Nie można przenosić na samorząd odpowiedzialności za zadłużenie szpitala

ORZECZNICTWO I ROZSTRZYGNIĘCIA NADZORCZE DLA SAMORZĄDÓW - SAS 6 / 2019

WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO Z 20 LISTOPADA 2019 R., SYGN. AKT K 4/17

Zobowiązanie jednostki samorządu terytorialnego, będącej organem tworzącym samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej, do pokrycia straty netto, która jest ekonomicznym skutkiem stosowania przepisów powszechnie obowiązujących, wywołujących obligatoryjne skutki finansowe w zakresie kosztu świadczeń opieki zdrowotnej – bez zapewnienia adekwatnego finansowania – jest niezgodne z art. 167 ust. 4 w związku z art. 166 ust. 2 Konstytucji.

Dnia 20 listopada 2019 r. Trybunał Konstytucyjny rozpoznał wniosek Sejmiku Województwa Mazowieckiego, dotyczący odpowiedzialności finansowej jednostek samorządu terytorialnego (samorządu województwa mazowieckiego jako podmiotu tworzącego) za stratę netto samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej. Podstawowym przepisem zakwestionowanym przez Sejmik Województwa Mazowieckiego w sprawie o sygn. K 4/17 jest art. 59 ust. 2 ustawy z 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, zobowiązujący podmiot tworzący samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej (s.p.z.o.z.), w tym przypadku – samorząd województwa, do pokrywania straty netto tego zakładu, albo – jeżeli strata nie może być pokryta – do likwidacji zakładu.
W ocenie Marszałka Sejmu i Prokuratora Generalnego, samorządy województwa nie mają żadnych nowych zadań w dziedzinie ochrony zdrowia, a długi s.p.z.o.z. wynikają ze złego zarządzania i niegospodarności placówek leczniczych, za które odpowiedzialność ponosi podmiot je tworzący.
Trybunał wykazał, że koszt udzielania świadczeń stale wzrasta, na skutek wprowadzania nowych regulacji, głównie podnoszących wynagrodzenie personelu medycznego i poprawy jakości opieki zdrowotnej. Akty prawne, wprowadzające te zmiany, nie zawierają oszacowania kosztów ich wdrożenia i – w konsekwencji – nie pociągają za sobą odpowiedniej weryfikacji kontraktów wiążących NFZ ze świadczeniodawcami – s.p.z.o.z. Ponadto sposób rozliczania kontraktów przez NFZ nie gwarantuje refundacji wszystkich świadczeń, udzielanych przez s.p.z.o.z., zgodnie z obowiązującymi je przepisami (tzw. nadwykonania), co znajduje potwierdzenie w sprawozdaniach pokontrolnych NIK. Poziom niedofinansowania nie zmniejszył się po wprowadzeniu, mocą ustawy z dnia 23 marca 2017 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, ryczałtowego wynagradzania świadczeniodawców, którzy przystąpili do nowego systemu (tzw. sieć szpitali).
W ocenie TK ciągłe i powszechne narastanie zadłużenia s.p.z.o.z. nie jest jedynie skutkiem nieudolności, braku profesjonalizmu czy nienależytej staranności po stronie osób zarządzających tymi zakładami i nadzorującymi je, lecz ma także przyczyny obiektywne, zewnętrzne, świadczące o wadach mechanizmu finansowania. W konsekwencji Trybunał uznał, że zobowiązanie jednostki samorządu terytorialnego, będącej organem tworzącym samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej, do pokrycia straty netto, która jest ekonomicznym skutkiem stosowania przepisów powszechnie obowiązujących, wywołujących obligatoryjne skutki finansowe w zakresie kosztu świadczeń opieki zdrowotnej – bez zapewnienia adekwatnego finansowania – jest niezgodne z art. 167 ust. 4 w związku z art. 166 ust. 2 Konstytucji.
Obawa naruszenia art. 68 ust. 2 wiąże się przede wszystkim z wynikającym z art. 59 ust. 2 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej obowiązkiem likwidacji s.p.z.o.z., w razie niespłacenia jego długów. W świetle art. 68 ust. 2 Konstytucji trudno zaakceptować unormowanie, które jako jedyną i wystarczającą przesłankę likwidacji s.p.z.o.z. traktuje jego zadłużenie.

Z lekceważeniem przez prawodawcę kosztów wprowadzanych aktów wiąże się zarzut naruszenia art. 2 Konstytucji, przez stanowienie prawa pozornego, którego pełna realizacja jest niemożliwa. Narastające lawinowo zadłużenie w służbie zdrowia dowodzi, że kolejne ustawy i rozporządzenia, według założeń ustawodawcy wprowadzane w celu poprawy sytuacji pacjentów i personelu medycznego, są aktami stanowionymi bez pokrycia.
Dalsze stosowanie kwestionowanego art. 59 ust. 2 ustawy o działalności leczniczej, który przerzuca na jednostki samorządu terytorialnego stale rosnący koszt udzielania świadczeń opieki zdrowotnej, bez zapewnienia środków na finansowanie tej działalności, prowadzi do nieakceptowalnego konstytucyjnie stanu swego rodzaju „równości”, w braku dostępu do tych świadczeń.

SPIS TREŚCI

Piła zawiązuje samorządową Koalicję na Rzecz Przeciwdziałania Osteoporozie

PROFILAKTYKA ZDROWOTNA W SAMORZĄDACH - BIULETYN SAMORZĄDOWCA 6 / 2019

Dzięki inicjatywie Prezydenta Miasta Piły i Fundacji „Wygrajmy Zdrowie” mieszkańcy północnej Wielkopolski będą mieli szansę diagnozować i leczyć osteoporozę.

Dnia 5 grudnia 2019 roku w Urzędzie Miasta Piły został podpisany list intencyjny, zawiązujący samorządową Koalicję na Rzecz Przeciwdziałania Osteoporozie. Sygnatariusze listu, na czele z prezydentem Piotrem Głowskim, zobowiązali się do wspólnego działania w celu zapewnienia mieszkańcom Piły i północnej Wielkopolski dostępu do wczesnej diagnostyki osteoporozy i edukacji zdrowotnej na temat tej groźnej, a niedocenianej choroby.
W całym województwie wielkopolskim liczącym 3,5 miliona mieszkańców działają tylko 2 poradnie osteoporozy, obie zlokalizowane są w Poznaniu i jego okolicach (Poznań i Przeźmierowo).
Bardzo niewielka liczba poradni osteoporozy w Polsce i fatalny stan świadomości zagrożenia tą chorobą powodują, że z około 2,1 miliona chorych osób, aż co najmniej 74% nigdy nie zostało zdiagnozowanych. Co jeszcze gorsze, według najnowszych danych NFZ tylko 2% osób, które doznały złamania na tle osteoporozy w 2017 roku, zaczęło tę chorobę leczyć farmakologicznie. Jednak, żeby rozpocząć skuteczne leczenie, choroba musi zostać zdiagnozowana za pomocą prostego, bezpłatnego kalkulatora ryzyka złamań FRAX, a następnie potwierdzona przy użyciu profesjonalnego sprzętu, tzw. densytometru, który wykonuje pomiar gęstości tkanki kostnej. Takimi urządzeniami dysponują tylko specjalistyczne poradnie osteoporozy. Warto podkreślić, że Narodowy Fundusz Zdrowia rozpoczął własne działania edukacyjno-profilaktyczne zakresie osteoporozy. Został opublikowany raport na temat stanu diagnostyki i leczenia osteoporozy w Polsce pt. NFZ o zdrowiu. Osteoporoza. Osteoporozie zostało poświęcone także jedno z cyklu wydarzeń edukacyjnych „Środy z profilaktyką”, które odbyło się 23 października bieżącego roku.
– Wobec tak poważnego zagrożenia dla zdrowia publicznego, rolą samorządów jest występować z inicjatywą pilnych działań profilaktycznych. Dzięki naszej aktywności udało się pozyskać przychylność wielkopolskiego oddziału NFZ, który zobowiązał się, że ogłosi konkurs na poradnie osteoporotyczne w północnej Wielkopolsce. Zrobimy wszystko, aby taka poradnia powstała w Pile. – deklaruje Piotr Głowski, prezydent Piły.
Taki właśnie jest cel samorządowej Koalicji na Rzecz Przeciwdziałania Osteoporozie: stworzenie samorządowego programu profilaktyki zdrowotnej, nakierowanej na przeciwdziałanie osteoporozie i zapewnienie jego finasowania z połączonych środków publicznych: samorządowych i Narodowego Funduszu Zdrowia. Projekt powstawał w oparciu o doświadczenie i pomoc firmy Amgen.
– Mobilizacja do koalicyjnej współpracy na rzecz wspólnego dobra, jakim jest zdrowie 10 instytucji, osób i organizacji, daje nam wszystkim ogromną satysfakcję i przybliża do realizacji naszego celu. – podkreśla Szymon Chrostowski, Prezes Fundacji „Wygrajmy Zdrowie”.
Sygnatariuszami listu intencyjnego, powołującego w Pile samorządową Koalicję na Rzecz Przeciwdziałania Osteoporozie są: Prezydent Miasta Piły – Piotr Głowski; Prof. dr hab. n. med. Ewa Marcinowska-Suchowierska z Zakładu Geriatrii i Gerontologii CMKP, Kliniki Geriatrii CMKP, Członek Narodowej Rady Rozwoju przy Prezydencie RP, Przewodnicząca Zespołu Ekspertów ds. Osteoporozy przy Narodowym Instytucie Geriatrii i Reumatologii w Warszawie; Stowarzyszenie PRO-Senior reprezentowane przez prezesa Mariana Martenkę oraz wiceprezesa Mieczysława Augustyna; Nadnotecki Uniwersytet Trzeciego Wieku w Pile reprezentowany przez prezes Izabelę Tobołę; Uniwersytet Trzeciego Wieku w Pile reprezentowany przez prezes Bogumiłę Cybulską; Polski Związek Emerytów, Rencistów i Inwalidów Oddział Okręgowy w Pile reprezentowany przez  prezes Leokadię Figurniak; Fundacja „Wygrajmy Zdrowie” reprezentowana przez prezesa Szymona Chrostowskiego; Serwis Administracyjno-Samorządowy reprezentowany przez Mariana Leszczyńskiego.

SPIS TREŚCI

Próba racjonalizacji procesów zmiany granic gmin

Z GMIN - BIULETYN SAMORZĄDOWCA 6 / 2019

4 listopada 2019 r. Związek Gmin Wiejskich Rzeczypospolitej Polskiej zorganizował w Toruniu konferencję pn. „Racjonalizacja procesów zmiany granic gmin”. Konferencja, która zgromadziła wielu przedstawicieli gmin dotkniętych lub zagrożonych procesami podziałowymi służyła przede wszystkim zaprezentowaniu założeń zmian w ustawie o samorządzie gminnym, odnoszących się do procesów zmian granic. Jest to kolejny i konsekwentny krok Związku w kierunku unormowania procesów podziałowych. SAS w tym zakresie zamieszczał już moje wypowiedzi w numerach: 9 (248) w 2016 r. oraz 2 (265) w 2019 r., których przedstawiałem nasz punkt widzenia i kolejne działania.

