Odrzucenie skargi Kasacyjnej bez wezwania jest niezgodne z konstytucją

AKTUALNOŚCI / ORZECZNICTWO - SAS 5 / 2014

Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 kwietnia 2014 r., sygn. akt SK 22/11

W art. 176 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. − Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (dalej: p.p.s.a.) określono wymogi skargi kasacyjnej, która powinna czynić zadość wymaganiom formalnym stawianym pismu w postępowaniu sądowym, ale dodatkowo między innymi zawierać wniosek o uchylenie lub zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia lub zmiany. Sprawa rozpatrywana przez Trybunał Konstytucyjny wynikła na tle powszechnej praktyki sądów administracyjnych, polegającej na odrzucaniu skarg kasacyjnych niespełniających tego rodzaju wymogów materialnych, bez wezwania stron do usunięcia braków.
Trybunał Konstytucyjny rozpoznał skargę konstytucyjną na posiedzeniu niejawnym na podstawie art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym i orzekł, że art. 180 w związku z art. 178 i art. 176 w zakresie, w jakim przewiduje odrzucenie, bez wezwania do usunięcia braków, skargi kasacyjnej niespełniającej wymogu zamieszczenia w niej wniosku o uchylenie lub zmianę orzeczenia wraz z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia lub zmiany, jest niezgodny z art. 45 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 oraz z art. 78 konstytucji, a także z wywodzoną z art. 2 konstytucji zasadą ochrony zaufania obywateli do państwa i stanowionego przez nie prawa, jest zgodny z wywodzoną z art. 2 konstytucji zasadą przyzwoitej legislacji. W pozostałym zakresie Trybunał umorzył postępowanie.
Trybunał Konstytucyjny uznał, że niespełnienie wymogu materialnego, skutkujące odrzuceniem skargi kasacyjnej, oznacza nieodwracalne pozbawienie strony możliwości rozpoznania jej sprawy przez NSA, a dodatkowo strona ponosi negatywne skutki błędu profesjonalnego pełnomocnika procesowego.
W ocenie Trybunału Konstytucyjnego regulacja, która nakłada na sądy obowiązek odrzucania środków odwoławczych przed ich merytorycznym rozpoznaniem, ze względu na dostrzeżone braki formalne, stanowi ograniczenie dostępu do sądu drugiej instancji oraz prawa do zaskarżania orzeczeń wydanych w pierwszej instancji.

WRÓĆ DO SPISU TREŚCI

Wydawca: SKIBNIEWSKI MEDIA, Warszawa