicznym możliwość kontrolowania realizacji tego obowiązku.
Proponowane rozwiązanie będzie uprawniało organizacje ekologiczne do wnoszenia odwołań od decyzji inwestycyjnych. Projekt zakłada, że uprawnienie to jest ograniczone do części decyzji inwestycyjnej (np. pozwolenia na budowę), w zakresie uwzględniania uwarunkowań środowiskowych, wynikających z uprzednio wydanej decyzji środowiskowej. Należy więc przyjąć, że odwołanie organizacji ekologicznej od takiej decyzji będzie musiało wykazać naruszenie art. 86 pkt 2 ustawy, poprzez nieuwzględnienie przez organ administracji publicznej wydający decyzję inwestycyjną (np. pozwolenie na budowę) warunków środowiskowych określonych w decyzji środowiskowej. Organ odwoławczy będzie zatem orzekał wyłącznie w zakresie zgodności decyzji inwestycyjnych z postanowieniami decyzji środowiskowej wydanej uprzednio dla takiego przedsięwzięcia.
Projekt nowelizacji określa także przesłanki formalne, które będą musiały zostać spełnione przez organizacje ekologiczne w celu skorzystania z nadanego im uprawnienia do wniesienia odwołania. Przewiduje się, że taka organizacja ekologiczna będzie musiała prowadzić działalność statutową w zakresie ochrony środowiska lub ochrony przyrody przez minimum 12 miesięcy przed dniem wszczęcia postępowania w sprawie tej decyzji. Tym samym, odwołanie od decyzji inwestycyjnej będzie mogła wnieść organizacja, która nie brała udziału w postępowaniu prowadzonym przez organ pierwszej instancji.
Proponuje się przy tym, że odwołanie będzie można wnieść w terminie czternastu dni od dnia następującego po dniu, w którym upłynął terminu udostępnienia decyzji w Biuletynie Informacji Publicznej zgodnie ze zmienionym przepisem art. 72 ust. 6 ustawy. Odwołanie takie – w przypadku wejścia w życie proponowanych rozwiązań – będzie musiało zawierać:
wskazanie, które z postanowień decyzji środowiskowej nie zostały uwzględnione przez organ;
uzasadnienie.
Ponadto projekt nowelizacji przewiduje, że organizacja ekologiczna będzie mogła wnieść skargę do sądu administracyjnego, ale warunkiem jej wniesienia będzie uprzednie wniesienie przez organizację ekologiczną odwołania od decyzji pierwszej instancji.

ZMIANY W INNYCH USTAWACH

W celu zagwarantowania uprawnień procesowych organizacjom ekologicznym, w zakresie przewidzianym w projekcie nowelizacji, proponuje się zmiany również poszczególnych ustaw wymienionych w art. 72 ust. 1 ustawy (art. 2-16 ustawy nowelizującej).
Projektodawca proponuje więc przesądzenie, że we wszystkich tego rodzaju sprawach konieczne będzie uwzględnienie art. 86 f, który ma zostać dodany do ustawy ooś, przyznającego uprawnienia organizacjom ekologicznym.
Zmianie ma ulec m.in. art. 28 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane poprzez dodanie ust. 3 a w brzmieniu: „Do postępowań w sprawie wydania decyzji o pozwoleniu na budowę oraz decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego, dotyczących przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, stosuje się art. 86 f ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U. z 2018 r. poz. 2081 z poźn. zm.)”.

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE

Zgodnie z art. 17 projektu nowelizacji, do postępowań dotyczących decyzji inwestycyjnych, o których mowa w art. 72 ust. ustawy, wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie nowelizacji, zastosowanie miałby znaleźć przepis art. 86 f ustawy w brzmieniu nadanym nowelizacją.
Oznacza to, że w przypadku wejścia w życie ww. projektu nowelizacji, organy administracji publicznej będą obowiązane stosować nowe przepisy nie tylko do nowych postępowań dotyczących decyzji inwestycyjnych, ale także tych, które już się toczą, tj. wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie nowelizacji.

SKUTKI WEJŚCIA W ŻYCIE PROJEKTU NOWELIZACJI

Jednym z potencjalnych skutków wejścia w życie omawianego projektu nowelizacji będzie wydłużenie czasu trwania postępowań inwestycyjnych, tj. m.in. postępowań w przedmiocie wydania pozwoleń na budowę. Do tej pory krąg stron takiego postępowania był znacznie ograniczony, natomiast projektowane przepisy przewidują udział w nich organizacji ekologicznych na prawach strony. Zyskają one uprawnienia do wnoszenia odwołań od takich decyzji, a następnie do wnoszenia skarg do sądów administracyjnych, co będzie mogło znacząco wydłużyć czas postępowania, np. w przedmiocie uzyskania ostatecznego pozwolenia na budowę, który obecnie nie należy do najkrótszych.
Obecnie projekt ustawy nowelizującej znajduje się na etapie prac w Rządowym Centrum Legislacji i nie został jeszcze skierowany do Sejmu.