Przypomnę, że w sprawie unormowania procesów podziałowych ZGWRP wielokrotnie wypowiadał się w formie stanowisk Zgromadzeń Ogólnych Związku oraz stanowisk przyjmowanych przez Kongresy Gmin Wiejskich. Niezależnie od tego, kto w danym czasie sprawował władzę, widzieliśmy, że nie ma woli politycznej dla unormowania tych bardzo konfliktogennych procesów. Stan prawa w tym zakresie sprzyja po prostu realizacji politycznych deklaracji, składanych przede wszystkim w kampaniach wyborczych. Sprawą zajmował się wielokrotnie także Trybunał Konstytucyjny. Ważny jest tutaj zwłaszcza wyrok z 8 kwietnia 2009 r. (sygn. akt K 37/06), w którym Trybunał stwierdził, że liczba wniosków wniesiona do niego przez jednostki samorządu terytorialnego, w związku z dokonywanymi zmianami w podziale terytorialnym, wskazuje, iż przyjęty przez ustawodawcę mechanizm nie spełnia oczekiwań podmiotów biorących udział w tym procesie. Jednocześnie kształt obowiązujących w tym zakresie regulacji jest taki, że Trybunał Konstytucyjny nie ma w zasadzie żadnych możliwości, aby zakwestionować konstytucyjność rozporządzeń w sprawie zmiany granic gmin. To też pokazuje, że stan prawny w tym zakresie powinien ulec zmianie. Kolejne nasze działania, a także doświadczenia wyniesione przede wszystkim z procesu powiększenia granic Opola, spowodowały, że skupiliśmy się na tym, co nie powinno rodzić poważnych różnic zdań. Przede wszystkim podejmujemy próbę uregulowania zasad rozliczeń skutków procesów podziałowych, szczególnie rozliczeń finansowych i majątkowych pomiędzy gminami objętymi zmianami granic, zapewniającymi rekompensatę za poniesione koszty i utracone mienie komunalne i dochody, a także cesję zobowiązań finansowych wobec instytucji finansowych i budżetu Państwa. W różnych spotkaniach dotyczących właśnie powiększenia Opola utkwiła mi w pamięci wypowiedź jednego z posłów, który stwierdził, że „Grabież dobrostanu jednej gminy na rzecz potencjalnego dobrostanu drugiej gminy, to coś, czego w cywilizowanym państwie rozwiniętego samorządu terytorialnego nie powinno być”. Oprócz uregulowań o charakterze finansowym, Związek chciałby także wprowadzenia kontroli sądowej procesów podziałowych, unormowania prawa do informacji gminy, względem której ma być prowadzone postępowanie podziałowe, wzmocnienia procesów konsultacyjnych, a w nich wzmocnienia roli mieszkańców dotkniętych zmianami oraz ograniczenia częstotliwości procesów podziałowych, dotyczących tych samych obszarów. Związek, wraz z grupą gmin powierzył realizację naszych zamierzeń Kancelarii Prawnej: dr Krystian Ziemski & Partners. To właśnie zespół Profesora Ziemskiego sporządził ekspertyzę istniejącego prawa i na tej podstawie zaprezentował założenia do zmiany ustawy o samorządzie gminnym odnoszące się do procesów zmian granic.
Toruńska konferencja, po przyjęciu założeń przez Zarząd i współpracujące gminy, była właśnie poświęcona omówieniu ekspertyzy i rekomendacji. Nie chcąc działać „z ukrycia” do debaty zaprosiliśmy także przedstawicieli innych korporacji samorządowych. Z zaproszenia skorzystał Związek Miast Polskich, reprezentowany przez Marka Wójcika oraz Unia Miasteczek Polskich, reprezentowana przez Eugeniusza Gołębiewskiego. Zaszczycił nas także dr Marian Kachniarz z Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu (były Starosta Kamiennogórski), przedstawiając referat pt. „Bezrefleksyjne zmiany w lokalnych strukturach społecznych są niepotrzebne” oraz dr Tomasz Brzezicki z Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu z głosem odnoszącym się do problematyki podziałów gmin.
Profesor Ziemski zaprezentował swoje wystąpienie pt. „Zmiany terytorialne – działania arbitralne czy dyskrecjonalne?”. Natomiast dr Maria Jędrzejczak z Kancelarii dr Krystian Ziemski & Partners przedstawiła i uzasadniła „Założenia zmiany w ustawie o samorządzie gminnym odnoszące się do procesów zmian granic”. Założenia te prezentuję poniżej.

ZAŁOŻENIA ZMIAN W USTAWIE O SAMORZĄDZIE GMINNYM ODNOSZĄCE SIĘ DO PROCESÓW ZMIAN GRANIC

Ograniczenie częstotliwości inicjowania postępowań o przeprowadzenie zmiany terytorialnej w trybie wnioskowym:

  • zainteresowana rada gminy może wystąpić z wnioskiem nie częściej niż raz na 5 lat (ponowny wniosek złożony przed upływem tego czasu pozostawia się bez rozpoznania);
  • rozszerzenie przesłanek negatywnych dokonywania zmian granic gmin: dochody podatkowe gminy wskutek zmiany jej granic ulegną obniżeniu o co najmniej 10 punktów procentowych.

Wzmocnienie rangi udziału społeczeństwa w procedurze dokonywania zmian granic gmin:

  • obligatoryjne referendum w sprawach ważkich ustrojowo (wnioskiem objęte jest terytorium przekraczające 10% terytorium gminy lub zamieszkiwane przez co najmniej 10% mieszkańców gminy albo gdy z prognozy finansowej wynika, że wskutek zmiany granic dochody ogółem gminy ulegną obniżeniu o co najmniej 10 punktów procentowych) i w sytuacji, gdy w toku przeprowadzonych konsultacji społecznych wyrażono reprezentatywny sprzeciw mieszkańców (wynik uznaje się za reprezentatywny, jeżeli wzięło w nich udział co najmniej 20% uprawnionych);
  • obowiązek określenia w odrębnej uchwale zasad przeprowadzania konsultacji w sprawach dot. zmian terytorialnych opartych o zasadę równości i bezpośredniości głosowania.

Wzmocnienie rangi wniosku o przeprowadzenie zmian granic gmin:

  • nadanie dotychczasowym elementom wniosku rangi ustawowej;
  • dodanie dodatkowych elementów do wniosku o ustalenie granic gmin;
  • analizy zmian gospodarczych, społecznych oraz kulturowych w zakresie związków zainteresowanej gminy z terytorium objętym wnioskiem na przełomie co najmniej ostatnich 10 lat wraz z określeniem trendu tych zmian w perspektywie kolejnych 10 lat – sporządzona na podstawie opinii co najmniej dwóch ekspertów wskazanych przez wojewodę,
  • prognozy skutków finansowych,
  • porozumienia lub informacji o braku jego zawarcia wraz z protokołem rozbieżności,
  • wprowadzenie etapu wstępnego rozpoznania wniosku – wojewoda zamieszcza wniosek wraz z dołączonymi do niego dokumentami na stronie BIP oraz doręcza niezwłocznie kopie wniosku JST, którym przysługuje prawo wypowiedzenia się w zakresie spełnienia przesłanek nadania wnioskowi dalszego biegu.

Przyznanie statusu „strony” w postępowaniu legislacyjnym zainteresowanej gminie, której proponowana zmiana terytorialna dotyczy.

Określenie zasad i trybu przekazywania mienia komunalnego w związku ze zmianą granic gmin:

  • 3 propozycje co podlega rozliczeniu: nakłady inne niż konieczne, nakłady zwiększające wartość rzeczy czy wartość „straty na mieniu”;
  • gmina, na rzecz której przekazywane jest mienie wstępuje we wszelkie prawa i obowiązki związane z tym mieniem (sukcesja uniwersalna).

Określenie zasad rozliczeń finansowych gmin, których zmiana granic dotyczy w zakresie tzw. utraconych korzyści:

  • obowiązek opracowania prognozy skutków finansowych zmiany granic zawierającej:

– prognozę wpływu zmiany granic gmin na wynik budżetów gmin objętych zmianą,
– szacunkowe koszty nabycia mienia komunalnego,
– szacunkowe koszty jednorazowe i stałe wprowadzenia zmiany granic gmin,

  • wprowadzenie rekompensaty z tytułu zmiany granic gmin od gminy wzbogaconej, jeżeli z prognozy wynikać będzie pogorszenie sytuacji gminy po zmianie granic (rekompensata nie może być niższa niż 30% wartości oszacowanego pogorszenia wyniku budżetu gminy przed i po zmianie granic);
  • wprowadzenie uzupełniającego mechanizmu wsparcia finansowego państwa dla gmin o dochodach niższych niż średnia krajowa.

Zapewnienie sądowej ochrony gmin, których zmiana terytorialna dotyczy:

  • postępowanie przed wojewodą poprzedzające właściwą procedurę terytorialną przed Radą Ministrów:
  • weryfikacja formalna wniosku,
  • weryfikacja merytoryczna wniosku,
  • rozstrzygnięcia podejmowane na ww. etapach będą przybierać postać zaskarżalnych postanowień wojewody.

Co dalej? Po spotkaniach konsultacyjnych i wniesionych uwagach do założeń, zespół Profesora Ziemskiego sporządzi ostateczną wersję projektu ustawy. Związek oczekuje na wykrystalizowanie się powyborczej sytuacji w parlamencie i rządzie, po czym zainicjuje szereg spotkań konsultacyjnych z przewodniczącymi sejmowych i senackich komisji samorządowych, a także z przedstawicielami Kancelarii Prezydenta oraz współprzewodniczącym ze strony rządowej Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego. Wynik tych spotkań przesądzi, który z organów mających prawo inicjatywy ustawodawczej podejmie się misji zgłoszenia projektu ustawy do Sejmu RP.

Leszek Świętalski
Sekretarz Generalny ZGWRP

SPIS TREŚCI

Pracownicze Plany Kapitałowe w samorządzie terytorialnym – kiedy je wprowadzić?

ANALIZY SAMORZĄDOWE - BIULETYN SAMORZĄDOWCA 6 / 2019

CZYM SĄ PPK I KIEDY POJAWIĄ SIĘ W SAMORZĄDZIE TERYTORIALNYM?

Od 1 stycznia 2019 r. stopniowo wprowadzane są w Polsce pracownicze plany kapitałowe – jeden z instrumentów oszczędzania na przyszłe emerytury zaliczany do obecnego trzeciego filara systemu emerytalnego. Także jednostki sektora finansów publicznych będą miały obowiązek tworzenia pracowniczych planów kapitałowych (PPK) od początku 2021 roku. To wyzwanie nie tylko dla osób kierujących poszczególnymi jednostkami, ale stojące przed wszystkimi osobami zatrudnionymi w jednostkach samorządu terytorialnego i ich związkami, samorządowych zakładach budżetowych oraz niektórych samorządowych osobach prawnych.

NAJISTOTNIEJSZE INFORMACJE O PPK

Różne działania związane z wprowadzaniem ustawy z 4 października 2018 r. o Pracowniczych Planach Kapitałowych (Dz.U. 2018 poz. 2218 ze zm.) powodują, że wiedza o PPK zaczyna być coraz bardziej powszechna. PPK to rządowe rozwiązanie wspólnego, obligatoryjnego dla pracodawców, a dobrowolnego dla pracowników grupowego oszczędzania z przeznaczeniem co do zasady na wypłaty po osiągnięciu przez uczestnika PPK wieku lat 60-ciu, wprowadzane od 2019 roku. Zasadniczo obowiązkiem każdego pracodawcy jest terminowe utworzenie PPK, a następnie naliczanie i odprowadzanie zgodnie z ustawą kwot wpłat do tzw. instytucji finansowej. Według ustawy to właśnie ten podmiot ma na bieżąco zarządzać środkami pracowników w ramach aż PPK do osiągnięcia przez osobę zatrudnioną ustawowego wieku, a następnie będzie odpowiedzialny za wypłacanie na warunkach i w przypadkach określonych w przepisach. Środki gromadzone w systemie PPK mają charakter prywatny – są one własnością uczestników PPK. Co do zasady to osoby gromadzące środki mogą nimi dysponować, w ograniczony sposób w okresie gromadzenia środków oraz w swobodniejszy po osiągnięciu 60 roku życia. PPK opiera się na inwestycjach na rynku kapitałowym, gdzie za wpłaty uczestników PPK instytucja finansowa nabywa akcje i obligacje, odpowiednio nimi zarządzając i pomnażając kapitał gromadzony przez poszczególnych uczestników PPK. Zasadniczym celem oszczędzania jest wypłata środków z PPK, która następuje po osiągnięciu przez uczestnika PPK wieku lat 60 (bez względu na jego płeć). Przewidziano też możliwość wcześniejszego wycofania środków z PPK w różnych sytuacjach życiowych (np. poważne zachorowanie). System PPK jest nadzorowany tak przez Komisję Nadzoru Finansowego, jak też przez Państwową Inspekcję Pracy. Natomiast podmiotem organizującym system PPK jest Polski Fundusz Nadzoru oraz podmioty z nim powiązane.

