Koniec z „fastfoodami” w szkołach

AKTUALNOŚCI - SAS 3 / 2014

W dniu 4 lutego 2014 r. Rząd zajął stanowisko wobec poselskiego projektu nowelizacji ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia.

Posłowie uznali, że konieczne jest wprowadzenie zakazu sprzedaży lub podawania w placówkach przedszkolnych, szkolnych oraz opiekuńczo-wychowawczych środków spożywczych, zawierających takie ilości nasyconych kwasów tłuszczowych, soli i cukru, które spożywane w nadmiarze mogą być przyczyną wielu przewlekłych chorób dietozależnych. Zakazem mają być objęte m.in. niektóre ciastka, produkty mleczne i zbożowe, napoje energetyzujące, przekąski oraz produkty typu fast food i instant. Rząd pozytywnie zaopiniował projekt, z zastrzeżeniem, że konieczne jest jego dostosowanie do obowiązującego prawa, a zwłaszcza prawodawstwa Unii Europejskiej.

 

Mniej bankructw?

AKTUALNOŚCI - SAS 3 / 2014

W dniu 11 lutego 2014 r. Rząd przyjął założenia do projektu ustawy Prawo restrukturyzacyjne, przedłożone przez Ministra Sprawiedliwości. Przewidziano także nowelizację ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze.

Celem nowego prawa restrukturyzacyjnego będzie zapewnienie przedsiębiorcom w trudnej sytuacji finansowej skutecznej restrukturyzacji, przy zachowaniu ochrony praw wierzycieli. Zgodnie z założeniami, firmy znajdujące się w trudnej sytuacji finansowej będą mogły skorzystać z procedur restrukturyzacyjnych, które pozwolą im opanować problemy z płynnością i w rezultacie uniknąć likwidacji. Przedsiębiorca będzie mógł wybrać procedurę dopasowaną do swoich potrzeb.

 

Zbiórki publiczne bez zgody organu

AKTUALNOŚCI - SAS 3 / 2014

Sejm zakończył pracę nad nowelizacją ustawy o zbiórkach publicznych.

Nowa ustawa znosi istniejący od 1933 r. obowiązek występowania do władzy o zgodę na zbiórkę publiczną. Projekt zakłada, że obywatele będą decydować o tym, komu, jakiej organizacji, na jaki cel przekazać swoje pieniądze. Rola państwa sprowadzać się będzie do zapewnienia ram organizacyjnych i przejrzystości. Przede wszystkim chodzi zatem o zapewnienie z jednej strony społecznej kontroli, a z drugiej o popularyzację tej formy dobroczynności. W dniu 20 lutego br. Senat RP zgłosił do ustawy uwagi doprecyzowujące m. in. dotyczące sposobu liczenia terminów na złożenie sprawozdania ze zbiórki.

 

Przekształcenie gminnego zakładu
gospodarki komunalnej w spółkę

TEMAT MIESIĄCA - SAS 3 / 2014

Przepis art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (dalej u.g.k.) stanowi, że organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego może, w drodze uchwały, zdecydować o likwidacji samorządowego zakładu budżetowego w celu zawiązania spółki akcyjnej albo spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przez wniesienie na pokrycie kapitału spółki wkładu w postaci mienia samorządowego zakładu budżetowego, pozostałego po jego likwidacji.

Mienie pozostałe po likwidacji samorządowego zakładu budżetowego może być także wniesione do zawiązanej przez jednostkę samorządu terytorialnego spółki komandytowej lub komandytowo-akcyjnej, o których mowa w art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o partnerstwie publiczno-prywatnym (ust. 2).
Czynności związane z likwidacją samorządowego zakładu budżetowego w celu, o którym mowa w ust. 1, wykonuje organ wykonawczy jednostki samorządu terytorialnego (ust. 3).
Zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy składniki mienia samorządowego zakładu budżetowego, przekształconego w spółkę, stają się majątkiem spółki.
Prawo zarządu gruntem samorządowego zakładu budżetowego, przekształconego w spółkę, staje się prawem użytkowania wieczystego spółki (ust. 2).
Spółka powstała w wyniku przekształcenia wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki związane z działalnością samorządowego zakładu budżetowego (ust. 3).


