Postępowanie nadzwyczajne dotyczące pozwolenia na użytkowanie budynku

POWIATOWA ADMINISTRACJA ZESPOLONA - SAS 12 / 2011

Część przepisów Prawa budowlanego mających charakter przepisów szczególnych w stosunku do art. 28 Kpa ogranicza krąg stron w postępowaniu administracyjnym. Przykładowo ustawodawca w art. 59 ust. 7 Prawa budowlanego, dodanym w wyniku nowelizacji z dnia 27 marca 2003 r. ograniczył krąg podmiotów, mogących mieć w postępowaniu w sprawie pozwolenia na użytkowanie status strony, jedynie do inwestora. Ustalono zatem, że z pozwolenia na użytkowanie prawo nabywa bowiem jedynie inwestor, a w konsekwencji wykluczono w sprawach z zakresu pozwoleń na użytkowanie możliwość traktowania jako stronę postępowania podmiotów innych poza inwestorem. Dlatego w obecnym stanie prawnym w postępowaniu w sprawie pozwolenia na użytkowanie strona może wywodzić swój interes prawny z przepisu szczególnego w stosunku do art. 28 kpa, czyli art. 59 ust. 7 Prawa budowlanego, zgodnie z którym stroną w postępowaniu w sprawie pozwolenia na użytkowanie jest wyłącznie inwestor.

Wątpliwości w praktyce wywołuje legitymacja do zainicjowania postępowania nadzwyczajnego dotyczącego pozwolenia na użytkowanie (m.in. w sprawie stwierdzenia nieważności oraz wznowienia postępowania). Należy bowiem podkreślić, że sprawa o stwierdzenie nieważności decyzji jest nową sprawą administracyjną, a organy powinny ustalić interes prawny strony w oparciu o obowiązujący stan prawny w dacie orzekania. Odpowiedzi na to pytanie udzielił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 2 września 2009 r., sygn. akt II OSK 1294/08, który wskazał, że „Przepis art. 59 ust. 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. 

Prawo budowlane ma zastosowanie zarówno w postępowaniu zwykłym, jak i nadzwyczajnym. W postępowaniu zwykłym badane są przez organ administracji wszystkie aspekty sprawy. W postępowaniu nadzwyczajnym badany jest tylko pewien wycinek sprawy. Skoro w postępowaniu zwykłym, gdzie badane są wszystkie aspekty sprawy, zastosowanie ma wąska definicja strony zawarta w wymienionym wyżej przepisie, to brak jest podstaw do przyjęcia, by w postępowaniu nadzwyczajnym, gdzie badane są tylko niektóre, ściśle określone aspekty sprawy, miałaby mieć zastosowanie szeroka definicja strony zawarta w art. 28 k.p.a.”.

W obecnym stanie prawnym organ, działając na podstawie art. 61a kpa powinien odmówić wszczęcia postępowania w formie postanowienia, na które służy zażalenie, m.in. gdy żądanie wszczęcia postępowania zostało wniesione przez osobę niebędącą stroną. Odnosi się to zarówno do postępowania zwykłego, jak i nadzwyczajnych (m.in. stwierdzenia nieważności). Analogiczna regulacja dotyczy odmowy wznowienia postępowania (art. 149 § 3 i 4 kpa).

Janusz Groński

Podstawa prawna:
– Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.)

WRÓĆ DO SPISU TREŚCI

Wydawca: SKIBNIEWSKI MEDIA, Warszawa