OBOWIĄZEK UTWORZENIA PPK PRZEZ JEDNOSTKI SEKTORA FINANSÓW PUBLICZNYCH

Przepisy ustawy z 4 października 2018 r. zakładają stopniowe wprowadzanie PPK w różnych podmiotach. W roku 2021 będą PPK tworzone u najmniejszych pracodawców (zatrudniających do 19 osób) oraz w jednostkach sektora finansów publicznych. Dla przypomnienia, jednostki sektora finansów publicznych, to te podmioty wymienione w treści art. 9 ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz te utworzone na podstawie ustaw, które mają status jednostek sektora finansów publicznych. Bez względu na to ile osób zatrudnia dana jednostka organizacyjna sektora finansów publicznych, nie jest ona zobowiązana do tworzenia PPK ani w 2019 r., ani w roku 2020. Pewnym paradoksem jest to, że jednostki sektora finansów publicznych są często dużo większymi pracodawcami (w rozumieniu ustawy) niż jednostki sektora prywatnego lub non profit, jednak nie przystępują one do tworzenia PPK w tym samym czasie co inne, porównywalne pod względem zatrudnienia jednostki prywatne. Na potrzeby tego artykułu należy uznać, że proces tworzenia PPK składa się z następujących etapów: wybór instytucji finansowej oraz terminowe zawarcie umów składających się na PPK, to jest umowę o zarządzanie PPK oraz umowy o prowadzenie PPK. Wszystkie z tych etapów są równie istotne, ale też z różnych powodów. W przypadku nieterminowego zawarcia umowy o zarządzanie PPK ustawodawca przewidział dotkliwe kary, o czym będziemy pisać w następnych publikacja na ten temat. Zawarcie umowy o prowadzenie PPK oznacza zapisanie pracowników do PPK i rozpoczęcie obowiązku naliczania wpłat do PPK – wiąże się z obciążeniami dla pracodawcy wynikających z wpłat nałożonych ustawowo.

TERMIN UTWORZENIA PPK PRZEZ JEDNOSTKI SEKTORA FINANSÓW PUBLICZNYCH

Ustalenie terminu utworzenia PPK przez jednostki sektora finansów publicznych, mimo że ustawodawca wyznaczył tym podmiotom odrębny termin do wprowadzenia, nie jest łatwy do jednoznacznego wskazania. Wynika to z faktu, że mimo jasnej treści przepisu ustawy o PPK, który być może jest niepotrzebnie w ten sposób sformułowany, to wskazówki interpretacyjne zawarte na portalu internetowym www.mojeppk.pl będącego oficjalnym, ale nie ponoszącym żadnej odpowiedzialności prawnej, publikatorem informacji na temat PPK, są rozbieżne od tego, co wynika wprost z treści przepisu ustawy o PPK. Artykuł 137 ustawy o PPK, który wprost stanowi, że „W przypadku podmiotów zatrudniających będących jednostkami wchodzącymi w skład sektora finansów publicznych w rozumieniu art. 9 ustawy (Dz.U. z 2017 r. poz. 2077 oraz z 2018 r. poz. 62, 1000, 1366, 1669 i 1693), obowiązek, o którym mowa w art. 8 ust. 1, powstaje w dniu 1 stycznia 2021 r. Umowę o prowadzenie PPK podmiot taki zawiera najpóźniej do dnia 10 kwietnia 2021 r.” Treść powyższego przepisu nie nasuwa wątpliwości, że terminem na zawarcie umowy o prowadzenie PPK przez jednostkę sektora finansów publicznych jest 10 kwietnia 2020 r., co powoduje, że pierwsze wpłaty do PPK powinny zostać naliczone od wynagrodzenia uczestnika PPK wypłacanego po tej dacie.

WĄTPLIWY TERMIN ZAWARCIA UMOWY O ZARZĄDZANIE PPK

Na tle interpretacji przepisów pojawia się pytanie: do kiedy pracodawca – jednostka sektora finansów publicznych powinien zawrzeć umowę o zarządzanie PPK. Przepis art. 137 ustawy o PPK zawiera odesłanie do art. 8 ust. 1 tego aktu. Ten przepis stanowi: „Podmiot zatrudniający zawiera umowę o zarządzanie PPK nie później niż na 10 dni roboczych przed dniem, w którym w stosunku do pierwszej osoby zatrudnionej jest obowiązany zawrzeć umowę o prowadzenie PPK, zgodnie z art. 16”. Powstaje tu ważne pytanie: jak należy rozumieć zwrot przez obowiązek, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o PPK, w odniesieniu do terminu zawarcia umowy o zarządzanie PPK. W opinii autorów nie ulega wątpliwości, że obowiązek, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o PPK to obowiązek zawarcia umowy o zarządzanie PPK. Z kolei zestawiając tę konstatację z treścią przepisu art. 137 ustawy o PPK, który jednoznacznie wskazuje dzień 1 stycznia 2021 r. jako termin powstania obowiązku zawarcia umowy o zarządzanie PPK należy stwierdzić, że z treści przepisów ustawy o PPK wynika literalnie, że podmioty sektora finansów publicznych powinny spełnić obowiązek zawarcia umowy o zarządzanie PPK na dzień 1 stycznia 2021 r. Takie ukształtowanie terminu do zawarcia wskazanej umowy powoduje doniosłe konsekwencje w zakresie terminów tworzenia PPK w danej jednostce sektora finansów publicznych, z uwagi na ustawowo uregulowany proces wyboru instytucji finansowej oraz konsultacji z przedstawicielami pracowników. Oznacza to, że wszystkie te czynności pracodawca sektora finansów publicznych powinien podjąć najpóźniej w drugiej połowie 2020 r. Na dzień 1 stycznia 2021 r. taki podmiot powinien się być w stanie wylegitymować zawartą umową o zarządzanie PPK. W innym bowiem przypadku naraża się na odpowiedzialność karną uregulowaną w treści art. 106 ustawy o PPK, co wiąże się z konsekwencjami finansowymi.
Mimo powyższego, na portalu internetowym www.mojeppk.pl, obecnie można znaleźć interpretację, zgodnie z którą ostatecznym terminem na zawarcie umowy o zarządzanie PPK przez jednostki sektora finansów publicznych jest dzień 26 marca 2021 r. Największym problemem jest to, że nie ma podstaw do takiej interpretacji, o czym pisaliśmy powyżej. Powyższa data nie wynika z treści art. 8 ust. 1 ustawy o PPK, który stanowi wprost, że podmiot zatrudniający zawiera umowę o zarządzanie PPK nie później niż na 10 dni roboczych przed dniem, w którym w stosunku do pierwszej osoby zatrudnionej jest obowiązany zawrzeć umowę o prowadzenie PPK. Jeżeli taki podmiot sektora finansów publicznych jest zobowiązany zawrzeć umowę o prowadzenie najpóźniej z dniem 10 kwietnia 2021 r., co wprost wynika z dyspozycji art. 137 ustawy o PPK, to termin 10 dni roboczych przed przypada na dzień 26 marca 2021 r. Jednak ustawodawca wprowadził art. 137 ustawy, który de facto stanowi lex specialis w stosunku do przepisów regulujących terminy zawierania umów w ramach PPK i nie pozwala na taką interpretację.
Naszym zdaniem prawidłowym działaniem, wynikającym z treści przepisów ustawy o PPK w przypadku pracodawców jednostek sektora finansów publicznych będzie zawarcie umowy o zarządzanie PPK z dniem 1 stycznia 2021 r., a umowy o prowadzenie PPK najpóźniej z dniem 10 kwietnia 2021 r. Okres między tymi datami może być dobrze wykorzystany na wdrożenie administracyjne oraz komunikacyjne PPK w danym podmiocie.

Stan prawny na 22 listopada 2019 r.

dr Marcin Wojewódka
Instytut Emerytalny Sp. z o.o.

mec. Kornel Kowalski
Instytut Emerytalny Sp. z o.o.

SPIS TREŚCI

Czy możliwe jest przyznanie wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi) lub staroście więcej niż jednego dodatku specjalnego?

PRAWO PRACY - SAS 6 / 2019

PYTANIE

Czy w świetle obecnych regulacji dotyczących pracowników samorządowych możliwe jest przyznanie burmistrzowi dwóch lub więcej dodatków specjalnych z powodu zwiększonego zakresu obowiązków?

ODPOWIEDŹ PRAWNIKA

Ustawa o pracownikach samorządowych wyklucza przyznanie burmistrzowi więcej niż jednego dodatku specjalnego, nawet przypadku jego ponadstandardowego zaangażowania i powierzenia mu ponadstandardowego zakresu obowiązków.

Analizując problem przedstawiony w pytaniu, należy dokonać zestawienia przepisów ustawy o pracownikach samorządowych dotyczących dodatku specjalnego. Zgodnie z art. 36 ust. 3 ustawy o pracownikach samorządowych wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi miasta), staroście oraz marszałkowi województwa przysługuje dodatek specjalny. Natomiast zgodnie z art. 36 ust. 5 ustawy o pracownikach samorządowych pracownikowi samorządowemu z tytułu okresowego zwiększenia obowiązków służbowych lub powierzenia dodatkowych zadań może zostać przyznany dodatek specjalny.
Z omawianych przepisów wynika, że dodatek specjalny jest jednolitym rodzajowo składnikiem wynagrodzenia pracowników samorządowych, wobec tego na podstawie obowiązujących przepisów nie można uznać, że istnieją różne dodatki specjalne. Prawo do dodatku specjalnego zostało zróżnicowane podmiotowo.
Pracownikom samorządowym, pochodzącym z wyboru i pełniącym funkcje wójta (burmistrza, prezydenta miasta), starosty oraz marszałka województwa dodatek ten przysługuje obligatoryjnie, natomiast co do pozostałych pracowników samorządowych jest świadczeniem fakultatywnym. Ustawodawca uznał bowiem, że osoby piastujące stanowiska wójta (burmistrza, prezydenta miasta), starosty oraz marszałka województwa już tylko z tego tytułu mają zwiększony zakres obowiązków służbowych, zarówno takich, które z racji pełnionej funkcji są immanentnie z nią związane, jak i takich, które mogą się w przyszłości zaktualizować. W stosunku do pozostałych pracowników samorządowych dopiero zwiększenie obowiązków służbowych lub powierzenie dodatkowych zadań uzasadnia przyznanie dodatku specjalnego. Brak jest tym samym podstaw, aby w obowiązującym stanie prawnym z przywołanych przepisów ustawy o pracownikach samorządowych wyprowadzać normę, z której wynika prawo do kilku niezależnych od siebie dodatków specjalnych dla wójta (burmistrza, prezydenta miasta), starosty oraz marszałka województwa (por. wyrok NSA z 3 lipca 2019 r., sygn. akt II OSK 1477/19, Lex nr 2702054, wyrok NSA z 5 kwietnia 2019 r., sygn. akt II OSK 633/19, Lex nr 2705137, wyrok NSA z 9 maja 2019 r., sygn. akt II OSK 917/19, Lex nr 2699632).

Michał Pęczkowski
radca prawny

SPIS TREŚCI

Czy rada miasta może podjąć uchwałę ze skutkiem wstecznym?

FUNKCJONOWANIE SAMORZĄDU - SAS 6 / 2019

Chcielibyśmy zmienić czas pracy w aktualnie podjętej uchwale (w grudniu 2019 r.) w sprawie obniżek w obowiązkowym tygodniowym wymiarze godzin dla dyrektorów i wicedyrektorów oraz określenia tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin dla pedagogów, psychologów, logopedów, socjoterapeutów, doradców zawodowych i innych specjalistów zatrudnionych w placówkach oświatowych prowadzonych przez naszą gminę już od dnia 1 grudnia 2019 r.

PYTANIE

Czy podjęcie takiej uchwały w praktyce narazić nas może na ryzyko jej uchylenia przez organ nadzoru?

ODPOWIEDŹ PRAWNIKA

Podjęcie w grudniu 2019 r. uchwały w sprawie obniżek w obowiązkowym tygodniowym wymiarze godzin dla dyrektorów i wicedyrektorów oraz określenia tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin dla pedagogów, psychologów, logopedów, socjoterapeutów, doradców zawodowych i innych specjalistów zatrudnionych w placówkach oświatowych prowadzonych przez gminę już od dnia 1 grudnia 2019 r. naruszać będzie prawo w stopniu powodującym skutek obowiązku jej wyeliminowania z obrotu prawnego przez organ nadzoru, poprzez stwierdzenie nieważności uchwały podjętej przez pytającego w części dotyczącej jej wejścia w życie z mocą wsteczną.