STANOWISKO SĄDU

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 19 lipca 2012 r., sygn. akt II FSK 2651/10 (Lex nr 1244275) uznał, że pojęcie przekształcenia samorządowego zakładu budżetowego w spółkę z o.o. na skutek likwidacji tego zakładu, o którym mowa w art. 22 ust. 1 i art. 23 ust. 3 ustawy o gospodarce komunalnej w zw. z art. 93b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (dalej o.p.) nie oznacza likwidacji przedmiotowej i podmiotowej tego podmiotu, lecz tylko zmianę formy organizacyjno-prawnej prowadzenia działalności gospodarczej.
Skoro zgodnie z art. 23 ust. 1 u.g.k., składniki mienia tego zakładu, z dniem przekształcenia, stały się majątkiem spółki, a więc wraz z tym prawem nieodpłatnego ich używania, to stosownie do art. 23 ust. 3 u.g.k. w zw. z art. 93b i art. 93a § 1 o.p. spółka powstała w wyniku przekształcenia wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki związane z działalnością samorządowego zakładu budżetowego.
Przepis art. 23 u.g.k. nie normuje szczególnego trybu przekształcania zakładów budżetowych w spółki (z pominięciem procedury likwidacji tych zakładów), lecz reguluje jedynie majątkowe konsekwencje tego procesu, o którym jest mowa w art. 22 u.g.k.
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego przepisy art. 22 i art. 23 u.g.k. należy interpretować łącznie, czego wymagają dyrektywy wykładni systemowej. Przepisy te są bowiem elementami składowymi jednego aktu normatywnego – u.g.k. Konstytuują one jeden proces składający się z dwóch elementów – likwidacji dotychczasowego zakładu budżetowego i wniesienia aportem majątku danego zakładu (lub przynajmniej jego części) na pokrycie kapitału zakładowego utworzonej spółki prawa handlowego. Proces ten, jako całość, jest specyficzną formą przekształcenia – ma bowiem miejsce likwidacja tego podmiotu przy sukcesji pod tytułem ogólnym (por. wyrok NSA z 19.07.2012, sygn. II FSK 2648/10, Lex 1244272).

Proces przekształcenia gminnego zakładu budżetowego w spółkę z o.o. można podzielić na 3 etapy:

I. Przygotowanie koncepcji przekształcenia. 
II. Uchwała rady gminy (miasta i gminy/miasta) 
o likwidacji zakładu budżetowego w celu zawiązania spółki z o.o. 

III. Wykonanie uchwały.

I. Koncepcja przekształcenia zakładu budżetowego w spółkę prawa handlowego powinna zawierać przede wszystkim odpowiedź na pytanie: przekształcać czy nie? Jeśli przeprowadzone analizy wskazują na odpowiedź pozytywną, ich streszczenie może być dodatkowym uzasadnieniem do uchwały o przekształceniu.

II. Wskazane jest oznaczenie konkretnego dnia likwidacji zakładu w uchwale, ponieważ powoduje precyzyjne określenie dnia bilansowego, na który powinna zostać sporządzona inwentaryzacja, zlikwidowany rachunek bankowy, czy zmiana stron zawartych umów. Uchwała nie powinna określać wyłącznie daty likwidacji zakładu, jako dnia wpisania spółki do KRS, oznacza to bowiem, że termin taki jest bliżej nieokreślony. Zastrzeżenie jednak, że dopiero w tym dniu następuje ostateczna likwidacja zakładu, stanowi pewne zabezpieczenie. W praktyce może się przecież zdarzyć sytuacja, że procedura utworzenia spółki może się przedłużyć.

Etap ten kończy się przygotowaniem przez wójta (burmistrza/prezydenta miasta) projektu uchwały rady gminy i skierowaniem go do przewodniczącego rady gminy w celu wprowadzenia do porządku obrad na sesji rady gminy.

III. Zgodnie z art. 22 ust. 3 u.g.k. czynności związane z likwidacją samorządowego zakładu budżetowego w celu jego przekształcenia wykonuje wójt. To na wójcie spoczywa więc odpowiedzialność za prawidłowe przeprowadzenie całego procesu.
Wykonanie uchwały gminy wymaga wykonania szeregu czynności zarówno w samym urzędzie gminy, jak również w likwidowanym zakładzie budżetowym. Etap ten (oprócz nadzoru nad prawidłowym przebiegiem likwidacji) składa się w zasadzie z dwóch elementów:
aktu zawiązania spółki;
aktu zgłoszenia jej do Krajowego Rejestru Sądowego.
Powyższe czynności powinien wykonać organ wykonawczy gminy – wójt.
Umowa spółki z o.o. musi być sporządzona w formie aktu notarialnego. Powinna zawierać pewne minimum, o którym mowa w art. 157 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (dalej k.s.h). 
Z chwilą zawarcia umowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością powstaje spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji (art. 161 § 1 k.s.h.) reprezentowana przez zarząd albo pełnomocnika powołanego jednomyślną uchwałą wspólników. 
Spółka w organizacji nie posiada osobowości prawnej, zgodnie bowiem z art. 37 § 1 k.c. jednostka organizacyjna uzyskuje osobowość prawną z chwilą jej wpisu do właściwego rejestru, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. Zgodnie z przepisami k.s.h. może jednak we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana, w związku z czym określa się ją mianem „ułomnej” osoby prawnej. 
W praktyce wszystkie dokumenty do KRS składa zarząd nowo utworzonej spółki (spółki w organizacji), zgodnie z przepisami k.s.h. i on też podpisuje wszystkie niezbędne dokumenty.