Marta Bokiej-Karciarz
radca prawny w „Sokołowski Zdrojewski Ścibisz
Radcy Prawni” Spółka Partnerska w Poznaniu

Spis treści

BIULETYN SAMORZĄDOWCA / ANALIZY SAMORZĄDOWE - 2/2020  

Omawiając zadania dotyczące organizacji wyborów zaznaczyć należy, że – ujmując je szeroko – stanowią one wspólny obowiązek jednostek samorządu terytorialnego oraz Państwowej Komisji Wyborczej (Krajowe Biuro Wyborcze). Oczywiście, biorąc pod uwagę charakter wymienionych podmiotów, obowiązki te różnią się znacząco; o ile bowiem PKW, zgodnie z art. 157 § 1 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. – Kodeks wyborczy (Dz.U. z 2019 r. poz. 684, z późn. zm.: dalej – kodeks), jest stałym najwyższym organem wyborczym właściwym w sprawach przeprowadzania wyborów i referendów, to według art. 156 § 1 kodeksu, obsługę i techniczno-materialne warunki pracy obwodowych i terytorialnych komisji wyborczych oraz wykonanie zadań związanych z organizacją i przeprowadzeniem wyborów na obszarze gminy, powiatu lub województwa, zapewnia odpowiednio wójt, starosta lub marszałek województwa.

Niniejsze omówienie poświęcone jest wyłącznie zadaniom jednostek samorządu terytorialnego, ze szczególnym uwzględnieniem zadań wójtów (burmistrzów, prezydentów miast).
Mając na uwadze treść przywołanego już art. 156 § 1 kodeksu, zadania jednostek samorządu terytorialnego można podzielić na: wspierające pracę obwodowych i terytorialnych komisji wyborczych oraz zapewniające warunki materialno-technicznych tych komisji. Oczywiście podział ten jest dość płynny, a same zadania przenikają się i są trudne do jednoznacznej klasyfikacji. Ponadto należy dodać, że wsparcie, o którym mowa, dotyczy także i urzędnika wyborczego, który całość przypisanych mu zadań może realizować wyłącznie za pośrednictwem urzędu gminy.
Zadania wykonywane w omawianym zakresie przez jednostki samorządu terytorialnego są zadaniami zleconymi, co oznacza, że środki finansowe na ich realizację pochodzą, a przynajmniej powinny pochodzić, z budżetu państwa. Praktyka pokazuje, że różnie z tym bywa, ale kwestia ta wymaga odrębnego omówienia i nie będzie w tym miejscu poruszana. Warto też zauważyć, że zadania, o których mowa, „porozrzucane” są po całym kodeksie, a w niektórych sytuacjach przepisy kodeksu odsyłają, co jest zrozumiałe, do aktów wykonawczych. Ma to miejsce np. w zakresie obowiązku wynikającego z art. 186 § 1 kodeksu, w którego świetle lokale obwodowych komisji wyborczych, o których mowa w przepisie art. 16 § 1 pkt 3 (chodzi o lokale przeznaczone dla osób niepełnosprawnych), zapewnia wójt.

DOSTOSOWYWANIE LOKALI WYBORCZYCH DLA OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH

Przepis dodatkowo mówi o tym, że w każdej gminie co najmniej 1/2 lokali obwodowych komisji wyborczych powinna być dostosowana do potrzeb wyborców niepełnosprawnych; o kryteriach jakie powinien spełniać lokal wyborczy, by mógł zostać kwalifikowany, jako lokal dostosowany do potrzeb osób niepełnosprawnych, rozstrzyga zaś rozporządzenie ministra infrastruktury z dnia 29 lipca 2011 r. w sprawie lokali obwodowych komisji wyborczych dostosowanych do potrzeb wyborców niepełnosprawnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 336). Inaczej mówiąc, wójt wykonując wspomniany wyżej obowiązek dostosowywania lokali wyborczych dla osób niepełnosprawnych musi uwzględniać przepisy powołanego rozporządzenia.
Ze względu na wagę poruszonego wyżej zagadnienia warto kwestii dostosowywania lokali wyborczych do potrzeb osób niepełnosprawnych poświęcić nieco więcej uwagi.
Otóż powołany akt wykonawczy określa warunki, jakie powinien spełniać lokal wyborczy, by mógł być kwalifikowany, jako przeznaczony dla osób niepełnosprawnych. Tymczasem dostępność lokalu wyborczego dla osób niepełnosprawnych należy rozumieć znacznie szerzej, a mianowicie jako możliwość poruszania się po budynku, w którym znajduje się lokal wyborczy, a przynajmniej w tej jego części, w której poruszać się będą potencjalni wyborcy. Zgodnie z § 2 ust. 1 powołanego rozporządzenia, lokal powinien znajdować się na parterze budynku bez barier architektonicznych albo wyposażonego w podjazdy lub inne urządzenia umożliwiające samodzielne dotarcie do niego wyborcom niepełnosprawnym. Z brzmienia cytowanego przepis wynika jedynie zaleceni, by lokal wyborczy znajdował się na parterze budynku, który jednocześnie pozbawiony jest barier architektonicznych lub był wyposażony w odpowiednie urządzenia. Trudno wyobrazić sobie jednak sytuację, w której, co prawda lokal wyborczy byłby zakwalifikowany jako przeznaczony dla osób niepełnosprawnych (spełniałby kryteria zawarte w rozporządzeniu), natomiast dostęp do samego budynku prowadziłby poprzez wysokie, wielostopniowe schody, których samodzielne pokonanie przez osobę niepełnosprawną byłoby niemożliwe. Otóż rozporządzenie posługuje się pojęciem „samodzielne” dotarcie osoby niepełnosprawnej do lokalu wyborczego. Oznacza to, że osoba niepełnosprawna, która udała się do lokalu wyborczego przeznaczonego dla osób niepełnosprawnych powinna, od momentu dotarcia do szkoły czy przedszkola, bez utrudnień natury technicznej, dotrzeć do lokalu wyborczego. Wydaje się więc właściwe by nie kwalifikować lokali, jako przeznaczonych dla osób niepełnosprawnych w sytuacji, gdy lokal ten znajdowałby się w budynku z utrudnionym dostępem dla osoby niepełnosprawnej.
W praktyce dostosowanie lokali wyborczych obwodowych komisji wyborczych dla osób niepełnosprawnych, pomimo stale modernizującej się infrastruktury, stanowi wciąż istotny problem organizacyjny w niejednej gminie. Problem ten wynika z faktu, że większość lokali wyborczych znajduje się w placówkach oświatowych, których modernizacja, a zatem i perspektywa ich dostosowywania dla osób niepełnosprawnych, przebiega sukcesywnie i etapowo. Gminy, zwłaszcza duże miasta, mają zazwyczaj wieloletnie plany modernizacyjne placówek oświatowych, i nie dostosowują lokali wyborczych z myślą o konkretnych wyborach. To dopiero kompleksowa modernizacja szkoły uwzględnia kryteria techniczne, które pozwalają na kwalifikowanie pomieszczeń szkoły czy przedszkola, jako lokal wyborczy przeznaczony dla osób niepełnosprawnych. W tym miejscu należy zaznaczyć, że zagadnienie dostępu do lokalu wyborczego nie powinno być rozpatrywane jedynie z punktu widzenia osoby niepełnosprawnej, której niepełnosprawność ma charakter formalny, czyli ustalony w przewidzianej formie przez lekarza (orzeczenie o niepełnosprawności), ale także osób, które mają problemy poruszania się z różnych powodów, tak przemijających (kontuzje, urazy, wypadki) lub stałych, wynikających na przykład z podeszłego wieku.; co prawda Kodeks wyborczy przewiduje formy głosowania korespondencyjnego lub za pośrednictwem pełnomocników, które są przeznaczone dla osób, które nie są w stanie oddać głosu w lokalu wyborczym, ale wspomniane formy nakładają na zainteresowanych dodatkowe czynności formalne, a to może zniechęcać do skorzystania z omawianych form oddania głosu wyborczego.

PROWADZENIE KAMPANII WYBORCZEJ W FORMIE PLAKATOWANIA

Zadaniem o charakterze czysto technicznym jest obowiązek zapewnienia komitetom wyborczym możliwości prowadzenia kampanii wyborczej w formie plakatowania (plakaty wyborcze). Zgodnie z art. 114 kodeksu wójt niezwłocznie po rozpoczęciu kampanii wyborczej zapewni na obszarze gminy odpowiednią liczbę miejsc przeznaczonych na bezpłatne umieszczanie urzędowych obwieszczeń wyborczych i plakatów wszystkich komitetów wyborczych oraz poda wykaz tych miejsc do publicznej wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty, oraz w Biuletynie Informacji Publicznej. Zapewnienie komitetom wyborczych miejsc, o których mowa, wynika z konieczności uniknięcia umieszczania plakatów wyborczych, w miejscach lub urządzeniach do tego nieprzeznaczonych. Inaczej mówiąc, stwarza się komitetom wyborczym możliwość umieszczania plakatów wyborczych w miejscach specjalnie do tego wyznaczonych.

ZADANIA O CHARAKTERZE INFORMACYJNYM

Inną kategorię stanowią zadania, które można określić zwięźle, jako zadania o charakterze informacyjnym. Otóż część tych zadań wynika wprost z art. 16 § 1 kodeksu, który stanowi, że wójt podaje, w formie obwieszczenia, do wiadomości wyborców najpóźniej w 30 dniu przed dniem wyborów informację przekazaną przez komisarza wyborczego o:

  • numerach oraz granicach stałych i odrębnych obwodów głosowania;
  • wyznaczonych siedzibach obwodowych komisji wyborczych dla danych wyborów;
  • lokalach obwodowych komisji wyborczych ds. przeprowadzenia głosowania w obwodzie dostosowanych do potrzeb wyborców niepełnosprawnych;
  • możliwości głosowania korespondencyjnego przez wyborców niepełnosprawnych i głosowania przez pełnomocnika.