Problematyka poruszana w zadanym pytaniu była przedmiotem rozważań orzecznictwa zarówno organów nadzoru, jak i sądów administracyjnych.
Z treści zadanego pytania wynika, że uchwała ma zostać podjęta, a co za tym idzie, i opublikowana, po dniu, po którym, zgodnie z jej treścią, ma wejść w życie. Oznacza to, że pytający ma w efekcie na celu podjęcie uchwały, która z mocą wsteczną ma wejść w życie.
W przedstawionym w pytaniu stanie faktycznym, o ile samo podjęcie uchwały w przedmiocie zmian – zmniejszenia w obowiązkowym tygodniowym wymiarze godzin dla dyrektorów i wicedyrektorów oraz określenia tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin dla pedagogów, psychologów, logopedów, socjoterapeutów, doradców zawodowych i innych specjalistów zatrudnionych w placówkach oświatowych prowadzonych przez gminę leży w granicach jego kompetencji, o tyle podjęcie jej ze skutkiem wstecznym narazi na wyeliminowanie uchwały z obrotu prawnego przez działający w trybie nadzoru jej organ.
W tym zakresie przykładowo wskazać należy na rozstrzygnięcie nadzorcze (Rozstrzygnięcie Nadzorcze Wojewody Dolnośląskiego z dnia 12 września 2019 r. Nr NK-N.4131.93.11.2019.MC2), w którym organ nadzoru stwierdził, że w toku badania legalności uchwały Rady Miejskiej z dnia 29 sierpnia 2019 r. podjęcie jej we fragmencie „i wchodzi w życie z dniem 16 września 2019 r.” nastąpiło z istotnym naruszeniem art. 5 w związku z art. 4 ust. 1 i 2 ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych oraz art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej polegającym na nadaniu uchwale wstecznej mocy obowiązującej.
Dalej organ nadzoru wskazał, że ustawa o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych w art. 4 ust. 1 wprowadza zasadę, zgodnie z którą akty normatywne, zawierające przepisy powszechnie obowiązujące, a za takie należy uznać regulacje przedmiotowej uchwały, ogłaszane w dziennikach urzędowych wchodzą w życie po upływie czternastu dni od dnia ich ogłoszenia, chyba że dany akt normatywny określi termin dłuższy. W art. 4 ust. 2 omawianej ustawy postanowiono, że w uzasadnionych przypadkach akty normatywne, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wchodzić w życie w terminie krótszym niż czternaście dni, a jeżeli ważny interes państwa wymaga natychmiastowego wejścia w życie aktu normatywnego i zasady demokratycznego państwa prawnego nie stoją temu na przeszkodzie, dniem wejścia w życie może być dzień ogłoszenia tego aktu w dzienniku urzędowym. Z kolei art. 5 tej ustawy umożliwia nadanie aktowi normatywnemu wstecznej mocy obowiązującej, ale tylko wtedy, jeżeli zasady demokratycznego państwa prawnego nie stoją temu na przeszkodzie.
W przypadku kontrolowanej uchwały rada miejska zdecydowała, że akt ten wejdzie w życie z pominięciem, wskazanego w art. 4 ust. 1 omawianej ustawy, okresu vacatio legis. Dla jego zachowania uchwała powinna zostać opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa najpóźniej w dniu 1 września 2019 r., tak aby mogła obowiązywać od dnia 16 września 2019 r., zgodnie z postanowieniami uchwały, co jednak nie nastąpiło. Tym samym uchwale nadano wsteczną moc obowiązującą.
Organ nadzoru zwrócił też uwagę, że nadawanie wstecznej mocy obowiązującej aktowi prawnemu jest absolutnym wyjątkiem. Kontrolowana przez niego uchwała, to akt normatywny, który określa, m.in. dla osób wymienionych w art. 42 ust. 7 pkt 3 ustawy Karta Nauczyciela tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin zajęć. Obecnie potencjalni adresaci uchwały będą zobowiązani do realizacji tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć w zwiększonym wymiarze niż w roku ubiegłym. Za niedopuszczalne należy uznać wprowadzanie w życie przepisów określających tego rodzaju kwestie z mocą wsteczną, w sytuacji, gdy adresat uchwały nie ma możliwości zapoznania się z ich treścią, którą to możliwość gwarantuje właściwe ogłoszenie aktu normatywnego i okres vacatio legis, biegnący przed wejściem aktu w życie.
Odwołując się do poglądów orzecznictwa – wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 lutego 2015 r. – organ nadzoru wskazał, że zakaz działania prawa wstecz stanowi jeden z elementów zasady demokratycznego państwa prawnego, niemniej jednak „w wyjątkowych okolicznościach dopuszcza się pewne odstępstwa od powyższej zasady, jeżeli przemawia za tym konieczność realizacji innej zasady konstytucyjnej, a jednocześnie realizacja jej nie jest możliwa bez dopuszczenia wstecznego działania prawa [...].
W omawianej sprawie nie bez znaczenia jest pozostająca do rozważenia kwestia korzystniejszej zmiany z punktu widzenia adresatów uchwały”, mając na uwadze powyższe należy wykluczyć możliwość zastosowania przewidzianego wyjątku w sytuacji, gdy uchwała wprowadza zapisy mniej korzystne dla jej adresatów. Jednocześnie wskazania wymaga, że przedmiotowa uchwała skierowana została do publikacji w Dzienniku Urzędowym Województwa – publikacja miała miejsce w dniu 3 września 2019 r. Mając na względzie treść art. 4 ust. 1 ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych, który wprowadza zasadę wejścia w życie aktów prawa miejscowego po upływie czternastu dni od dnia ich ogłoszenia w dzienniku urzędowym, organ nadzoru zwraca uwagę, że stwierdzenie nieważności § 3 we fragmencie „i wchodzi w życie z dniem 16 września 2019 r.” powoduje, że wejdzie ona w życie w dniu 18 września 2019 r.
Nadanie wstecznej mocy obowiązującej aktowi prawnemu, który zwiększa tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin zajęć adresatom tego aktu stanowi bezpośrednie naruszenie zasad demokratycznego państwa prawnego chronionych art. 2 Konstytucji RP, a w przypadku aktu prawa miejscowego jest również sprzeczne z art. 4 ust. 1 i 2 oraz art. 5 ustawy, który to pogląd należy w pełni podzielić.

Adrianna Elżbieta Grzymska-Truksa
radca prawny

SPIS TREŚCI

Spalarnie odpadów w rzeczywistości prawnej po ostatnich zmianach w przepisach

BIULETYN SAMORZĄDOWCA / ANALIZY SAMORZĄDOWE - SAS 6 / 2019

Rozmawiamy z Grzegorzem Gilewiczem, dyrektorem PGE Energia Ciepła Oddział Elektrociepłownia w Rzeszowie w sprawie zakończonego postępowania na dostawę odpadów do Instalacji Termicznego Przetwarzania Odpadów z Odzyskiem Energii (ITPOE) w Rzeszowie oraz tego, jak funkcjonują tego typu instalacje po zmianach, które dotykają wszystkie gminy w Polsce, a które wprowadzono z dniem 6 września 2019 r. na mocy ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1579).

Zgodnie z przepisami, które weszły w życie na początku września, samorządy mogą przekazywać swoje odpady komunalne do spalarni położonych na obszarze całej Polski, jeśli tylko im się to opłaca. Te natomiast powinny odbierać je od wszystkich zainteresowanych podmiotów. Spółka PGE Energia Ciepła, która zarządza jedną z najnowocześniejszych w Europie instalacji do termicznego przetwarzania odpadów w Rzeszowie, ogłosiła otwarty konkurs, żeby zapewnić równość traktowania wszystkim samorządom. W otwartym postępowaniu konkursowym wybrała 10 podmiotów, które w 2020 roku będą dostarczać odpady do rzeszowskiej instalacji.

– Nasza instalacja to nie jest typowa spalarnia. Odpady są w niej pełnowartościowym paliwem, produkujemy z nich ciepło i energię elektryczną, która następnie jest dostarczana mieszkańcom Rzeszowa. To oni są konsumentami tej energii i korzystają z faktu, że trafiające do nas odpady są tanim paliwem do produkcji energii. Wybraliśmy do tego najlepszą technologię do termicznego zagospodarowania odpadów, sprawdzoną na całym świecie. Instalacje do oczyszczania spalin również są najnowocześniejsze w Europie. Mamy znacznie niższe emisje niż te, które są określane normami europejskimi, pod względem ekologii jesteśmy liderem w Europie – mówi Grzegorz Gilewicz, dyrektor PGE Energia Ciepła Oddział Elektrociepłownia w Rzeszowie.

Należąca do PGE Instalacja Termicznego Przetwarzania z Odzyskiem Energii (ITPOE) w Rzeszowie działa od października ubiegłego roku. Korzystają z niej jednostki samorządu i mieszkańcy miasta. Aktualnie zakład może zutylizować ok. 100 tys. ton odpadów w skali roku. Dotąd trafiały do niego przede wszystkim odpady z Rzeszowa. Zgodnie z ustawą o utrzymaniu czystości i porządku w gminach z 2012 roku gminy te miały bowiem obowiązek przekazywania swoich odpadów do instalacji regionalnej, a ITPOE jako jedyna w regionie pełniła taką funkcję.

Sytuację zmieniła jednak nowelizacja, która weszła w życie 6 września br. Jej głównym celem jest zwiększenie konkurencyjności na rynku odpadów. Dlatego zniosła tzw. regionalizację, czyli zlikwidowała status regionalnych instalacji do przetwarzania zmieszanych odpadów komunalnych. Innymi słowy, odtąd gminy mogą przekazywać swoje odpady do instalacji położonych na obszarze całego kraju, jeżeli tylko im się to opłaca.

– Po wejściu w życie tej nowelizacji gminy mogą teraz dowolnie przekazywać odpady do instalacji w całej Polsce. Z kolei instalacje takie jak nasza powinny odbierać je od wszystkich zainteresowanych podmiotów – mówi Grzegorz Gilewicz.

Żeby zapewnić równy i transparentny sposób traktowania wszystkich potencjalnych kontrahentów, spółka PGE Energia Ciepła ogłosiła postępowanie na dostawę odpadów komunalnych do ITPOE w Rzeszowie.

– Jedynym kryterium, którym się kierujemy, jest transparentność. Musimy zadbać, żeby każda gmina czy firma reprezentująca daną gminę, która odbiera od niej odpady, mogła je do nas dostarczyć i żeby warunki były jednakowe dla wszystkich. Dlatego doszliśmy do wniosku, że najlepszą formą będzie zorganizowanie otwartego konkursu ofert, w którym będą mogły wziąć udział podmioty z całej Polski – mówi Grzegorz Gilewicz.

Biorąc pod uwagę potrzeby lokalnej społeczności, w II etapie podstępowania spółka wprowadziła jednak kryterium, zgodnie z którym co najmniej 50 proc. dostarczanych do ITPOE odpadów ma pochodzić z województwa podkarpackiego. Dodatkowo, żeby zdywersyfikować dostawy, spółka wymaga, aby odpady dostarczały co najmniej trzy różne podmioty.

– Podstawowym kryterium jest cena, niemniej po analizie pierwszego etapu konkursu doszliśmy do wniosku, że jednak te odpady powinny być zagospodarowywane głównie z Podkarpacia, gdzie jesteśmy jedyną instalacją, która robi to w sposób kompleksowy. Dlatego wprowadziliśmy kryterium, że maksymalnie 50 proc. odpadów może pochodzić spoza Podkarpacia i dzięki temu ustaliliśmy pewną preferencję dla tutejszych gmin – mówi Grzegorz Gilewicz.

Do tej pory Rzeszów i ościenne gminy korzystały też z najniższych w regionie kosztów zagospodarowania odpadów w ITPOE. Nowelizacja przepisów i zmiana zasad ich dostarczania oznacza dla nich konieczność dostosowania się do konkurencyjnych, rynkowych stawek.