Do powstania spółki z ograniczoną odpowiedzialnością niezbędne jest:

  • zawarcie umowy spółki (która powstała już na etapie zawiązania spółki w organizacji);
  • wniesienie przez wspólników wkładów na pokrycie całego kapitału zakładowego, a w razie objęcia udziału za cenę wyższą od wartości nominalnej, także wniesienia nadwyżki (wniesienie to nie jest wymagane na etapie zawarcia umowy spółki, umowa określa tylko wysokość kapitału zakładowego oraz liczbę i wartość nominalną udziałów objętych przez poszczególnych wspólników);
  • powołanie zarządu;
  • ustanowienie rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej, jeżeli wymaga tego ustawa lub umowa spółki;
  • wpisanie spółki do KRS.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji z chwilą wpisu do rejestru staje się spółką z ograniczoną odpowiedzialnością i uzyskuje osobowość prawną. Z tą chwilą staje się ona podmiotem praw i obowiązków spółki w organizacji (art. 12 k.s.h.).

Jeśli chodzi natomiast o czynności likwidacyjne w zakładzie budżetowym należy je rozpocząć od sporządzenia ich harmonogramu. Oczywiście optymalnym rozwiązaniem jest dokonanie przedmiotowego przekształcenia z dniem 1 stycznia danego roku kalendarzowego. 
Sprawność procesu przekształcenia w dużej mierze zależy od postawy pracowników przekształcanego zakładu budżetowego. Nie ulega wątpliwości, że proces ten może rodzić niepokoje i obawy wśród pracowników zakładu budżetowego. Stąd od początku rozpoczęcia tego procesu należy dążyć do możliwie jak najdokładniejszego informowania pracowników zakładu budżetowego o skutkach tego przekształcenia, ze szczególnym uwzględnieniem ich sytuacji prawnej, jako pracowników tego zakładu. 
Przede wszystkim należy poinformować pracowników przekształcanego zakładu budżetowego, że zgodnie z art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) z dniem przekształcenia stają się oni pracownikami spółki powstałej z przekształconego zakładu budżetowego.

Sławomir Pyźlak

PODSTAWA PRAWNA:
– Ustawa z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz.U. z 2011 r. Nr 45, poz. 236 z późn. zm.)
– Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (j.t. Dz.U. z 2013, poz. 1030)
– Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.)
– Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r, poz. 749 z późn. zm.)

ZOBACZ PEŁNY SPIS TREŚCI ATUALNEGO NUMERU

TEMAT MIESIĄCA - SAS 3 / 2014

Przepis art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (dalej u.g.k.) stanowi, że organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego może, w drodze uchwały, zdecydować o likwidacji samorządowego zakładu budżetowego w celu zawiązania spółki akcyjnej albo spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przez wniesienie na pokrycie kapitału spółki wkładu w postaci mienia samorządowego zakładu budżetowego, pozostałego po jego likwidacji.

Mienie pozostałe po likwidacji samorządowego zakładu budżetowego może być także wniesione do zawiązanej przez jednostkę samorządu terytorialnego spółki komandytowej lub komandytowo-akcyjnej, o których mowa w art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o partnerstwie publiczno-prywatnym (ust. 2).
Czynności związane z likwidacją samorządowego zakładu budżetowego w celu, o którym mowa w ust. 1, wykonuje organ wykonawczy jednostki samorządu terytorialnego (ust. 3).
Zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy składniki mienia samorządowego zakładu budżetowego, przekształconego w spółkę, stają się majątkiem spółki.
Prawo zarządu gruntem samorządowego zakładu budżetowego, przekształconego w spółkę, staje się prawem użytkowania wieczystego spółki (ust. 2).
Spółka powstała w wyniku przekształcenia wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki związane z działalnością samorządowego zakładu budżetowego (ust. 3).


STANOWISKO SĄDU

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 19 lipca 2012 r., sygn. akt II FSK 2651/10 (Lex nr 1244275) uznał, że pojęcie przekształcenia samorządowego zakładu budżetowego w spółkę z o.o. na skutek likwidacji tego zakładu, o którym mowa w art. 22 ust. 1 i art. 23 ust. 3 ustawy o gospodarce komunalnej w zw. z art. 93b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (dalej o.p.) nie oznacza likwidacji przedmiotowej i podmiotowej tego podmiotu, lecz tylko zmianę formy organizacyjno-prawnej prowadzenia działalności gospodarczej.
Skoro zgodnie z art. 23 ust. 1 u.g.k., składniki mienia tego zakładu, z dniem przekształcenia, stały się majątkiem spółki, a więc wraz z tym prawem nieodpłatnego ich używania, to stosownie do art. 23 ust. 3 u.g.k. w zw. z art. 93b i art. 93a § 1 o.p. spółka powstała w wyniku przekształcenia wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki związane z działalnością samorządowego zakładu budżetowego.
Przepis art. 23 u.g.k. nie normuje szczególnego trybu przekształcania zakładów budżetowych w spółki (z pominięciem procedury likwidacji tych zakładów), lecz reguluje jedynie majątkowe konsekwencje tego procesu, o którym jest mowa w art. 22 u.g.k.
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego przepisy art. 22 i art. 23 u.g.k. należy interpretować łącznie, czego wymagają dyrektywy wykładni systemowej. Przepisy te są bowiem elementami składowymi jednego aktu normatywnego – u.g.k. Konstytuują one jeden proces składający się z dwóch elementów – likwidacji dotychczasowego zakładu budżetowego i wniesienia aportem majątku danego zakładu (lub przynajmniej jego części) na pokrycie kapitału zakładowego utworzonej spółki prawa handlowego. Proces ten, jako całość, jest specyficzną formą przekształcenia – ma bowiem miejsce likwidacja tego podmiotu przy sukcesji pod tytułem ogólnym (por. wyrok NSA z 19.07.2012, sygn. II FSK 2648/10, Lex 1244272).