Informacje te mają charakter obwieszczeń urzędowych, które powinny zostać opublikowane w Biuletynie Informacji Publicznej (art. 16 § 2 kodeksu). Wydaje się, że obowiązek informacyjny powinien zostać zrealizowany nie tylko poprzez publikacje obwieszczeń w BIP, ale też w formie umieszczenia ich np. na tablicach obwieszczeń na terenie danej gminy (art.114 kodeksu), czy też rozprowadzenia ich poprzez spółdzielnie, czy wspólnoty mieszkaniowe. Chodzi o to, aby obwieszczenia (informacje), bardzo istotne z punktu widzenia potencjalnego wyborczy, dotarły do jak największej liczby mieszkańców.
O obowiązkach informacyjnych wójta, burmistrza i prezydenta miasta możemy także mówić, gdy dotyczą osób niepełnosprawnych. W art. 37 a § 1-6 kodeksu obowiązki te zostały szczegółowo wymienione. Z kolei w § 2-4 powołanego wyżej przepisu określono zasady i tryb udzielania omawianych informacji dla osób niepełnosprawnych.
Inicjowanie zmian w „geografii wyborczej”
Na wójcie (burmistrzu, prezydencie) ciąży także obowiązek inicjowania zmian w tzw. geografii wyborczej (m.in.: zmian siedzib obwodowych komisji wyborczych, podziału gminy na stałe obwody głosowania, zmian granic obwodowych komisji wyborczych). Zmiany te dokonywane są przez właściwego komisarza wyborczego na podstawie informacji (art. 13 § 1 b kodeksu) lub wniosku (art. 13 a § 1 kodeksu) wójta. W istocie to na wójcie spoczywa obowiązek czuwania, by tzw. geografia wyborcza zgodna była z przepisami Kodeksu wyborczego.

SPORZĄDZENIE SPISU WYBORCÓW

Mówiąc o zadaniach dotyczących organizacji wyborów nie sposób oczywiście pominąć obowiązku sporządzania spisu wyborców. Sama czynność sporządzania spisu (poprzez sporządzenie spisu należy rozumieć również jego wydrukowanie) ma charakter techniczny. Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia ministra spraw wewnętrznych z dnia 29 grudnia 2014 r. w sprawie spisów wyborców (Dz.U. z 2015 r. poz. 5 oraz z 2019 r. poz. 727) spis wyborców sporządza się w urzędzie gminy na podstawie stałego rejestru wyborców w gminie. Także gmina jest zobowiązana prowadzić rejestr wyborców, o czym mów wprost art. 18 § 11 kodeksu. W tym miejscu należy nadmienić, że dopisywanie do rejestru lub odmowa dopisania do rejestru następuje w drodze decyzji administracyjnej (art. 20 § 1 kodeksu) przy czym skargę na odmowę należy wnieść do właściwego sądu rejonowego (art. 20 § 4 kodeksu).

Artur Leśko
Główny specjalista
Urząd m.st. Warszawy

Spis treści

ORZECZNICTWO I ROZSTRZYGNIĘCIA NADZORCZE DLA SAMORZĄDÓW - 2 / 2020

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 19 grudnia 2019 r., sygn. akt II SA/Go 810/19

Organ nie bada, czy inwestor ma prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Wystarczające jest złożenie przez niego stosownego oświadczenia, które stwarza domniemanie i zastępuje dowody istnienia tego prawa.