– Rzeszowskie gminy nie są zadowolone z takiego obrotu sprawy. Stawiały postulaty, że bogate miasta mogą zaoferować wyższe ceny i w związku z tym ich oferty mogą być niekonkurencyjne. Uspokoiliśmy jednak mieszkańców Rzeszowa i okolicznych gmin, wprowadzając warunek ograniczający możliwość wyboru ofert spoza Podkarpacia – podkreśla Grzegorz Gilewicz.

Wczoraj komisja konkursowa poinformowała, że postępowanie PGE na dostawę zmieszanych odpadów komunalnych do ITPOE zostało zakończone. Wybranych zostało w nim 10 podmiotów, które w 2020 roku będą dostarczać odpady do rzeszowskiej instalacji.

– Podejmując decyzję o budowie tej instalacji, chcieliśmy zagospodarowywać odpady z Rzeszowa. Tutaj nic się nie zmieniło. Jesteśmy gotowi odbierać odpady z Rzeszowa i będziemy to robić. Natomiast włodarze miasta muszą zrozumieć, że zmieniły się uwarunkowania kosztowe i to nie oni, ale operator instalacji ustala ceny za zagospodarowanie odpadów – mówi Grzegorz Gilewicz. – Te opłaty, które ponoszą mieszkańcy, zawierają w sobie wiele innych kosztów. My odpowiadamy tylko za jeden – i to wcale nie ten największy. Są jeszcze koszty odbioru, transportu, opłat za selektywną zbiórkę i segregację odpadów. To nie my decydujemy o tym, jaka będzie wysokość opłat. Decydują zarządy miast, które mają pełną kalkulację kosztów i na tej podstawie ustalają opłaty dla mieszkańców.

Łącznie w postępowaniu na dostawę odpadów do ITPOE w Rzeszowie wzięło udział 27 podmiotów. Jak podkreśla spółka, tak duże zainteresowanie świadczy o tym, że w Polsce jest ogromne zapotrzebowanie na instalacje przetwarzania odpadów. Dlatego we wrześniu Grupa PGE i PGE Energia Ciepła zainicjowały podpisanie listu intencyjnego z Marszałkiem Województwa Podkarpackiego na budowę II linii tej instalacji, która ma podwoić jej wydajność.

– Działamy na obszarze całej Polski. W niektórych miastach mamy podpisane umowy o zrównoważonym rozwoju miast. W ubiegłym tygodniu taką umowę podpisaliśmy również z Rzeszowem. Jej elementem jest rozwój miejskiej sieci ciepłowniczej. W ciągu 9 lat przeznaczymy na ten cel 9,5 mln zł. To bardzo znacząca kwota, bo Rzeszów się rozwija, budownictwo mieszkaniowe przeżywa boom, a przyłączanie do sieci jest kosztowne. Dzisiaj MPEC nie stać już na przyłączanie nowych odbiorców, bez naszej pomocy finansowej musiałby im odmawiać. Zachowujemy więc możliwość przyłączania do sieci, pomagamy dystrybutorowi, a przy okazji wpływamy na to, że mieszkańcy mają komfortowe warunki i czystsze powietrze – mówi dyrektor PGE Energia Ciepła Oddział Elektrociepłownia w Rzeszowie.

Opracowane przez PGE Energia Ciepła

Nowe zasady gospodarowania odpadami komunalnymi z nieruchomości niezamieszkałych

AKTUALNOŚCI / ANALIZY I KOMENTARZE - SAS 6 / 2019

Lipcowa nowelizacja ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (u.c.p.g.) zmienia zasady uczestniczenia właścicieli nieruchomości niezamieszkałych w gminnych systemach odbioru odpadów komunalnych. Zgodnie z brzmieniem nowo dodanego art. 6 c ust. 2 c u.c.p.g., właściciele nieruchomości niezamieszkałych samodzielnie zadecydują o dalszym zagospodarowaniu ich odpadów. Znowelizowana ustawa weszła w życie 6 września 2019 r., jednak brzmienie przepisu pozostawia wątpliwości, od kiedy właściciele nieruchomości niezamieszkałych w praktyce zyskują uprawnienie do decydowania o uczestnictwie w systemie gminnym.

ORGANIZACJA ODBIORU ODPADÓW KOMUNALNYCH Z NIERUCHOMOŚCI NIEZAMIESZKAŁYCH PRZED NOWELIZACJĄ

Do momentu wejścia w życie ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. w sprawie zmiany ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych innych ustaw (nowelizacja), o odbiorze odpadów komunalnych z nieruchomości niezamieszkałych mogły władczo zadecydować gminy. Ustawa w dotychczasowym brzmieniu uprawniała rady gminy do objęcia systemem gminnym właścicieli nieruchomości niezamieszkałych w drodze uchwały (art. 6c ust. 2 u.c.p.g.). Podjęcie takiej uchwały zobowiązywało właścicieli nieruchomości niezamieszkałych do przekazywania odpadów komunalnych podmiotowi, któremu gmina udzieliła w tym zakresie zamówienia publicznego. Ministerstwo Środowiska uznało potrzebę zmiany tego mechanizmu.
Podczas prac nad nowelizacją analizowano wszystkie możliwe scenariusze. Wśród propozycji legislacyjnych znalazły się m.in. postulaty objęcia wszystkich nieruchomości systemem zorganizowanym przez gminę, wprowadzenie możliwości wystąpienia lub przystąpienia do takich systemów czy też utrzymania dotychczasowych rozwiązań. Finalne brzmienie nowelizacji – uwzględniające stanowisko Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców – pojawiło się zaledwie na dzień przed uchwaleniem ustawy przez Sejm. Ostateczny projekt ustawy wprowadza zasadę dobrowolności partycypacji właścicieli nieruchomości niezamieszkałych w systemie gminnym (art. 6 c ust. 2 c u.c.p.g.). Komentowany przepis uzależnia uczestnictwo w tym systemie od wyrażenia przez właściciela nieruchomości pisemnej zgody na przekazywanie odpadów komunalnych podmiotowi wybranemu przez gminę. Właściciel nieruchomości będzie uprawniony do włączenia się do systemu gminnego niezależnie od podjęcia uchwały przez gminę.

MOŻLIWE INTERPRETACJE ART. 6 C UST. 2 C U.C.P.G.

Nowelizacja zasadniczo obowiązuje od 6 września 2019 r., jednak praktyczne zastosowanie art. 6 c ust. 2 u.c.p.g. pozostaje niejasne. Przepis nie daje jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, od kiedy właściciele nieruchomości niezamieszkałych objętych gminnym systemem przed nowelizacją mogą swobodnie zadecydować o uczestniczeniu w tym systemie. Można wyróżnić co najmniej cztery interpretacje tego przepisu.
Mechanizm dobrowolnego uczestnictwa w systemie gminnym obowiązuje od dnia wejścia w życie ustawy, czyli 6 września 2019 r. Literalna wykładnia przepisu prowadzi do uznania, że dopiero ten moment uaktywnia po stronie właścicieli nieruchomości niezamieszkałych możliwość przystąpienia do systemu. Oznacza to, że w momencie wejścia w życie ustawy każdy z właścicieli nieruchomości niezamieszkałych objętych dotychczas stosowną uchwałą znalazł się poza systemem, zyskując jednocześnie możliwość dobrowolnego przystąpienia do niego.
Kolejna z interpretacji wyłącza stosowanie art. 6 c ust. 2 c u.c.p.g w stosunku do właścicieli nieruchomości, których objęto systemem gminnym na podstawie starych przepisów. Właściciele nieruchomości, którzy złożyli deklaracje o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami przed wejściem w życie nowelizacji, pozostają w systemie gminnym do czasu wygaśnięcia umowy bez możliwości wystąpienia z systemu. W takim wypadku należy przyjąć, że przepis art. 6 c ust. 2 c skierowany jest wyłącznie do właścicieli pozostających 6 września 2019 r. poza systemem, tj. tych, którzy nie zostali objęci uchwałą rady gminy, a także nowych właścicieli nieruchomości rozpoczynających działalność po wejściu w życie nowelizacji. Pozostali właściciele będą mogli wystąpić z systemu dopiero po upływie okresu, na jaki została zawarta umowa w sprawie odbierania odpadów komunalnych.
Indywidualne wytyczne w sprawie stosowania art. 6 c ust. 2 c u.c.p.g. przestawił Urząd Miasta Przemyśla, który wyznaczył właścicielom nieruchomości niezamieszkałych uczestniczących w zorganizowanym przez gminę systemie odpadowym trzydziestodniowy termin na złożenie pisemnego oświadczenia o wyłączeniu się z systemu. Wraz ze złożeniem oświadczenia, przedsiębiorca zobowiązuje się do zawarcia z dniem 1 stycznia 2020 r. umowy na odbiór odpadów komunalnych z przedsiębiorcą wpisanym do rejestru działalności regulowanej. Magistrat przemyski nawiązuje do rozwiązań zawartych w uzasadnieniu do (nieaktualnego) pierwszego projektu ustawy.
Własną interpretację ustawy zapowiedziało także Ministerstwo Środowiska, które wdrożenie zasady dobrowolności wiąże z koniecznością zmiany uchwały włączającej właścicieli nieruchomości niezamieszkałych do systemu przed wejściem w życie nowelizacji.

UMOWY O UDZIELENIE ZAMÓWIENIA PUBLICZNEGO

Przepis art. 11 ust. 1 nowelizacji stanowi, że umowy o udzielenie zamówienia publicznego na odbiór oraz na odbiór i zagospodarowanie odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, zawarte przed dniem wejścia w życie ustawy, zachowują ważność do końca okresu, na jaki zostały zawarte. W mocy pozostają jednak przepisy dostosowawcze o zmianie postanowień zawartej umowy w stosunku do treści oferty (Prawo zamówień publicznych) lub o możliwości oznaczenia sposobu wykonania zobowiązania lub wysokości świadczenia przez sąd (Kodeks cywilny).
Ponadto umowy na odbieranie odpadów z nieruchomości, których właściciele nie są obowiązani do ponoszenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, mają zostać dostosowane do regulaminów utrzymania czystości i porządku na terenie gminy zgodnych z wymaganiami znowelizowanej ustawy (art. 11 ust. 2 nowelizacji). Oznacza to, że ustawodawca zakłada wygaśnięcie tych umów, których nie da się pogodzić z nowym prawem. Wobec braku przepisów przejściowych w odniesieniu do art. 6 c ust. 2 c., przepis należy stosować także do umów sprzecznych z nową zasadą dobrowolności uczestniczenia w systemie gminnym.

UCHWAŁY O OBJĘCIU SYSTEMEM GMINNYM WŁAŚCICIELI NIERUCHOMOŚCI NIEZAMIESZKAŁYCH

Nowelizacja nakłada na rady gminy obowiązek dostosowania uchwał wydanych na podstawie u.c.p.g. przed 6 września 2019 r. do nowych przepisów w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie nowelizacji (art. 9 ust. 1 nowelizacji). Przepis nie ma jednak zastosowania do uchwał rady gminy, do których odnosi się art. 9 c ust. 2 c, bowiem podstawa prawna do wydania tych uchwał (art. 6 c ust. 2) nie uległa zmianie. Co więcej, uprawnienie do swobodnego decydowania o uczestnictwie w systemie gminnym przysługuje właścicielom nieruchomości z mocy ustawy i nie może być przedmiotem uchwały rady gminy.

ZAPOWIEDŹ RZĄDOWEJ INTERPRETACJI PRZEPISÓW

Obowiązujące od 6 września 2019 r. nowe zasady gospodarowania odpadami z nieruchomości niezamieszkałych budzą uzasadnione wątpliwości. Brak przepisów intertemporalnych określających status prawny umów w sprawie zamówień publicznych i uchwał rady gminy podjętych przed wejściem w życie nowelizacji może być źródłem niejednolitej praktyki stosowania nowych przepisów. Być może zapowiadana przez Ministerstwo Środowiska rządowa interpretacja ustawy rozjaśni intencje ustawodawcy.

Ranja Łuszczek
prawnik w Praktyce Infrastruktury
i Energetyki kancelarii Domański Zakrzewski Palinka

Daniel Chojnacki
counsel w Praktyce Infrastruktury
i Energetyki kancelarii Domański Zakrzewski Palinka

SPIS TREŚCI

Jakie odpady komunalne gmina odbiera od mieszkańców po nowelizacji?

