Przegląd legislacyjny

AKTUALNOŚCI / PRZEGLĄD LEGISLACYJNY - SAS 1/2023

O ZAWODZIE LEKARZA

Od 1 stycznia 2023 r. obowiązuje ustawa z dnia 16 listopada 2022 r. o zmianie ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z dnia 27 grudnia 2022 r. poz. 2770).

Do najważniejszych postanowień ustawy należy zaliczyć: zmiany w zakresie finansowania stażu podyplomowego lekarza i lekarza dentysty; przeniesienie z budżetu państwa na Narodowy Fundusz Zdrowia źródła finansowania kosztów: świadczeń wysokospecjalistycznych, leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych, które przysługują bezpłatnie świadczeniobiorcom po ukończeniu 75. roku życia oraz leków, które przysługują bezpłatnie świadczeniobiorcom w okresie ciąży, realizowanych przez ministra właściwego do spraw zdrowia programów polityki zdrowotnej w zakresie zakupu produktów leczniczych i wyrobów medycznych dokonanego przez tego ministra; szczepionek służących do przeprowadzania obowiązkowych szczepień ochronnych, szczepionek oraz innych immunologicznych produktów leczniczych stosowanych w razie wystąpienia zagrożenia epidemicznego lub epidemii; zadań zespołów ratownictwa medycznego, z wyłączeniem lotniczych zespołów ratownictwa medycznego; rezygnację z opłacania z budżetu państwa składek na ubezpieczenie zdrowotne za osoby podlegające obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego, które nie opłacają ich z własnych środków; wprowadzenie obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego dla studentów i doktorantów, którzy odbywają kształcenie w Rzeczypospolitej Polskiej; absolwentów, którzy odbywają w Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowy staż oraz odbywających kursy języka polskiego lub kursy przygotowawcze do podjęcia nauki w języku polskim, o których mowa w przepisach odrębnych, nieposiadających obywatelstwa państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) i niebędących osobami, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, jeżeli zostali uznani za osoby pochodzenia polskiego w rozumieniu przepisów o repatriacji lub posiadają ważną Kartę Polaka.

PLANOWANIE I ZAGOSPODAROWANIE PRZESTRZENNE

Od 7 stycznia 2023 r. obowiązują przepisy ustawy z dnia 16 listopada 2022 r. o zmianie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z dnia 23 grudnia 2022 r. poz. 2747).

Ustawa dostosowuje system prawa do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 22 maja 2019 r. (sygn. akt SK 22/16). Trybunał Konstytucyjny orzekł w nim, że art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, rozumiany w ten sposób, że pozwala na ustalenie mniej korzystnego przeznaczenia nieruchomości, niż w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego uchwalonym przed 1 stycznia 1995 r., jest niezgodny z art. 64 ust. 2 Konstytucji RP. Wyrok Trybunału Konstytucyjnego dotyczy stanu faktycznego, w którym wystąpiła luka czasowa między wygaśnięciem starego planu a uchwaleniem nowego, jednak wartość nieruchomości zmalała, porównując nowy plan ze starym. Gmina odmawia wówczas odszkodowania lub wypłaca je mniejsze, twierdząc, że co prawda wartość nieruchomości zmalała, porównując plan nowy ze starym, ale wartość nieruchomości, oceniając sposób jej wykorzystywania, była niższa niż wartość wynikająca ze starego planu. Celem uchwalonej ustawy jest przesądzenie, iż w przypadku wprowadzenia nowego planu zagospodarowania przestrzennego po luce planistycznej, gmina płaci sprzedającemu nieruchomość (pełne) odszkodowanie w wysokości różnicy między dawnym planem (sprzed 1995 r.) a nowym planem, a nie jedynie w wysokości różnicy między wartością wynikającą z faktycznego wykorzystania nieruchomości a nowym planem.

KOOPERATYWY MIESZKANIOWE

Od 1 marca 2023 r. obowiązuje ustawa z dnia 4 listopada 2022 r. o kooperatywach mieszkaniowych oraz zasadach zbywania nieruchomości należących do gminnego zasobu nieruchomości w celu wsparcia realizacji inwestycji mieszkaniowych (Dz.U. z dnia 4 stycznia 2023 r. poz. 28).

Celem ustawy jest umożliwienie realizacji inwestycji mieszkaniowych przez grupy obywateli, współdziałających w celu samodzielnego zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych. Kluczowe rozstrzygnięcia, jakie składają się na zaproponowaną formułę kooperatywy, wskazują, że:

  • w formule tej działają osoby fizyczne (nie przedsiębiorstwa), co do zasady, w liczbie minimum trzech, które są stronami umowy kooperatywy mieszkaniowej albo umowy spółki cywilnej, zawartej zgodnie z wymaganiami określonymi ustawowo (art. 5);
  • działanie w formule kooperatywy mieszkaniowej prowadzi do zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych członków kooperatywy lub ich własnych czy przysposobionych dzieci oraz osób z nimi zamieszkujących, zatem są to przedsięwzięcia inwestycyjne, których następstwem, co do zasady, nie będzie obrót nieruchomością i zysk, ale stworzenie miejsca do mieszkania i życia (art. 4);
  • w ramach działania w formule kooperatywy jest realizowana „inwestycja mieszkaniowa”, przy czym przez to pojęcie w kontekście omawianej formuły rozumie się realizowane przez członków kooperatywy (działających w ramach stosownej umowy, stanowiącej podstawę współdziałania w formule kooperatywy mieszkaniowej) przedsięwzięcie inwestycyjno-budowlane, służące zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych członków tej kooperatywy lub ich własnych lub przysposobionych dzieci oraz osób z nimi zamieszkujących, polegające na: 1) nabyciu nieruchomości gruntowej i budowie co najmniej jednego budynku wielorodzinnego lub 2) nabyciu nieruchomości gruntowej i budowie zespołu budynków mieszkalnych jednorodzinnych lub 3) nabyciu nieruchomości gruntowej zabudowanej
  • co najmniej jednym budynkiem i przeprowadzeniu w tym budynku robót budowlanych

SPIS TREŚCI

Wydawca: SKIBNIEWSKI MEDIA, Warszawa