Tak wynika z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, który zapadł 19 grudnia 2019 r.
Rozstrzygając spór WSA wskazał, że organ podatkowy (wójt, burmistrz, prezydent miasta, starosta) nie bada, czy inwestor ma prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Wystarczające jest złożenie przez niego stosownego oświadczenia, które stwarza domniemanie i zastępuje dowody istnienia tego prawa.
Starosta udzielił inwestorowi pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej. Po rozpatrzeniu złożonych odwołań, wojewoda uchylił decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia. Uznał bowiem, że wnioskodawca nie wskazał tytułu prawnego do dysponowania nieruchomością, ponieważ zgoda udzielona na podstawie umowy podnajmu została cofnięta. Ponownie rozpoznający sprawę organ I instancji wydał tym razem decyzję odmowną. Inwestor wniósł odwołanie, ale sporny akt został utrzymany w mocy.
Inwestor złożył skargę, więc sprawą zajął się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim, który wskazał, że organ nie bada co do zasady, czy wnioskodawca rzeczywiście posiada tytuł prawny do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Oświadczenie w tej sprawie zastępuje dowody istnienia tego prawa, ponieważ stwarza domniemanie, że rzeczywiście przysługuje ono składającemu. Sąd podkreślił jednak, że są sytuacje, w których oświadczenie w świetle innych zgromadzonych dowodów budzi wątpliwości co do zgodności ze stanem faktycznym lub stanem prawym. Zgodnie z orzecznictwem utrwalony jest pogląd, że organ może zakwestionować oświadczenie inwestora tylko wtedy, gdy z zebranych w sprawie dowodów wynika bezspornie, że wnioskodawcy w rzeczywistości nie przysługuje prawo, na które się powołuje (m.in. wyrok NSA z 14 czerwca 2012 r., sygn. akt II OSK 507/11). Sytuacje te muszą być niewątpliwe, ponieważ organy administracji publicznej nie mogą rozstrzygać o prawach rzeczowych lub obligacyjnych, podlegających reżimowi prawa cywilnego.
Sąd wskazał, że już na etapie postępowania odwoławczego pojawiły się wątpliwości co do prawa do dysponowania nieruchomością przez inwestora. Organy stały bowiem na stanowisku, że nie legitymuje się on takim prawem. Wniosek ten został wyprowadzony z czynności prawnej, jaką było odstąpienie najemcy, z którym inwestor zawarł umowę, od umowy najmu z właścicielem nieruchomości. W ocenie organów oznaczało to, że na dzień wydawania decyzji inwestor nie posiadał już tytułu prawnego do dysponowania nieruchomością. WSA zwrócił jednak uwagę, że zarówno starosta, jaki i samorządowe kolegium odwoławcze pominęły treść oświadczenia właściciela nieruchomości, który potwierdził, że wyraża zgodę na jej podnajem przez inwestora oraz że w przypadku ewentualnego rozwiązania lub wygaśnięcia umowy najmu zobowiązuje się przejąć prawa i obowiązki wynajmującego, wynikające z umowy podnajmu.

SPIS TREŚCI

BIULETYN SAMORZĄDOWCA / AKTUALNOŚCI / ALERTY PRAWNE

 Zakończyły się prace nad ustawą z dnia 13 lutego 2020 r. o zmianie ustawy – Prawo budowlane oraz niektórych innych ustaw, która wprowadzając szereg ułatwień w zakresie procesu budowlanego, zmienia również wiele innych niż Prawo budowalne ustaw, w tym ustawę o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków. Zmiany wprowadzone w tej ostatniej ustawie wymuszają na radach wszystkich gmin dostosowanie obowiązujących na ich terenie regulaminów zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie nowelizacji (które to wejście w życie nastąpi po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia nowelizacji w Dzienniku Ustaw). O ile czasu jest dość sporo, to należy pamiętać, że procedura przyjęcia regulaminu (lub jego zmiany) wymaga zaopiniowania przyjętego przez radę projektu przez właściwy organ Wód Polskich.

SPIS TREŚCI

BIULETYN SAMORZĄDOWCA / AKTUALNOŚCI / ALERTY PRAWNE

Coraz mniej czasu zostało do przygotowania się do spisu rolnego, który rozpocznie się 1 września 2020 r. i trwać będzie do 30 listopada 2020 r. Jego przeprowadzenie zarządzono ustawą z dnia 31 lipca 2019 r. o powszechnym spisie rolnym w 2020 r. (Dz.U. poz. 1728), którą to określono zakres, formę i tryb przeprowadzenia przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego powszechnego spisu rolnego w 2020 r., oraz zakres, formę i tryb prac związanych z przygotowaniem i opracowaniem wyników spisu rolnego. Szereg zadań w tym zakresie powierzono gminom, które muszą podjąć wiele niezbędnych kroków, aby przygotować się do przeprowadzenia spisu rolnego. Najistotniejszym zadaniem w tym zakresie jest powołanie przez gminnego komisarza spisowego (tj. właściwego wójta, burmistrza lub prezydenta miasta) gminnego biura spisowego. Jego powołanie następuje w drodze zarządzenia, które określa ponadto skład i organizację pracy tego biura.

SPIS TREŚCI

BIULETYN SAMORZĄDOWCA / AKTUALNOŚCI / ALERTY PRAWNE

Co prawda, konieczność dostosowania uchwał kształtujących gminny system gospodarowania odpadami wynikająca z przepisów ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1579) mija dopiero z dniem 6 września 2020 r., to jednak w międzyczasie mija termin na dostosowanie wzorów deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi składanej przez właścicieli nieruchomości. Mocą ustawy z dnia 21 lutego 2019 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z zapewnieniem stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) [Dz.U. poz. 730] rady gmin otrzymały 12 miesięcy licząc od dnia wejścia w życie tej nowelizacji (tj. od dnia 4 maja 2019 r.) na dostosowanie dotychczas obowiązujących wzorów deklaracji poprzez umieszczenie w nich klauzul informacyjnych RODO. Wzory deklaracji bez tej klauzuli przestaną obowiązywać dnia 5 maja 2020 r.