AKTUALNOŚCI / PROJEKTY - SAS 6 / 2019

Z dniem 6 września 2019 r. weszła w życie ustawa z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1579,  dalej: „nowelizacja”), która po raz kolejny od dnia przeprowadzenia tzw. rewolucji śmieciowej (tj. od dnia 1 lipca 2013 r.) wymusza na wszystkich gminach w Polsce podjęcie działań niezbędnych do dostosowania zasad funkcjonowania gminnych systemów gospodarowania odpadami komunalnymi do nowej rzeczywistości prawnej. W świetle przywołanej nowelizacji pojawia się niezwykle istotne pytanie, jakie odpady komunalne – od dnia jej wejścia – gmina jest zobligowana odbierać od mieszkańców w świetle przepisów ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz.U. z 2019 r. poz. 2010, dalej: „u.c.p.g.”).

W pierwszej kolejności zaznaczyć należy, że odpowiedź na tak zadane pytanie będzie dotyczyć de facto właścicieli tych nieruchomości zlokalizowanych na terenie gminy, którzy są objęci gminnym systemem, tj. obligatoryjnie właścicieli wszystkich nieruchomości zamieszkałych oraz – w zależności od decyzji gminy (wyrażonej w drodze uchwały, o której mowa w przepisie art. 6 c ust. 2 u.c.p.g. – właścicieli (wszystkich lub wybranych) nieruchomości, na których nie zamieszkują mieszkańcy, a powstają odpady komunalne. Co więcej, przywołana na wstępie nowelizacja – czy też ściślej mówiąc, jej wejście w życie – nie spowodowało z mocy prawa, że z dniem 6 września 2019 r. zaktualizował się katalog frakcji odpadów komunalnych, które gmina zobligowana jest odbierać. Wymagana w tym zakresie jest bowiem zmiana dwóch uchwał określających kształt gminnego systemu, tj. regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie gminy (tj. uchwały, o której mowa w art. 4 u.c.p.g.) oraz uchwały w sprawie szczegółowego sposobu i zakresu świadczenia usług w zakresie odbierania odpadów komunalnych w zamian za uiszczona przez właścicieli nieruchomości opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi (tj. uchwały, o której mowa w art. 6 r ust. 3 u.c.p.g.). Czas, jaki dostały gminy od ustawodawcy na zmianę tych uchwał, wynosi 12 miesięcy od dnia wejścia w życie nowelizacji, a więc upływa z dniem 6 września 2020 r.
Odpady komunalne, jakie gmina zobligowana jest odbierać od właścicieli nieruchomości objętych gminnym systemem, podzielić należy na odpady komunalne odbierane „u źródła” (tj. bezpośrednio z terenu nieruchomości, na której powstały) oraz na odpady komunalne, których właściciele nieruchomości mogą się pozbyć również w funkcjonujących na terenie danej gminy punktach selektywnego zbierania odpadów komunalnych (tzw. PSZOK-ach).

ODPADY ODBIERANE U ŹRÓDŁA

W pierwszej grupie odpadów komunalnych (tj. tych odbieranych bezpośrednio od właścicieli nieruchomości) musza znaleźć się następujące frakcje odpadów komunalnych: papier, metale, tworzywa sztuczne, szkło, odpady opakowaniowe wielomateriałowe oraz bioodpady. Co przy tym istotne, przywołane frakcje odpadów komunalnych nie stanowią katalogu zamkniętego, a jedynie minimalny zakres usług, jaki zobligowana jest prowadzić gmina w stosunku do właścicieli nieruchomości objętych gminnym systemem. Tym samym, nic nie stoi na przeszkodzie, aby również inne frakcje odpadów komunalnych odbierane były bezpośrednio z terenów nieruchomości.
W tym miejscu warto jednak poczynić spostrzeżenia w odniesieniu do frakcji bioodpadów stanowiących odpady komunalne. Przepisem art. 6 k ust. 4 a u.c.p.g. ustawodawca nakazał bowiem, aby rada gminy, w drodze uchwały, zwolniła (działanie to ma charakter obligatoryjny) w części z opłaty śmieciowej właścicieli nieruchomości zabudowanych budynkami mieszkalnymi jednorodzinnymi kompostujących bioodpady stanowiące odpady komunalne w kompostowniku przydomowym. Konsekwencją skorzystania przez właścicieli tych nieruchomości z przywołanego zwolnienia jest to, że gmina nie odbiera już z terenu tych nieruchomości bioodpadów stanowiących odpady komunalne. W sytuacji natomiast, gdyby właściciel takiej nieruchomości przekazał tę frakcję odpadów komunalnych przedsiębiorcy odbierającemu odpady komunalne – albo jako odrębną frakcję, albo wraz z odpadami zmieszanymi – to jest to podstawa do stwierdzenia przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta) utraty prawa do zwolnienia, w trybie przepisu art. 6 k ust. 4 b u.c.p.g.

ODPADY W PSZOK-ACH

Drugą grupę odpadów komunalnych stanowią te odpady komunalne, których przyjmowanie gmina zobligowana jest zapewnić w PSZOK-ach. Frakcjami tych odpadów komunalnych – oprócz wyżej przywołanych (bowiem PSZOK-i zobligowane są przyjmować również te frakcje odpadów komunalnych, które są obierane bezpośrednio z terenów nieruchomości – z zastrzeżeniem bioodpadów, których PSZOK nie musi przyjmować, jeśli gmina zapewni ich odbieranie w całości z miejsc ich wytwarzania, o czym stanowi przepis art. 3 ust. 2 c u.c.p.g.) – są stanowiące odpady komunalne: odpady niebezpieczne, przeterminowane leki i chemikalia, odpady niekwalifikujące się do odpadów medycznych powstałe w gospodarstwie domowym w wyniku przyjmowania produktów leczniczych w formie iniekcji i prowadzenia monitoringu poziomu substancji we krwi, w szczególności igły i strzykawki, zużyte baterie i akumulatory, zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny, meble i inne odpady wielkogabarytowe, zużyte opony, odpady budowlane i rozbiórkowe oraz odpady tekstyliów i odzieży. Również w tym przypadku jest to katalog przykładowy, określający jedynie minimalny zakres funkcjonowania punktów selektywnego zbierania odpadów komunalnych.

ODBIÓR DODATKOWYCH FRAKCJI ODPADÓW

Mając powyższe na uwadze wskazać należy, że z dniem 6 września 2019 r. ustawodawca wprowadził obowiązek zapewnienia przez gminy odbioru takich dodatkowych (w porównaniu z uprzednio obowiązującym stanem prawnym) frakcji odpadów komunalnych, jak: odpady niebezpieczne, przeterminowane leki i chemikalia, odpady niekwalifikujące się do odpadów medycznych powstałe w gospodarstwie domowym w wyniku przyjmowania produktów leczniczych w formie iniekcji i prowadzenia monitoringu poziomu substancji we krwi, w szczególności igły i strzykawki oraz odpady tekstyliów i odzieży.
Dodatkową zmianą, jaka zaszła z dniem 6 września 2019 r. jest zmiana nazwy frakcji odpadów zielonych oraz frakcji odpadów komunalnych ulegających biodegradacji na jedną frakcję bioodpadów stanowiących odpady komunalne (z możliwością postanowienia przez gminę w drodze regulaminu o zbieraniu odpadów stanowiących części roślin pochodzących z pielęgnacji terenów zielonych, ogrodów, parków i cmentarzy odrębnie od innych bioodpadów stanowiących odpady komunalne).
Istotne zastrzeżenie należy poczynić jednak w odniesieniu do frakcji odpadów komunalnych w postaci odpadów tekstyliów i odzieży. Jak stanowi bowiem w tym zakresie przepis art. 14 nowelizacji, obowiązek przyjmowania odpadów tekstyliów i odzieży przez punkty selektywnego zbierania odpadów komunalnych stosuje się od dnia 1 stycznia 2025 r. W konsekwencji, do tego dnia gminy mogą samodzielnie zadecydować, czy chcą, aby również ta frakcja odpadów komunalnych była przyjmowana przez funkcjonujące na ich terenie PSZOK-i.
Z punktu widzenia analizowanej problematyki niezwykle istotne znaczenie odgrywa również przepis art. 6 r ust. 3 a u.c.p.g. określający dopuszczalność ograniczenia ilościowego przyjmowanych przez PSZOK-i wybranych frakcji odpadów komunalnych. Zgodnie z treścią tego przepisu, w uchwale w sprawie szczegółowego sposobu i zakresu świadczenia usług w zakresie odbierania odpadów komunalnych w zamian za uiszczoną przez właścicieli nieruchomości opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi (tj. w uchwale, o której mowa w art. 6 r ust. 3 u.c.p.g.), dopuszcza się ograniczenie ilości zużytych opon (np. do 8 sztuk na rok na nieruchomość), odpadów wielkogabarytowych oraz odpadów budowlanych i rozbiórkowych, stanowiących odpady komunalne (np. do 1 m3 tych odpadów na rok na nieruchomość), odbieranych lub przyjmowanych przez punkty selektywnego zbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości w zamian za pobraną opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi. Do dnia 6 września 2019 r. dopuszczalne było jeszcze ograniczenie ilościowe w odniesieniu do odpadów zielonych (obecnie określanych mianem bioodpadów), jednakże ustawodawca w drodze nowelizacji zrezygnował z takiej możliwości.

Mateusz Karciarz
prawnik w Kancelarii Radców Prawnych
Zygmunt Jerzmanowski i Wspólnicy
sp.k. w Poznaniu

SPIS TREŚCI

Zmienione zasady funkcjonowania PSZOK-ów

AKTUALNOŚCI / ANALIZY I KOMENTARZE - SAS 6 / 2019

6 września 2019 r. weszła w życie zasadnicza część ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1579), dalej: nowelizacja, dotycząca zmian w ustawie o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. Wprowadzone nią zmiany są niezwykle istotne dla wszystkich gmin w Polsce (a także związków międzygminnych, którym powierzono zadania z zakresu utrzymania czystości i porządku). Wymuszają one na organach tychże gmin (oraz związków) podjęcia szeregu działań zmierzających do dostosowania aktualnych gminnych (związkowych) systemów gospodarowania odpadami komunalnymi do nowej rzeczywistości prawnej.

ZMIANA UCHWAŁ

Jedna z istotniejszych grup zmian objęła zasady funkcjonowania tzw. PSZOK-ów, tj. punktów selektywnego zbierania odpadów komunalnych. W konsekwencji ustawodawca wymusza w tym zakresie zmianę dwóch uchwał (w terminie do dnia 6 września 2020 r.):

  • uchwały, o której mowa w art. 4 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, dalej: u.c.p.g., tj. regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie gminy (związku);
  • uchwały, o której mowa w art. 6 r ust. 3 u.c.p.g., tj. uchwały w sprawie szczegółowego sposobu i zakresu świadczenia usług w zakresie odbierania odpadów komunalnych w zamian za uiszczoną przez właścicieli nieruchomości opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

ROZSZERZENIE KATALOGU FRAKCJI ODPADÓW

Z punktu widzenia funkcjonowania PSZOK-ów, ustawodawca w drodze nowelizacji wprowadził następujące zmiany. Pierwszą podstawową jest rozszerzenie katalogu frakcji odpadów, które obligatoryjnie muszą być przyjmowane przez PSZOK. I tak zgodnie z przepisem art. 3 ust. 2 pkt 6 u.c.p.g. w brzmieniu obowiązującym od dnia 6 września 2019 r., obowiązkiem gminy jest utworzenie PSZOK w sposób umożliwiający łatwy dostęp dla wszystkich mieszkańców gminy, który zapewni przyjmowanie co najmniej następujących odpadów komunalnych:

  • papier;
  • metale;
  • tworzywa sztuczne;
  • szkło;
  • odpady opakowaniowe wielomateriałowe;
  • bioodpady;
  • odpady niebezpieczne;
  • przeterminowane leki i chemikalia;
  • odpady niekwalifikujące się do odpadów medycznych powstałe w gospodarstwie domowym w wyniku przyjmowania produktów leczniczych w formie iniekcji i prowadzenia monitoringu poziomu substancji we krwi, w szczególności igły i strzykawki;
  • zużyte baterie i akumulatory;
  • zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny;
  • meble i inne odpady wielkogabarytowe;
  • zużyte opony;
  • odpady budowlane i rozbiórkowe;
  • odpady tekstyliów i odzieży.