 

Proces przekształcenia gminnego zakładu budżetowego w spółkę z o.o. można podzielić na 3 etapy:

I. Przygotowanie koncepcji przekształcenia.
II. Uchwała rady gminy (miasta i gminy/miasta)
o likwidacji zakładu budżetowego w celu zawiązania spółki z o.o.

III. Wykonanie uchwały.

 

I. Koncepcja przekształcenia zakładu budżetowego w spółkę prawa handlowego powinna zawierać przede wszystkim odpowiedź na pytanie: przekształcać czy nie? Jeśli przeprowadzone analizy wskazują na odpowiedź pozytywną, ich streszczenie może być dodatkowym uzasadnieniem do uchwały o przekształceniu.

II. Wskazane jest oznaczenie konkretnego dnia likwidacji zakładu w uchwale, ponieważ powoduje precyzyjne określenie dnia bilansowego, na który powinna zostać sporządzona inwentaryzacja, zlikwidowany rachunek bankowy, czy zmiana stron zawartych umów. Uchwała nie powinna określać wyłącznie daty likwidacji zakładu, jako dnia wpisania spółki do KRS, oznacza to bowiem, że termin taki jest bliżej nieokreślony. Zastrzeżenie jednak, że dopiero w tym dniu następuje ostateczna likwidacja zakładu, stanowi pewne zabezpieczenie. W praktyce może się przecież zdarzyć sytuacja, że procedura utworzenia spółki może się przedłużyć.

Etap ten kończy się przygotowaniem przez wójta (burmistrza/prezydenta miasta) projektu uchwały rady gminy i skierowaniem go do przewodniczącego rady gminy w celu wprowadzenia do porządku obrad na sesji rady gminy.

III. Zgodnie z art. 22 ust. 3 u.g.k. czynności związane z likwidacją samorządowego zakładu budżetowego w celu jego przekształcenia wykonuje wójt. To na wójcie spoczywa więc odpowiedzialność za prawidłowe przeprowadzenie całego procesu.
Wykonanie uchwały gminy wymaga wykonania szeregu czynności zarówno w samym urzędzie gminy, jak również w likwidowanym zakładzie budżetowym. Etap ten (oprócz nadzoru nad prawidłowym przebiegiem likwidacji) składa się w zasadzie z dwóch elementów:
aktu zawiązania spółki;
aktu zgłoszenia jej do Krajowego Rejestru Sądowego.
Powyższe czynności powinien wykonać organ wykonawczy gminy – wójt.
Umowa spółki z o.o. musi być sporządzona w formie aktu notarialnego. Powinna zawierać pewne minimum, o którym mowa w art. 157 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (dalej k.s.h).
Z chwilą zawarcia umowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością powstaje spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji (art. 161 § 1 k.s.h.) reprezentowana przez zarząd albo pełnomocnika powołanego jednomyślną uchwałą wspólników.
Spółka w organizacji nie posiada osobowości prawnej, zgodnie bowiem z art. 37 § 1 k.c. jednostka organizacyjna uzyskuje osobowość prawną z chwilą jej wpisu do właściwego rejestru, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. Zgodnie z przepisami k.s.h. może jednak we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana, w związku z czym określa się ją mianem „ułomnej” osoby prawnej.
W praktyce wszystkie dokumenty do KRS składa zarząd nowo utworzonej spółki (spółki w organizacji), zgodnie z przepisami k.s.h. i on też podpisuje wszystkie niezbędne dokumenty.

 

Do powstania spółki z ograniczoną odpowiedzialnością niezbędne jest:

  • zawarcie umowy spółki (która powstała już na etapie zawiązania spółki w organizacji);
  • wniesienie przez wspólników wkładów na pokrycie całego kapitału zakładowego, a w razie objęcia udziału za cenę wyższą od wartości nominalnej, także wniesienia nadwyżki (wniesienie to nie jest wymagane na etapie zawarcia umowy spółki, umowa określa tylko wysokość kapitału zakładowego oraz liczbę i wartość nominalną udziałów objętych przez poszczególnych wspólników);
  • powołanie zarządu;
  • ustanowienie rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej, jeżeli wymaga tego ustawa lub umowa spółki;
  • wpisanie spółki do KRS.