SPIS TREŚCI

AKTUALNOŚCI / ORZECZNICTWO / SAS 2 /2020

Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 11 lipca 2019 r. w sprawie C-697/17

Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z dnia 11 lipca 2019 r. w sprawie C-697/17 Telecom Italia SpA przeciwko Ministero dello Sviluppo Economico
i Infrastrutture e telecomunicazioni per l’Italia SpA (Infratel Italia SpA) uznał, że dopuszczalne jest złożenie oferty przez podmiot, który połączył się
z innym wykonawcą, uczestniczącym w tym samym przetargu.

W stanie faktycznym sprawy będącej przedmiotem wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE, włoski naczelny sąd administracyjny zwrócił się do Trybunału Sprawiedliwości z pytaniem mającym na celu ustalenie, czy art. 28 ust. 2 zdanie pierwsze dyrektywy 2014/24/UE należy interpretować w ten sposób, że ze względu na wymóg tożsamości prawnej i materialnej wykonawców wybranych w ramach preselekcji z wykonawcami, którzy złożą ofertę, przepis ten stoi na przeszkodzie temu, by w ramach przetargu ograniczonego na udzielenie zamówienia publicznego wybrany w ramach preselekcji kandydat, który zobowiązuje się do przejęcia drugiego kandydata wybranego w ramach preselekcji na podstawie umowy o połączeniu zawartej między etapem preselekcji a etapem przedstawienia ofert, a wykonanej po etapie przedstawienia ofert, mógł przedstawić ofertę.
Odpowiadając na to pytanie, Trybunał w pierwszej kolejności podkreślił, że zasada równego traktowania oraz obowiązek przejrzystości oznaczają między innymi, że oferenci powinni być traktowani jednakowo zarówno na etapie przygotowywania przez nich ofert, jak i na etapie oceny tych ofert przez instytucję zamawiającą, i że owa zasada i obowiązek stanowią podwalinę norm prawa unijnego regulujących procedury udzielania zamówień publicznych. Następnie Trybunał przypomniał, że we wcześniejszym orzeczeniu w sprawie C-396/14 MT Højgaard i Züblin orzekł, iż w postępowaniu prowadzonym w trybie procedury negocjacyjnej, w przypadku rozwiązania wybranego w preselekcji konsorcjum wykonawców, w której skład wchodzili dwaj wykonawcy, jeden z nich może zastąpić to konsorcjum i kontynuować udział w postępowaniu bez naruszenia zasady równego traktowania, pod warunkiem że zostanie wykazane, że wykonawca ten sam spełnia wymogi określone początkowo przez instytucję zamawiającą i że jego dalszy udział w tym postępowaniu nie wiąże się z pogorszeniem sytuacji konkurencyjnej innych oferentów. Podobnie w tej sprawie Trybunał doszedł do wniosku, że pomimo braku tożsamości materialnej wykonawców wybranych w ramach preselekcji z wykonawcami, którzy złożą ofertę, można uznać, że zasada równości nie została naruszona.
Zatem połączenie dwóch firm, które konkurują w tym samym postępowaniu o udzielenia zamówienia publicznego uznać należy za zgodne z obowiązującymi przepisami.

Spis treści

PRAWO GEODEZYJNE I KARTOGRAFICZNE. TEKST JEDNOLITY

W Dzienniku Ustaw z dnia 20 lutego 2020 r., pod poz. 276 opublikowany został jednolity tekst ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne.
Ustawa reguluje sprawy:

  • krajowego systemu informacji o terenie;
  • organizacji i zadań Służby Geodezyjnej i Kartograficznej;
  • wykonywania prac geodezyjnych i kartograficznych;
  • ewidencji gruntów i budynków;
  • zintegrowanego systemu informacji o nieruchomościach;
  • gleboznawczej klasyfikacji gruntów;
  • rozgraniczania nieruchomości;
  • geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu oraz koordynacji sytuowania tych sieci;
  • państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego;
  • uprawnień zawodowych w dziedzinie geodezji i kartografii;
  • ewidencji miejscowości, ulic i adresów.

SZCZEGÓLNE ROZWIĄZANIA DLA BUDŻETU ROKU 2020.

21 lutego 2020 r. weszła w życie ustawa z dnia 13 lutego 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach służących realizacji ustawy budżetowej na rok 2020 (Dz.U. z dnia 20 lutego 2020 r., poz. 278)

Najważniejsze przyjęte w niej rozwiązania dotyczą Funduszu Pracy oraz Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Jeżeli chodzi o pierwszy z funduszy, to ustawodawca postanowił, że będą z niego finansowane staże podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów oraz szkolenia specjalizacyjne lekarzy, lekarzy dentystów, pielęgniarek i położnych. Wspierane będą także wynagrodzenia pracowników powiatowych urzędów pracy z zachowaniem powiązania pomiędzy przekazywanymi środkami a uzyskiwaną efektywnością działań urzędów pracy związaną z aktywizacją zawodową bezrobotnych. Natomiast ze środków FGŚP finansowana będzie refundacja pracodawcom wynagrodzeń i składek na ubezpieczenia społeczne młodocianych pracowników. A ponadto ograniczone zostaną wydatki jednostek sektora finansów publicznych poprzez „zamrożenie” podstawy naliczania odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych w 2020 r. na poziomie z 2019 r. Oznacza to, że odpis będzie naliczany w oparciu o wynagrodzenie miesięczne w gospodarce narodowej w drugim półroczu 2018 r. (4134,02 zł).

