Sekretarz gminy zatrudniony jako zastępca kierownika usc
PRAWO PRACY - SAS 9 / 2016
W związku z ciążą i częstą nieobecnością w pracy z-cy kierownika urzędu stanu cywilnego oraz w niedługim czasie planowanym odejściem tego pracownika na urlop macierzyński – wójt gminy, w ramach oszczędności, planuje dodatkowo powierzyć to stanowisko sekretarzowi gminy, oczywiście w ramach obecnego stosunku pracy i w ramach dotychczasowego wynagrodzenia. Nadmieniam, że sekretarz jest jedyną osobą w tym urzędzie, która spełnia warunki dotyczące wykształcenia i stażu pracy, pozwalające na zatrudnienie na stanowisku z-cy kierownika usc.
PYTANIE
Czy dopuszczalne jest łączenie tych dwóch stanowisk?
ODPOWIEDŹ PRAWNIKA
Nie ma przeciwwskazań, aby jako zastępcę kierownika USC zatrudnić sekretarza gminy w niepełnym wymiarze czasu pracy, z jednoczesnym zredukowaniem mu zatrudnienia na stanowisku sekretarza gminy.
Zgodnie z art. 1.1.3 - 5. ustawy z 28 listopada 2014 r. prawo o aktach stanu cywilnego kierownikiem urzędu stanu cywilnego jest wójt (burmistrz, prezydent miasta). W okręgach liczących poniżej 50 000 mieszkańców wójt (burmistrz, prezydent miasta) zatrudnia zastępcę kierownika urzędu stanu cywilnego oraz może zatrudnić inną osobę na stanowisku kierownika urzędu stanu cywilnego. W okręgach liczących powyżej 50 000 mieszkańców wójt (burmistrz, prezydent miasta) zatrudnia inną osobę na stanowisku kierownika urzędu stanu cywilnego oraz może zatrudnić zastępcę lub zastępców kierownika urzędu stanu cywilnego
Nie ma przeciwwskazań, aby jako zastępcę kierownika USC zatrudnić sekretarza gminy w niepełnym wymiarze czasu pracy, z jednoczesnym zredukowaniem mu zatrudnienia na stanowisku sekretarza gminy. Łączne wynagrodzenie z obydwu tych stosunków pracy równałoby się temu, jakie otrzymywał jako sekretarz gminy w pełnym wymiarze czasu pracy.
W tym miejscu warto jeszcze przytoczyć wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego. W wyroku z 27 czerwca 1991 r. NSA nie wykluczył zatrudnienia jednej osoby na stanowiskach zastępcy wójta oraz sekretarza. Zdaniem sądu „jeżeli rozmiary zadań wykonywanych na obu stanowiskach na to pozwalają, nie ma przeszkód prawnych do łączenia ich w jednej osobie. Przeciwnie, w małych gminach praktyka taka może być uzasadniona względami finansowymi”.
Pamiętać także należy, iż zgodnie z art. 8.1. ustawy z 28 listopada 2014 r. prawo o aktach stanu cywilnego na stanowisku z-cy kierownika urzędu stanu cywilnego zatrudniona może zostać osoba, która:
- ma obywatelstwo polskie, pełną zdolność do czynności prawnych i korzysta z pełni praw publicznych;
- nie była skazana prawomocnym wyrokiem sądu za umyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe;
- posiada:
– dyplom ukończenia wyższych studiów prawniczych lub administracyjnych, potwierdzający uzyskanie tytułu zawodowego magistra lub
– dyplom potwierdzający ukończenie wyższych studiów prawniczych lub administracyjnych za granicą uznany w Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie art. 191a ust. 1 ustawy z 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym albo dyplom ukończenia studiów wyższych za granicą uznany za równoważny z polskim dyplomem potwierdzającym uzyskanie tytułu zawodowego magistra na podstawie umowy międzynarodowej lub w drodze nostryfikacji lub
– dyplom potwierdzający uzyskanie tytułu zawodowego magistra i świadectwo ukończenia studiów podyplomowych w zakresie administracji;
- posiada łącznie co najmniej trzyletni staż pracy na stanowiskach urzędniczych w urzędach lub w samorządowych jednostkach organizacyjnych, w służbie cywilnej, w urzędach państwowych lub w służbie zagranicznej, z wyjątkiem stanowisk pomocniczych i obsługi.
W zakresie nieuregulowanym w ustawie do osób zatrudnionych na stanowisku zastępcy kierownika urzędu stanu cywilnego oraz do naboru na te stanowiska stosuje się przepisy ustawy z 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych.
Anna Strmiska-Mietlińska
Zbigniew Mietliński
PODSTAWA PRAWNA
– Ustawa z 28 listopada 2014 r. – Prawo o aktach stanu cywilnego Dz.U. z 2014 r., poz. 1741 z późn. zm.)
– Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 27 czerwca 1991 r., SA/Po 1479/90, OSP 1992, nr 9, poz. 200
– Ustawa z 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz.U. z 2012 r. poz. 572, z późn. zm.)
– Ustawa z 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (Dz.U. z 2014 r. poz. 1202 z późn. zm.)