Analiza nowego brzmienia przepisu art. 3 ust. 2 pkt 6 u.c.p.g. prowadzi tym samym do wniosku, że ustawodawca rozszerzył katalog odpadów przyjmowanych przez PSZOK o frakcję odpadów niekwalifikujących się do odpadów medycznych powstałych w gospodarstwie domowym w wyniku przyjmowania produktów leczniczych w formie iniekcji i prowadzenia monitoringu poziomu substancji we krwi, w szczególności igieł i strzykawek. Jednocześnie – zgodnie z przepisem art. 14 nowelizacji – obowiązek przyjmowania odpadów tekstyliów i odzieży przez punkty selektywnego zbierania odpadów komunalnych stosuje się dopiero od dnia 1 stycznia 2025 r. (chociaż wiele gmin już dotychczas przyjmuje w PSZOK-ach tę frakcję odpadów).
Wprowadzoną w drodze nowelizacji nowością jest także możliwość (nie jest to tym samym skierowany do każdej z gmin obowiązek) tworzenia i utrzymywania punktów napraw i ponownego użycia produktów lub części produktów niebędących odpadami. Stanowi o tym dodany w drodze nowelizacji z dniem 6 września 2019 r. przepis art. 3 ust. 2 pkt 6 a u.c.p.g.

UDOSTĘPNIANIE INFORMACJI O TERMINACH I RODZAJACH PRZYJMOWANYCH ODPADÓW

Nowym obowiązkiem każdej gminy (a więc działaniem obligatoryjnym) jest z kolei udostępnianie na stronie internetowej urzędu gminy oraz w sposób zwyczajowo przyjęty informacji nie tylko o adresach PSZOK i godzinach przyjmowania przez nich odpadów, ale również o rodzajach przyjmowanych odpadów oraz dniach ich przyjmowania (nowe brzmienie przepisu art. 3 ust. 2 pkt 9 lit. d tiret drugie u.c.p.g.). Z brzmienia tego przepisu jednoznacznie wynika, że ustawodawca dopuszcza tym samym, aby PSZOK nie funkcjonował codziennie, a jedynie w wybrane dni (np. w poniedziałki, środy i piątki albo jedynie od poniedziałku do czwartku).
Istotne jest również to, że od dnia 6 września 2019 r. – w świetle nowego przepisu art. 3 ust. 2 pkt 9 lit. f u.c.p.g. – na stronie internetowej gminy oraz w sposób zwyczajowo przyjęty muszą być umieszczane informacje o adresach punktów zbierania odpadów folii, sznurka oraz opon, powstających w gospodarstwach rolnych lub zakładów przetwarzania takich odpadów, jeżeli na obszarze gminy są położone gospodarstwa rolne. Działanie to jest tym samym obligatoryjne, a w stosunku do niego nie wprowadzono żadnych przepisów przejściowych. Tym samym, informacje te powinny być umieszczone na stronach internetowych gmin już od 6 września 2019 r.

ODBIÓR BIOODPADÓW

Z punktu widzenia zasad funkcjonowania PSZOK istotne znaczenie od dnia 6 września 2019 r. odgrywa także nowo dodany przepis art. 3 ust. 2 c u.c.p.g. Zgodnie z jego treścią, gmina może nie zapewniać przyjmowania bioodpadów przez punkt selektywnego zbierania odpadów komunalnych, jeżeli w zamian za opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi w całości zapewnia odbieranie tych odpadów z miejsc ich wytwarzania (tj. „u źródła”). Tym samym to od decyzji poszczególnych gmin będzie zależało, czy zamierzają one zapewnić z terenów nieruchomości, na których wytwarzane są bioodpady, odbiór tych bioodpadów w każdej ilości. W takim bowiem przypadku PSZOK nie będzie musiał przyjmować tej frakcji odpadów. Działanie takie ma jednak charakter nieobowiązkowy.

ODBIÓR ODPADÓW Z DZIAŁALNOŚCI ROLNICZEJ NIESTANOWIĄCYCH ODPADÓW KOMUNALNYCH

Fakultatywnym działaniem każdej rady gminy jest również możliwość postanowienia, w drodze uchwały, o odpłatnym przyjmowaniu przez punkty selektywnego zbierania odpadów komunalnych odpadów z działalności rolniczej niestanowiących odpadów komunalnych. Stanowi o tym nowo dodany w drodze nowelizacji przepis art. 6 ra ust. 1 u.c.p.g. W przypadku, jednak gdy rada gminy zdecyduje się na podjęcie tej uchwały, to zobligowana będzie do określenia w niej nie tylko rodzaju odpadów z działalności rolniczej przyjmowanych przez punkty selektywnego zbierania odpadów komunalnych, ale również wysokości pobieranej opłaty w tym przedmiocie. Dodatkowo uchwała ta może określić maksymalną masę odpadów lub ilość sztuk odpadów przyjmowanych z gospodarstwa rolnego.
Wprowadzone przez ustawodawcę zmiany do przepisów ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach w zakresie funkcjonowania PSZOK-ów nie pozostawiają gminom wyboru w zakresie konieczności dostosowania do nich dotychczasowych lokalnych regulacji prawnych w terminie roku od dnia wejścia w życie nowelizacji, tj. terminie do dnia 6 września 2020 r. Ze zmianami w tym przedmiocie gminy nie powinny jednak czekać do ostatniego momentu. Należy bowiem pamiętać, że obie uchwały, których zmiany wymuszone są nowymi, zmienionymi zasadami funkcjonowania PSZOK-ów, wymagają zaopiniowania przez państwowego powiatowego inspektora sanitarnego.

Mateusz Karciarz
prawnik w Kancelarii Radców Prawnych
Zygmunt Jerzmanowski i Wspólnicy sp.k. w Poznaniu

SPIS TREŚCI

Przegląd legislacyjny

AKTUALNOŚCI / PRZEGLĄD LEGISLACYJNY - SAS 6 / 2019

POSTĘPOWANIE PRZED SĄDAMI ADMINISTRACYJNYMI

W Dzienniku Ustaw z 28 listopada 2019 r., pod poz. 2325 opublikowany został jednolity tekst ustawy
z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi normuje postępowanie sądowe w sprawach z zakresu kontroli działalności administracji publicznej oraz w innych sprawach, do których jego przepisy stosuje się z mocy ustaw szczególnych (sprawy sądowoadministracyjne).


ZNAKI I SYGNAŁY DROGOWE

W Dzienniku Ustaw z 26 listopada 2019 r. pod pozycją 2310 opublikowany został jednolity tekst rozporządzenia z 31 lipca 2002 r. w sprawie znaków i sygnałów drogowych.

Rozporządzenie określa znaki i sygnały obowiązujące w ruchu drogowym, ich znaczenie i zakres obowiązywania. Na drogach stosuje się następujące znaki i sygnały drogowe:

  • znaki pionowe w postaci tarcz, tablic z napisami lub symbolami,
  • które występują również w postaci znaków świetlnych;
  • znaki poziome w postaci linii, napisów i symboli umieszczonych na nawierzchni drogi;
  • sygnały świetlne nadawane przez sygnalizatory;
  • sygnały dawane przez osoby do tego uprawnione;
  • sygnały dźwiękowe lub wibracyjne wysyłane przez urządzenia umieszczone na drodze.


KRAJOWY ZASÓB NIERUCHOMOŚCI

W Dzienniku Ustaw z 22 listopada 2019 r., pod pozycją 2300 opublikowany został jednolity tekst rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju z 8 listopada 2019 r. w sprawie wykazu nieruchomości przekazywanego Krajowemu Zasobowi Nieruchomości.

Rozporządzenie określa wzór wykazu nieruchomości przekazywanego Krajowemu Zasobowi Nieruchomości przez właściwe organy oraz spółki Skarbu Państwa, sposób jego prowadzenia i przekazywania.


REKOMPENSATA UTRACONYCH DOCHODÓW Z PODATKU OD NIERUCHOMOŚCI

W Dzienniku Ustaw z 22 listopada 2019 r. pod pozycją 2298 opublikowane zostało rozporządzenie Ministra Rozwoju w sprawie wykazu gmin, którym przysługuje część rekompensująca subwencji ogólnej za rok 2018.

Wykaz gmin, którym przysługuje część rekompensująca subwencji ogólnej za rok 2018, które w roku podatkowym 2018 nie uzyskały dochodów na skutek zwolnienia przedsiębiorców, o których mowa w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw, z podatku od nieruchomości.


INFORMATYZACJA PODMIOTÓW PUBLICZNYCH

W Dzienniku Ustaw z 21 listopada 2019 r. pod pozycją 2294 opublikowana została ustawa z 16 października 2019 r. o zmianie ustawy o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne oraz niektórych innych ustaw.

Nowelizacja obowiązuje od 22 grudnia 2019 r. Zmiana dotyczy stworzenia podstaw prawnych dla funkcjonowania rejestru danych kontaktowych (RDK), który będzie rejestrem centralnym prowadzonym przez ministra właściwego do spraw informatyzacji, w którym dane rejestrowane są w czasie rzeczywistym.


OCHRONA ŚRODOWISKA

W Dzienniku Ustaw z 21 listopada 2019 r. pod pozycją 2286 opublikowany został jednolity tekst rozporządzenia Ministra Środowiska z 30 października 2014 r. w sprawie wymagań w zakresie prowadzenia pomiarów wielkości emisji oraz pomiarów ilości pobieranej wody.

Rozporządzenie określa wymagania w zakresie pomiarów wielkości emisji oraz pomiarów ilości pobieranej wody, do których prowadzenia obowiązani są prowadzący instalację oraz użytkownik urządzenia, w tym:

  • przypadki, w których są wymagane ciągłe pomiary emisji z instalacji, źródła spalania paliw albo z urządzenia spalania lub współspalania odpadów;
  • przypadki, w których są wymagane okresowe pomiary emisji z instalacji, źródła spalania paliw albo z urządzenia spalania lub współspalania odpadów, oraz częstotliwości prowadzenia tych pomiarów;
  • zakres wykonywania niektórych pomiarów;
  • referencyjne metodyki wykonywania pomiarów;
  • sposób ewidencjonowania przeprowadzonych pomiarów.


UBEZPIECZENIE EMERYTALNE

W Monitorze Polskim z 21 listopada 2019 r. pod pozycją 1129 opublikowany został komunikat prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 18 listopada 2019 r. w sprawie wysokości wskaźnika kwartalnej waloryzacji składek na ubezpieczenie emerytalne, środków, odsetek za zwłokę i opłaty prolongacyjnej, zewidencjonowanych na subkoncie za III kwartał 2019 r.

Wskaźnik kwartalnej waloryzacji składek na ubezpieczenie emerytalne, środków, odsetek za zwłokę i opłaty prolongacyjnej, zewidencjonowanych na subkoncie za III kwartał 2019 r. wynosi 101,25%.


RENTA SOCJALNA

W Monitorze Polskim z 21 listopada 2019 r. opublikowany został komunikat prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 18 listopada 2019 r. w sprawie kwoty przychodu odpowiadającej 70% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za III kwartał 2019 r. ogłoszonego do celów emerytalnych stosowanej przy zawieszaniu renty socjalnej.

Od dnia 1 grudnia 2019 r. kwota przychodu odpowiadająca 70% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za III kwartał 2019 r. ogłoszonego do celów emerytalnych wynosi 3452,20 zł.


EMERYTURY I RENTY

W Monitorze Polskim z 21 listopada 2019 r. pod pozycją 1128 opublikowany został komunikat prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 18 listopada 2019 r. w sprawie kwot przychodu odpowiadających 70% i 130% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za III kwartał 2019 r. stosowanych przy zmniejszaniu albo zawieszaniu emerytur i rent.

Od dnia 1 grudnia 2019 r. kwota przychodu odpowiadająca:

  • 70% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za III kwartał 2019 r. wynosi 3452,20 zł;
  • 130% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za III kwartał 2019 r. wynosi 6411,10 zł.