OCHRONA ZABYTKÓW. TEKST JEDNOLITY

W Dzienniku Ustaw z dnia 21 lutego 2020 r. pod poz. 282 opublikowany został jednolity tekst ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami.
Ustawa określa przedmiot, zakres i formy ochrony zabytków oraz opieki nad nimi, zasady tworzenia krajowego programu ochrony zabytków i opieki nad zabytkami oraz finansowania prac konserwatorskich, restauratorskich i robót budowlanych przy zabytkach, a także organizację organów ochrony zabytków.

PLANOWANIE I ZAGOSPODAROWANIE PRZESTRZENNE. TEKST JEDNOLITY.

W Dzienniku Ustaw z dnia 24 lutego 2020 r., pod poz. 293 opublikowany został jednolity tekst ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Ustawa określa zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej oraz zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy – przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój za podstawę tych działań.

PRAWO WODNE. TEKST JEDNOLITY

W Dzienniku Ustaw z dnia 26 lutego 2020 r., pod poz. 310 opublikowany został jednolity tekst ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne.
Ustawa reguluje gospodarowanie wodami zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju, w szczególności kształtowanie i ochronę zasobów wodnych, korzystanie z wód oraz zarządzanie zasobami wodnymi.

OPIEKA NAD DZIEĆMI DO LAT 3. TEKST JEDNOLITY

W Dzienniku Ustaw z dnia 28 lutego 2020 r., pod poz. 326 opublikowany został jednolity tekst ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi do lat 3.

Ustawa określa:

  • zasady organizowania i funkcjonowania opieki nad dziećmi w wieku do lat 3;
  • warunki świadczonych usług;
  • kwalifikacje osób sprawujących opiekę;
  • zasady finansowania opieki;
  • nadzór nad warunkami i jakością sprawowanej opieki.

DOWODY OSOBISTE. TEKST JEDNOLITY

W Dzienniku Ustaw z dnia 28 lutego 2020 r., pod poz. 332 opublikowany został jednolity tekst ustawy z dnia 6 sierpnia 2010 r. o dowodach osobistych. Ustawa określa:

  • osoby uprawnione lub obowiązane do posiadania dowodu osobistego;
  • zakres danych zawartych w dowodzie osobistym;
  • zasady funkcjonowania warstwy elektronicznej dowodu osobistego;
  • zasady wydawania dowodu osobistego;
  • zasady wymiany i unieważniania dowodu osobistego;
  • zakres danych gromadzonych w Rejestrze Dowodów Osobistych oraz zasady prowadzenia tego rejestru;
  • zasady postępowania z dokumentacją związaną z dowodami osobistymi;
  • zasady udostępniania danych gromadzonych w Rejestrze Dowodów Osobistych.

MAGAZYNOWANIE ODPADÓW

4 marca 2020 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Administracji i Spraw Wewnętrznych z dnia 19 lutego 2020 r. w sprawie wymagań w zakresie ochrony przeciwpożarowej, jakie mają spełniać obiekty budowlane lub ich części oraz inne miejsca przeznaczone do zbierania, magazynowania lub przetwarzania odpadów (Dz.U. z dnia 25 lutego 2020 r., poz. 296).

Rozporządzenie określa wymagania w zakresie ochrony przeciwpożarowej, jakie mają spełniać obiekty budowlane lub ich części oraz inne miejsca przeznaczone do zbierania, magazynowania lub przetwarzania odpadów.

INSPEKCJA SANITARNA

1 kwietnia 2020 r. wejdą w życie przepisy ustawy z dnia 23 stycznia 2020 r. o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z dnia 27 lutego 2020 r., poz. 322).

Nowelizacja wprowadza m.in. zmiany organizacyjne w strukturze Państwowej Inspekcji Sanitarnej. Główny Inspektor Sanitarny będzie powoływał i odwoływał państwowych wojewódzkich inspektorów sanitarnych i państwowych granicznych inspektorów sanitarnych (za zgodą wojewody). Z kolei państwowy wojewódzki inspektor sanitarny będzie powoływał/odwoływał państwowych powiatowych inspektorów sanitarnych (po zasięgnięciu opinii wojewody). Wojewodom podlegać będą państwowi wojewódzcy inspektorzy sanitarni i państwowi powiatowi inspektorzy sanitarni. Taka struktura oznacza wzmocnienie wojewody jako organu reprezentującego rząd w terenie oraz poprawę ochrony praw przedsiębiorców.

