Błędne pouczenie w decyzji nie może szkodzić stronie

AKTUALNOŚCI / ORZECZNICTWO / SAS 6 / 2017

Postanowienie NSA z 26 października 2017 r., sygn. akt II OZ 1206/17

Teza: „Skutkiem prawnym ochrony wynikającej z art. 112 k.p.a. w przypadku wniesienia spóźnionego środka zaskarżenia do sądu, który wpłynął z zachowaniem terminu błędnie podanego w pouczeniu, jest obowiązek wojewódzkiego sądu administracyjnego rozpatrywania go bez potrzeby wnoszenia wniosku o przywrócenie terminu.”

Wskazane wyżej postanowienie zostało wydane na tle bardzo aktualnego problemu orzeczniczego dotyczącego błędnego pouczenia organu o terminie wniesienia sprzeciwu od decyzji kasatoryjnej. W sprawie tej zaskarżona decyzja wydana została na podstawie art. 138 § 2 k.p.a., jednakże w związku z tym, że w dniu 1 czerwca 2017 r. weszła w życie nowelizacja z 7 kwietnia 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zakwalifikował pismo procesowe skarżących jako sprzeciw, który następnie odrzucił jako wniesiony z uchybieniem terminu. NSA uchylił zaskarżona postanowienie i wskazał, że w rozpoznawanej sprawie istotne znaczenie ma fakt, że w zaskarżonej decyzji organ błędnie pouczył o możliwości wniesienia skargi i 30 dniowym terminie do jej wniesienia. Stosownie zaś do treści art. 112 k.p.a. błędne pouczenie w decyzji co do prawa odwołania albo wniesienia powództwa do sądu powszechnego lub skargi do sądu administracyjnego nie może szkodzić stronie, która zastosowała się do tego pouczenia. NSA podkreślił, że w doktrynie prezentowany jest pogląd, że konsekwencje obowiązywania art. 112 k.p.a. powinny być takie, że w przypadku wniesienia spóźnionego odwołania, które wpłynęło z zachowaniem terminu błędnie podanego w pouczeniu, organ obowiązany będzie je rozpatrzyć bez potrzeby wnoszenia wniosku o przywrócenie terminu (zob. B. Adamiak, J. Borkowski, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz., Warszawa 2017 r. str. 621). W ocenie Sądu skutki prawne błędnego pouczenia o środkach zaskarżenia powinny być tożsame w postępowaniu administracyjnym jak i postępowania sądowym, a odmienne stanowisko prowadzi do zbędnego formalizmu i przedłużania postępowania. Dla wykładni tej nie ma znaczenia, że w art. 112 k.p.a. ustawodawca nie wskazał sprzeciwu, skoro zgodnie art. 64b § 1 p.p.s.a. do sprzeciwu od decyzji stosuje się odpowiednio przepisy o skardze.

SPIS TREŚCI

Wydawca: SKIBNIEWSKI MEDIA, Warszawa