 

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji z chwilą wpisu do rejestru staje się spółką z ograniczoną odpowiedzialnością i uzyskuje osobowość prawną. Z tą chwilą staje się ona podmiotem praw i obowiązków spółki w organizacji (art. 12 k.s.h.).

Jeśli chodzi natomiast o czynności likwidacyjne w zakładzie budżetowym należy je rozpocząć od sporządzenia ich harmonogramu. Oczywiście optymalnym rozwiązaniem jest dokonanie przedmiotowego przekształcenia z dniem 1 stycznia danego roku kalendarzowego.
Sprawność procesu przekształcenia w dużej mierze zależy od postawy pracowników przekształcanego zakładu budżetowego. Nie ulega wątpliwości, że proces ten może rodzić niepokoje i obawy wśród pracowników zakładu budżetowego. Stąd od początku rozpoczęcia tego procesu należy dążyć do możliwie jak najdokładniejszego informowania pracowników zakładu budżetowego o skutkach tego przekształcenia, ze szczególnym uwzględnieniem ich sytuacji prawnej, jako pracowników tego zakładu.
Przede wszystkim należy poinformować pracowników przekształcanego zakładu budżetowego, że zgodnie z art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) z dniem przekształcenia stają się oni pracownikami spółki powstałej z przekształconego zakładu budżetowego.

Sławomir Pyźlak

PODSTAWA PRAWNA:
– Ustawa z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz.U. z 2011 r. Nr 45, poz. 236 z późn. zm.)
– Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (j.t. Dz.U. z 2013, poz. 1030)
– Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.)
– Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r, poz. 749 z późn. zm.)

WRÓĆ DO SPISU TREŚCI

PRZEGLĄD LEGISLACYJNY - SAS 3 / 2014

Dz.U. z 2014 r. poz. 85, 162, 176, 193, 195, 231

 

BUDŻET NA 2014 R.

Od dnia 3 lutego 2014 r. obowiązuje ustawa budżetowa na rok 2014. Ustawa została uchwalona w dniu 14 stycznia 2014 r. i został opublikowana w Dz.U. z 2014 r. poz. 162

POSTĘPOWANIE KARNE

Od dnia 17 lutego 2014 r. obowiązuje ustawa z dnia 6 grudnia 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego (Dz.U. z 2014 r. poz. 85). W ustawie przewidziano możliwość zaskarżenia postanowienia o odmowie wydania listu żelaznego w formie zażalenia.

GEODECI

Od dnia 22 lutego 2014 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 31 stycznia 2014 r. w sprawie uprawnień zawodowych w dziedzinie geodezji i kartografii (Dz.U. z 2014 r. poz. 176).

Rozporządzenie wydano na podstawie art. 45h ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287, z późn. zm.) i określa:

1) sposób, tryb i szczegółowe warunki nadawania uprawnień zawodowych oraz działania komisji kwalifikacyjnej, w tym:
a)  tryb składania dokumentów, o których mowa w art. 45 ust. 3 ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne,
b) warunki uznawania praktyki zawodowej, a także sposób prowadzenia dziennika praktyki zawodowej, jego wzór i wysokość opłaty za jego wydanie osobie zainteresowanej,
c) organizację i sposób działania komisji kwalifikacyjnej,
d) sposób przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego i ustalania jego kosztów,
e)  wzory świadectw stwierdzających nadanie uprawnień zawodowych w dziedzinie geodezji i kartografii,
f) warunki, które powinien spełniać program kształcenia osób ubiegających się o nadanie uprawnień zawodowych w zakresach, o których mowa w art. 43 pkt. 3, 6 i 7 ww. ustawy, aby komisja kwalifikacyjna mogła uznać umiejętności, o których mowa w art. 44a ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy, jako spełniające wymagania do nadania uprawnień zawodowych;
2) wysokość opłaty za postępowanie kwalifikacyjne oraz tryb jej pobierania;
3) wysokość wynagrodzenia przewodniczącego i członków komisji kwalifikacyjnej.

WYBORY DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

Dnia 24 lutego 2014 r. opublikowano postanowienie Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 19 lutego 2014 r. w sprawie zarządzenia wyborów posłów do Parlamentu Europejskiego (Dz.U. z 2014 r. poz. 231). Zgodnie z § 2 postanowienia w Rzeczypospolitej Polskiej wybiera się 51 posłów do Parlamentu Europejskiego. Stosownie zaś do § 3 dzień wyborów wyznaczono na niedzielę dnia 25 maja 2014 r.

REJESTRACJA ŻŁOBKA PRZEZ EPUAP

Od dnia 27 lutego 2014 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 31 stycznia 2014 r. w sprawie wzorów dokumentów elektronicznych o wpis, zmianę oraz wykreślenie w rejestrze żłobków i klubów dziecięcych (Dz.U. z 2014 r. poz. 193).