Spis treści

SPIS TREŚCI SAS 2 / 2020

AKTUALNOŚCI

PROJEKTY

Wynagrodzenia niepedagogicznych pracowników szkół
Fundusz Zajęć Sportowych
Egzekucja administracyjna
Rozwój Obszarów Wiejskich

PRZEGLĄD LEGISLACYJNY

ORZECZNICTWO

Skutki połączenia dwóch firm w trakcie prowadzonego
przetargu na podstawie
 wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE

ANALIZY I KOMENTARZE

Czy rada gminy może uchwalać deklaracje, apele i oświadczenia w każdej sprawie?
Hipoteka przymusowa jako forma zabezpieczenia jednostki samorządu terytorialnego

FUNKCJONOWANIE SAMORZĄDU

Czy wójt, burmistrz, prezydent może zasiadać
w zarządzie stowarzyszenia będącego lokalną grupą działania?

Czy gmina ma obowiązek określenia w regulaminie organizacyjnym stanowisk pomocniczych i obsługi?

POSTĘPOWANIE ADMINISTRACYJNE

Nie zawsze gmina posiada interes prawny w sferze prawa ochrony środowiska
Przewlekłość postępowania administracyjnego to nie bezczynność

FINANSE SAMORZĄDU

Opodatkowanie obiektów budowlanych niewpisanych do ewidencji gruntów i budynków
Czy można zwrócić podatnikowi nadpłacony podatek za 5 lat wstecz?

PRAWO PRACY

Wypowiedzenie umowy strażnikowi miejskiemu z powodu niezdolności do pracy
Odsetki za opóźnienie w wypłacie nagrody jubileuszowej?
Obniżony wymiar czasu pracy po urlopie macierzyńskim

ZAMÓWIENIA PUBLICZNE

Obowiązek sprawdzania zgodności oferty z umowami międzynarodowymi
Jak wykonać obowiązek jednoczesnego przedłużenia ważności wadium?
Wykluczenie wykonawcy za udział w opracowaniu dokumentów przetargowych
Czy uzgodnienia w formie elektronicznej mają moc prawną?
Nowe PZP – umowa w sprawie zamówienia publicznego

 

DODATEK - BIULETYN SAMORZĄDOWCA 2 / 2020

AKTUALNOŚCI / ALERTY PRAWNE

Konieczność zmiany wzorów deklaracji śmieciowych w związku z RODO
Spis rolny coraz bliżej
Konieczność zmian regulaminów dostarczania wody i odprowadzania ścieków

ANALIZY SAMORZĄDOWE

Problem starostów z wnioskami o zmianę decyzji odpadowych po 5 marca 2020 r.
Wyborcze obowiązki wójtów, burmistrzów i prezydentów miast
Propozycje zmian w zakresie  wydawania decyzji środowiskowych
Wysokość wpłat na gminne janosikowe przekracza potrzeby wydatkowe
Procedura wyboru usługodawcy Pracowniczego Planu Kapitałowego
Rola reprezentacji pracowników w PPK

Z GMIN, MIAST I POWIATÓW

Relacja z posiedzenia Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego

SĄDY O SAMORZĄDACH

Rada nie może obniżyć wynagrodzenia wójta, burmistrza,
prezydenta miasta poniżej wysokości płacy pracowników urzędu

Radny-sołtys może doręczać pisma urzędowe

PROFILAKTYKA ZDROWOTNA W SAMORZĄDACH

Bezpłatne badania osteoporozy w Kamiennej Górze

SAMORZĄDOWY SAVOIR-VIVRE

Podstawowe zasady dotyczące eksponowania flag w samorządach

 

DODATEK - ORZECZNICTWO I ROZSTRZYGNIĘCIA NADZORCZE DLA SAMORZĄDÓW - 2 / 2020

ORZECZNICTWO SN I SĄDÓW POWSZECHNYCH

Różnice w traktowaniu pracowników przez pracodawcę stanowią przejaw dyskryminacji

ORZECZNICTWO SĄDÓW ADMINISTRACYJNYCH

Organ podatkowy (wójt, burmistrz, prezydent, starosta) nie sprawdza, czy inwestor
ma prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane
Tylko decyzje ostateczne lub z rygorem natychmiastowej 
wykonalności mogą zostać poddane egzekucji
Zmiany imienia lub nazwiska można dokonać wyłącznie z ważnych powodów

ROZSTRZYGNIĘCIA NADZORCZE WOJEWODY

Rada miejska w celu zapewnienia miejsca bezdomnym zwierzętom musi wskazać konkretne schronisko
Opłata za zajęcie pasa drogowego pobierana jest za każdy rok umieszczenia urządzenia

ROZSTRZYGNIĘCIA NADZORCZE
REGIONALNYCH IZB OBRACHUNKOWYCH

Podstawą do odrzucenia wniosku sołectwa przez wójta może być tylko niespełnienie wymogów formalnych
W przypadku braku uchwały rady gminy o obniżeniu ceny skupu żyta, obowiązują ceny z komunikatu GUS

 

 

Wydawca: SKIBNIEWSKI MEDIA, Warszawa