OCHRONA DANYCH OSOBOWYCH

W Dzienniku Ustaw z 20 listopada 2019 r., pod pozycją 2284 opublikowana została ustawa z 16 października 2019 r. o ratyfikacji Protokołu zmieniającego Konwencję o ochronie osób w związku z automatycznym przetwarzaniem danych osobowych, sporządzonego w Strasburgu dnia 10 października 2018 r.

W ustawie Sejm zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Protokołu zmieniającego Konwencję o ochronie osób w związku z automatycznym przetwarzaniem danych osobowych, sporządzonego w Strasburgu dnia 10 października 2018 r.


WYCHOWANIE W TRZEŹWOŚCI

W Dzienniku Ustaw z 19 listopada 2019 r. pod pozycją 2277 opublikowany został jednolity tekst ustawy z 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.

Ustawa określa działania, jakie podejmować powinna administracja rządowa i samorządowa zmierzające do ograniczania spożycia napojów alkoholowych oraz zmiany struktury ich spożywania, inicjowania i wspierania przedsięwzięć mających na celu zmianę obyczajów w zakresie sposobu spożywania tych napojów, działania na rzecz trzeźwości w miejscu pracy, przeciwdziałania powstawaniu i usuwania następstw nadużywania alkoholu, a także wspierania działalności w tym zakresie organizacji społecznych i zakładów pracy.


PRAWO OŚWIATOWE

W Dzienniku Ustaw z 18 listopada 2019 r. pod pozycją 2248 opublikowana została ustawa z 16 października 2019 r. o zmianie ustawy Prawo oświatowe oraz niektórych innych ustaw.

Nowelizacja dotyczy wprowadzenia do systemu prawa przepisów określających kryteria ustalania kosztów przejazdu dziecka i opiekuna, które są zwracane opiekunom dowożącym dzieci niepełnosprawne (lub inne uprawnione) do szkoły lub przedszkola i stanowi wykonanie wyroku TK (sygn. akt S 1/17).

SPIS TREŚCI

Transport kolejowy

AKTUALNOŚCI / PROJEKTY - SAS 6 / 2019

3 grudnia 2019 r. do konsultacji publicznych trafił projekt ustawy o zmianie ustawy o transporcie kolejowym, opracowany w Ministerstwie Infrastruktury.

Celem rozwiązań planowanych w projekcie jest wprowadzenie państwowych egzaminów na stanowisko maszynisty. Nastąpi rozdzielenie funkcji szkolenia i egzaminowania maszynistów. Szkoleniem w dalszym ciągu będą się zajmować ośrodki szkolenia maszynistów i kandydatów na maszynistów, a egzaminy będą prowadzone przez egzaminatorów zatrudnianych przez prezesa UTK, będącego centralnym organem administracji rządowej, krajową władzą bezpieczeństwa i krajowym regulatorem transportu kolejowego w rozumieniu przepisów Unii Europejskiej z zakresu bezpieczeństwa, interoperacyjności i regulacji transportu kolejowego.

SPIS TREŚCI

Podatek od sprzedaży detalicznej

AKTUALNOŚCI / PROJEKTY - SAS 6 / 2019

28 listopada 2019 r. wpłynął do Sejmu rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku od sprzedaży detalicznej.

Projekt przewiduje, że podatek od sprzedaży detalicznej (tzw. podatek od sklepów wielkopowierzchniowych) zostanie zawieszony do 1 lipca 2020 r. Podatek od sprzedaży detalicznej będą płacić sprzedawcy, którzy osiągnęli w danym miesiącu przychód ze sprzedaży detalicznej ponad 17 mln zł.

SPIS TREŚCI

Ochrona zdrowia

AKTUALNOŚCI / PROJEKTY - SAS 6 / 2019

25 listopada 2019 r. do konsultacji publicznych trafił projekt ustawy o stwierdzaniu, dokumentowaniu i rejestracji zgonów, opracowany w Ministerstwie Zdrowia.

Zaproponowana regulacja wynika z konieczności uregulowania zagadnień dotyczących stwierdzania zgonu i wydawania karty zgonu, objętych obecnie przepisami ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych, które nie uwzględniają znaczenia wiarygodności danych wpływających na określenie przyczyny zgonu i poprawnego jej zidentyfikowania, jak również innych aspektów wynikających np. ze zmian zaistniałych w systemie ochrony zdrowia.

Projekt ustawy uwzględnia stworzenie warunków gwarantujących określenie przyczyny śmierci, w tym kwalifikowania przyczyny zgonu przez osobę inną niż sporządzająca kartę zgonu, zgodnie z Międzynarodową Statystyczną Klasyfikacją Chorób i Problemów Zdrowotnych (ICD 10), co między innymi umożliwi dokładne mapowanie przyczyn zgonów na danym obszarze i dywersyfikację środków przeznaczanych na ochronę zdrowia. Brak jednoznacznej wiedzy o przyczynie śmierci implikuje dezynwolturę w generowaniu danych dotyczących schorzeń generujących najgroźniejszy skutek, jakim jest śmierć na danym makro- i mikroregionie kraju. W podmiotach leczniczych wykonujący działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne, za prawidłową kwalifikację przyczyny zgonu odpowiedzialny byłby lekarz upoważniony przez kierownika tego podmiotu. Zapewnienie wykonania obowiązku kodowania przyczyny zgonu zgodne z Międzynarodową Statystyczną Klasyfikacją Chorób i Problemów Zdrowotnych (ICD 10) przez ministra właściwego do spraw zdrowia będzie skutkowało koniecznością zapewnienia odpowiednich szkoleń oraz monitorowania kontroli jakości wykonywanych zadań.

Przedmiotowy projekt ustawy zawiera rozwiązania odpowiadające potrzebom oraz dostosowany jest do aktualnej organizacji systemu udzielania świadczeń opieki zdrowotnej.

SPIS TREŚCI

Ruch drogowy

AKTUALNOŚCI / PROJEKTY - SAS 6 / 2019

22 listopada 2019 r. wpłynął do Sejmu poselski projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym.

Projekt dotyczy wprowadzenia przepisu nadającego pierwszeństwo pieszego nie tylko gdy już jest na przejściu dla pieszych (tak jak jest obecnie), ale również gdy ma zamiar wejść na przejście i sygnalizuje to oczekiwaniem bezpośrednio przed przejściem. 

SPIS TREŚCI

SPIS TREŚCI SAS 6 / 2019

AKTUALNOŚCI

PROJEKTY

Ruch drogowy
Ochrona zdrowia
Podatek od sprzedaży detalicznej
Transport kolejowy

PRZEGLĄD LEGISLACYJNY

ORZECZNICTWO

Zaskarżyć można powiat, a nie starostwo powiatowe

ROZSTRZYGNIĘCIE NADZORCZE WOJEWODY

Rada miejska musi ustalić szczegółowe zasady odpłatności za pobyt w schronisku dla bezdomnych

ANALIZY I KOMENTARZE

GOSPODARKA ODPADAMI KOMUNALNYMI W GMINACH

Zmienione zasady funkcjonowania PSZOK-ów
Bioodpady i przydomowe kompostowniki
Jakie odpady komunalne gmina odbiera od mieszkańców po nowelizacji?
Nowe zasady gospodarowania odpadami komunalnymi z nieruchomości niezamieszkałych

FUNKCJONOWANIE SAMORZĄDU

Dane osobowe pracowników w planie budżetu jednostek pomocniczych gminy?
Czy rada gminy może ustanowić w statucie żłobka warunek wykazania obowiązkowych szczepień dziecka?
Czy gmina może zlokalizować szkołę w dwóch budynkach w różnych miejscowościach?
Czy rada miasta może podjąć uchwałę ze skutkiem wstecznym?

POSTĘPOWANIE ADMINISTRACYJNE

Czy postanowienia wójta, burmistrza, prezydenta miasta
– wydawane w trybie art. 18 ustawy o dochodach jst – podlegają zaskarżalności?
Pełnomocnictwo niepoświadczone notarialnie a opłata skarbowa
Postępowanie dowodowe w sprawie cofnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych

FINANSE SAMORZĄDU

Dotacje oświatowe z powiatu dla niepublicznego domu wczasów dziecięcych
Kto jest podatnikiem dzierżawca czy wydzierżawiający?

PRAWO PRACY

Czy możliwe jest przyznanie wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi)
lub staroście więcej niż jednego dodatku specjalnego?

Czy gmina może zawrzeć umowę ze spółdzielnią socjalną na wynajem pracownika?
Nagroda jubileuszowa po 35 latach pracy

ZAMÓWIENIA PUBLICZNE

Nowe PZP – tryb podstawowy
Zmiany w przepisach VAT skutkują zmianą umów o zamówienie publiczne
Korzyści z dialogu konkurencyjnego
Czy po odstąpieniu od umowy można zastosować zamówienie z wolnej ręki?
 

 

BIULETYN SAMORZĄDOWCA - 6/2019

AKTUALNOŚCI / ALERTY PRAWNE

Gminy muszą dostosować wysokość ryczałtowej stawki opłaty
za gospodarowanie odpadami komunalnymi,
pobieranej za odbiór i zagospodarowanie odpadów komunalnych
z nieruchomości wykorzystywanych na cele rekreacyjno-wypoczynkowe

Do rejestru BDO muszą być wpisane wszystkie gminy
oraz inne podmioty komunalne, które zobligowane są
do prowadzenia ewidencji i sprawozdawczości w zakresie gospodarki odpadami

ANALIZY SAMORZĄDOWE

Zasady postępowania dla organów samorządowych
w zakresie RODO na przykładzie ukaranej gminy
Spalarnie odpadów w rzeczywistości prawnej po ostatnich zmianach w przepisach
Głosowania w radzie: jawne, imienne, tajne
Pracownicze Plany Kapitałowe w samorządzie terytorialnym – kiedy je wprowadzić?

Z GMIN

Próba racjonalizacji procesów zmiany granic gmin

Z POWIATÓW

Jubileuszowy Konwent Powiatów Województwa Świętokrzyskiego

SĄDY O SAMORZĄDACH

Raport o stanie gminy – wotum zaufania dla wójta
Ochrona zwierząt cyrkowych pozostaje poza kompetencjami 
ustawowymi wójta, burmistrza, prezydenta miasta

PROFILAKTYKA ZDROWOTNA W SAMORZĄDACH

Piła zawiązuje samorządową Koalicję na Rzecz Przeciwdziałania Osteoporozie

SAMORZĄDOWY SAVOIR-VIVRE

Zasada precedencji a organizacja oficjalnych spotkań i uroczystości w samorządach

WYDARZENIA SAMORZĄDOWE

Targi ŚWIATŁO 2020

 

ORZECZNICTWO I ROZSTRZYGNIĘCIA NADZORCZE DLA SAMORZĄDÓW - 6/2019

WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO

Nie można przenosić na samorząd odpowiedzialności za zadłużenie szpitala

ORZECZNICTWO SN I SĄDÓW POWSZECHNYCH

Brak odpowiedzialności gminy przy powierzeniu
podmiotowi zewnętrznemu utrzymania stanu dróg
Do rozwiązania umowy użytkowania wieczystego
nie wystarczy proste naruszenie zasad korzystania z gruntu

ORZECZNICTWO SĄDÓW ADMINISTRACYJNYCH

Odrębne deklaracje na odbiór odpadów z nieruchomości wielolokalowych
Rada miasta nie może decydować o podejmowaniu uchwał w głosowaniu tajnym

ROZSTRZYGNIĘCIA NADZORCZE WOJEWODY

Regulamin dostarczania wody i odprowadzania
ścieków musi być zgodny z delegacją ustawową
Przewodniczący rady gminy a „policja sesyjna”

ROZSTRZYGNIĘCIA NADZORCZE REGIONALNYCH IZB OBRACHUNKOWYCH

Rada miasta musi precyzyjnie wskazać w uchwale sposób
uiszczania opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi
Rada gminy nie może ustalić stawki, przekraczającej stawkę maksymalną,
za odbiór odpadów zbieranych w sposób nieselektywny

 

 

 

Wydawca: SKIBNIEWSKI MEDIA, Warszawa