Rozporządzenie wydano na podstawie art. 35a ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz.U. z 2013 r. poz. 1457) i określa wzory dokumentów elektronicznych o:

1)   wpis do rejestru żłobków i klubów dziecięcych, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia;
2)   zmianę w rejestrze żłobków i klubów dziecięcych, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia;
3)   wykreślenie z rejestru żłobków i klubów dziecięcych, stanowiący załącznik nr 3 do rozporządzenia.

ZMIANY W PRAWIE DLA „ZABUŻAN”

Od dnia 27 lutego 2014 r. obowiązuje ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o zmianie ustawy o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2014 r. poz. 195).
Nowelizacja ma na celu dostosowanie systemu prawa do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 23 października 2012 r. (sygn. akt SK 11/12), stwierdzającego niezgodność art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 169, poz. 1418, z późn. zm.) z Konstytucją. Trybunał orzekł, że art. 2 pkt 1 ww. ustawy rekompensacyjnej w zakresie, w jakim uzależnia prawo do rekompensaty od zamieszkiwania w dniu 1 września 1939 r. na byłym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, narusza gwarancję płynącą z art. 64 ust. 2 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji.
Projektowana zmiana sprowadza się do tego, że w miejsce dotychczasowego wymogu zamieszkiwania na byłym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 1 września 1939 r. wprowadzona została przesłanka miejsca zamieszkania na wymienionych terenach, której spełnienie będzie oceniane z uwzględnieniem przepisów obowiązujących we wskazanej wyżej dacie, tj. przepisów dopuszczających posiadanie kilku miejsc zamieszkania: art. 3 ustawy z dnia 2 sierpnia 1926 r. o prawie właściwym dla stosunków prywatnych wewnętrznych, § 3-10 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 23 maja 1934 r. o meldunkach i księgach ludności, a ponadto art. 24 Kodeksu postępowania cywilnego z 1932 r. Dodatkowo zmiana dotyczy art. 2 pkt 1 ustawy rekompensacyjnej. Osoby, którym odmówiono potwierdzenia prawa do rekompensaty z powodu niespełnienia wymogu zamieszkiwania w dniu 1 września 1939 r. na byłym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, mogą złożyć wniosek o wznowienie postępowania. Przepisy dotyczące wznowienia postępowania, o którym mowa w art. 145a ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013 r. poz. 267 oraz z 2014 r. poz. 183), stosuje się odpowiednio, z tym że termin na zgłoszenie żądania wznowienia postępowania wynosi
6 miesięcy i biegnie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. Zakłada się, że w następstwie projektowanej nowelizacji wzrośnie liczba jej beneficjentów, gdyż jej zakresem podmiotowym zostaną objęte także te osoby, które (lub których spadkodawcy) na kresach wschodnich miały jedynie „dodatkowe” miejsce zamieszkania.

WRÓĆ DO SPISU TREŚCI

AKTUALNOŚCI / ORZECZNICTWO - SAS 3 / 2014

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 lutego 2014 r., sygn. akt II OSK 3077/13.

Rada gminy podjęła uchwałę w której w stwierdziła wygaśnięcie mandatu radnego wskutek utraty przez niego prawa wybieralności wobec popełnienia przez radnego przestępstwa umyślnego, ściganego z oskarżenia publicznego. Ustalono bowiem, że radny został skazany prawomocnym wyrokiem sądu karnego za przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. i art. 42 § 2 k.k. Skargę na tą uchwałę wniósł radny, który zarzucił uniemożliwienie mu złożenia wyjaśnień. Jak wskazał przewodniczący rady przeszedł do głosowania nad zaskarżoną uchwałą bezpośrednio po zakończeniu głosowania nad inną uchwałą, bez oddania głosu skarżącemu celem złożenia stosownych wyjaśnień. Z przepisów wynika natomiast, że radny powinien mieć możliwość złożenia wyjaśnień przed organem podejmującym uchwałę o wygaśnięciu mandatu osobiście na posiedzeniu rady lub co najmniej w formie pisemnej. W ocenie skarżącego pozbawienie radnego możliwości złożenia wyjaśnień powinno być traktowane jako naruszenie prawa, skutkujące wzruszeniem takiej uchwały.
WSA w Krakowie z dnia 10 września 2013 r., sygn. akt III SA/Kr 322/13 oddalił skargę na ww. uchwałę uznając, że jest ona zgodna z prawem. Sąd zwrócił uwagę, że skarżącemu umożliwiono przed podjęciem uchwały o wygaśnięciu mandatu złożenie wyjaśnień. Sąd podkreślił, że radny powinien mieć możliwość złożenia wyjaśnień osobiście na posiedzeniu rady lub co najmniej w formie pisemnej, jednakże złożenie wyjaśnień jest prawem, a nie obowiązkiem radnego. Niezłożenie wyjaśnień nie stoi na przeszkodzie podjęcia uchwały o wygaśnięciu mandatu. Sąd stwierdził, że radnemu doręczono pismo przewodniczącego rady gminy zawierające prośbę o ustosunkowanie się do informacji o prawomocnym skazaniu na podstawie art. 178a § 1 k.k. oraz pouczenie o treści art. 190 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw. Radny jednak nie odpowiedział na to pismo. Ponadto z protokołu sesji rady gminy wynika, że skarżący brał udział w tej sesji, a przed rozpatrzeniem punktu porządku obrad dotyczącego projektu uchwały w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia jego mandatu radnego dobrowolnie opuścił salę obrad oświadczając, że czyni to z tego względu, że projekt uchwały osobiście go dotyczy. 

NSA podzielił to stanowisko oddalając skargę kasacyjną wyrokiem z dnia 13 lutego 2014 r., sygn. akt II OSK 3077/13.

WRÓĆ DO SPISU TREŚCI

 

 

AKTUALNOŚCI / ORZECZNICTWO - SAS 3 / 2014

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 lutego 2014 r., sygn. akt II OSK 2910/13

Tezy: 1. „Nie można pojęciom o tradycyjnie i językowo ukształtowanej treści, wbrew intencjom ustawodawcy, nadawać innego znaczenia tylko dlatego, że pozwala to na „obejście” ustawy o funduszu sołeckim, adresowanej jedynie do sołectw i środowisk wiejskich a nie do wszystkich jednostek pomocniczych. 

2.W określonych sytuacjach możliwe jest utworzenie (istnienie) sołectwa w mieście, ale w granicach i na podstawie prawa”.

W sprawie tej Wojewoda Wielkopolski rozstrzygnięciem nadzorczym stwierdził nieważność uchwały Rady Miejskiej w Jarocinie z dnia 28 marca 2013 r., nr LVI/372/2013, w sprawie utworzenia jednostki pomocniczej o nazwie Sołectwo „Tumidaj” Gminy Jarocin ze względu na istotne naruszenie prawa. Na podstawie tej uchwały Rada Miejska w Jarocinie utworzyła na terenie miasta Jarocina jednostkę pomocniczą o nazwie Sołectwo „Tumidaj” Gminy Jarocin, nadając mu jednocześnie stosowny Statut, stanowiący załącznik do uchwały. Jak wskazał organ nadzorczy, ustawa o samorządzie gminnym nie definiuje pojęcia „sołectwa”, jednakże jego etymologia pozwala przyjąć, że jest to wieś lub sąsiadujące ze sobą wsie. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 16 sierpnia 2013 r., sygn. akt II SA/Po 681/13, uchylił zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze. Wprawdzie Sąd przychylił się do stanowiska organu nadzoru, iż co do zasady sołectwa, odmiennie niż dzielnic i osiedli, mogą być tworzone wyłącznie na terenach o charakterze wiejskim, to jednak nie można generalnie stwierdzić, iż sołectwa nie mogą być tworzone na obszarach wchodzących formalnie w skład miast. Tymczasem Wojewoda nie dokonał zindywidualizowanejj, szczegółowej analizy odnośnie dopuszczalności utworzenia sołectwa na obszarze określonym w zaskarżonej uchwale, lecz generalnie zakwestionował dopuszczalności tworzenia sołectw na obszarach administracyjnie wchodzących w skład miast. Takie rozstrzygnięcie organu nadzoru uznano za wadliwe.

Analogiczne stanowisko wyraził NSA, który oddalił skargę, wskazując, że jakkolwiek co do zasady sołectwa mogą być tworzone wyłącznie na terenach wiejskich, to jednak rzeczą organu nadzoru jest dokonywanie szczegółowej analizy każdego przypadku i jednoznaczne wskazanie na czym polega naruszenie prawa. NSA zawarł przykładowe przesłanki, na podstawie których można stwierdzić nieważność uchwały tworzącej sołectwo. Jak wskazał NSA „W okolicznościach rozpoznawanej sprawy, aby stwierdzić nieważność konkretnej uchwały Wojewoda powinien odnieść się do określonego stanu faktycznego i dopiero, wykazując m.in. na przykład, że uchwała tworzy konkretne sołectwo na terenie: na którym wcześniej sołectwa nie było, na którym nie występują uprawy rolne, nie prowadzi się usług rolniczych, na którym nie występuje zabudowa letniskowa, nie rozwija się turystyka, na którym występuje zwarta zabudowa miejska stwierdzić jej nieważność.”

WRÓĆ DO SPISU TREŚCI

AKTUALNOŚCI - SAS 3 / 2014

Sejm zakończył pracę nad nowelizacją ustawy o zbiórkach publicznych.

Nowa ustawa znosi istniejący od 1933 r. obowiązek występowania do władzy o zgodę na zbiórkę publiczną. Projekt zakłada, że obywatele będą decydować o tym, komu, jakiej organizacji, na jaki cel przekazać swoje pieniądze. Rola państwa sprowadzać się będzie do zapewnienia ram organizacyjnych i przejrzystości. Przede wszystkim chodzi zatem o zapewnienie z jednej strony społecznej kontroli, a z drugiej o popularyzację tej formy dobroczynności. W dniu 20 lutego br. Senat RP zgłosił do ustawy uwagi doprecyzowujące m. in. dotyczące sposobu liczenia terminów na złożenie sprawozdania ze zbiórki.

WRÓĆ DO SPISU TREŚCI

AKTUALNOŚCI - SAS 3 / 2014

W dniu 11 lutego 2014 r. Rząd przyjął założenia do projektu ustawy Prawo restrukturyzacyjne, przedłożone przez Ministra Sprawiedliwości. Przewidziano także nowelizację ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze.

Celem nowego prawa restrukturyzacyjnego będzie zapewnienie przedsiębiorcom w trudnej sytuacji finansowej skutecznej restrukturyzacji, przy zachowaniu ochrony praw wierzycieli. Zgodnie z założeniami, firmy znajdujące się w trudnej sytuacji finansowej będą mogły skorzystać z procedur restrukturyzacyjnych, które pozwolą im opanować problemy z płynnością i w rezultacie uniknąć likwidacji. Przedsiębiorca będzie mógł wybrać procedurę dopasowaną do swoich potrzeb.

WRÓĆ DO SPISU TREŚCI

AKTUALNOŚCI - SAS 3 / 2014

W dniu 4 lutego 2014 r. Rząd zajął stanowisko wobec poselskiego projektu nowelizacji ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia.

Posłowie uznali, że konieczne jest wprowadzenie zakazu sprzedaży lub podawania w placówkach przedszkolnych, szkolnych oraz opiekuńczo-wychowawczych środków spożywczych, zawierających takie ilości nasyconych kwasów tłuszczowych, soli i cukru, które spożywane w nadmiarze mogą być przyczyną wielu przewlekłych chorób dietozależnych. Zakazem mają być objęte m.in. niektóre ciastka, produkty mleczne i zbożowe, napoje energetyzujące, przekąski oraz produkty typu fast food i instant. Rząd pozytywnie zaopiniował projekt, z zastrzeżeniem, że konieczne jest jego dostosowanie do obowiązującego prawa, a zwłaszcza prawodawstwa Unii Europejskiej.

WRÓĆ DO SPISU TREŚCI

SPIS TREŚCI NR 3 / 2014

AKTUALNOŚCI

Koniec z „fastfoodami”w szkołach
Mniej bankructw?
Zbiórki publiczne bez zgody organu

ORZECZNICTWO

Czy sołectwa mogą być tworzone na terenie miast? 
Uchwała o wygaszeniu mandatu bez wyjaśnień radnego

PRZEGLĄD LEGISLACYJNY

TEMAT MIESIĄCA

Przekształcenie gminnego zakładu gospodarki komunalnej w spółkę

FUNKCJONOWANIE SAMORZĄDU

Mieszkańcy gminy chcą obniżyć wynagrodzenie wójta
Powierzenie obowiązków zastępcy skarbnika jednemu z pracowników urzędu
Zezwolenie na działalność w zakresie transportu nieczystości ciekłych 
Płatne reklamy w gazecie gminnej
Poświadczenia własnoręczności podpisu 
Udostępnianie komornikowi danych rejestrowych

POSTĘPOWANIE ADMINISTRACYJNE

Nielegalne usunięcie drzew z terenu nieruchomości
Dyrektor MGOPS wydaje decyzję o umieszczeniu w domu pomocy społecznej
Podział nieruchomości 
Przywrócenie terminu do złożenia wniosku o podjęcie postępowania

FINANSE SAMORZĄDU

Potrącenia wzajemnych wierzytelności
Opodatkowanie budynków kościelnych
Zwrot kosztów szkolenia a podatek dochodowy

ADMINISTRACJA ZESPOLONA POWIATÓW I WOJEWÓDZTW

Samowolna zmiana użytkowania
Ograniczenie nagrody rocznej dla policjanta
Sprostowanie świadectwa służby strażaka

PRAWO PRACY

Czy okres pracy w gospodarstwie rolnym rodziców to staż zawodowy?
Dodatek stażowy
Ustalenie przeciętnej liczby zatrudnionych w celu naliczania odpisu podstawowego na ZFŚS
Urlop wypoczynkowy po urlopie macierzyńskim

ZAMÓWIENIA PUBLICZNE

Kompetencje komisji przetargowej
Skutki błędu w dacie poświadczenia dokumentu 
Czy zawsze należy wykluczyć wykonawcę przygotowującego przetarg?
Można zatrudnić podwykonawcę w celu spełnienia warunków przetargu
Zniesiono próg 14.000 Euro

Wydawca: SKIBNIEWSKI MEDIA, Warszawa