Wójt może nakazać rolnikowi usunięcie zużytych opon zabezpieczających pryzmy słomy
ORZECZNICTWO SĄDÓW ADMINISTRACYJNYCH - SAS 6/2023
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 20 lipca 2023 r., sygn. akt II SA/Sz 200/23
Odpady – np. zużyte opony mogą być odzyskiwane tylko jako odbijacze, na placach zabaw, boiskach, w ogródkach, do zabezpieczania pryzm kiszonkowych. Skoro ustawodawca taksatywnie wymienia dopuszczany sposób odzysku zużytych opon, to unormowanie to należy interpretować ściśle, zgodnie z językowym brzmieniem. Gdyby intencją ustawodawcy było umożliwienie wykorzystania zużytych opon do zabezpieczenia wszelkich pryzm roślin (w tym słomy) to niewątpliwie taki zapis zostałby zawarty.
Tak wynika z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie oddalającego skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego, utrzymującą w mocy decyzję wójta nakazującą skarżącemu usunięcie z terenu jego nieruchomości odpadów w postaci zużytych opon.
Skarżący wykorzystywał te zużyte opony do zabezpieczania pryzm ułożonych ze sprasowanej (zbelowanej) słomy. W uzasadnieniu skargi pełnomocnik skarżących, powołując się na definicję odpadów podniósł, że żaden z organów nie wykazał kryteriów subiektywnych pozwalających na określenie, iż wskazane materiały mają charakter odpadów. W jego ocenie całkowicie niezrozumiałym jest uznanie, że zabezpieczanie wyłącznie pryzm kiszonek, a nie wszystkich pryzm roślinnych jest dopuszczalnym sposobem odzysku opon. Zaznaczył, że sposób wykorzystania opon, czy to w odniesieniu do zabezpieczenia pryzmy kiszonki czy pryzmy słomy jest dokładnie taki sam i ma taki sam wpływ na środowisko.
Wskazać bowiem w tym miejscu trzeba, że zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 11 maja 2015 r. w sprawie odzysku odpadów poza instalacjami i urządzeniami (Dz.U. z 2015 r., poz. 796 odpady o kodzie 16 01 03) – zużyte opony mogą być odzyskiwane w procesie R 11 jako odbijacze, na placach zabaw, boiskach, w ogródkach oraz do zabezpieczania pryzm kiszonkowych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny stanowiska skarżącego nie podzielił. WSA w Szczecinie wskazał po pierwsze, że zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o odpadach posiadacz odpadów jest obowiązany do niezwłocznego usunięcia odpadów z miejsca nieprzeznaczonego do ich składowania lub magazynowania. W przypadku nieusunięcia odpadów wójt (burmistrz lub prezydent miasta), w drodze decyzji wydawanej z urzędu, nakazuje posiadaczowi odpadów usunięcie odpadów z miejsca nieprzeznaczonego do ich składowania lub magazynowania (ust. 2). W myśl art. 26 ust. 3a tej ustawy decyzję, o której mowa w ust. 2, wydaje się w stosunku do wszystkich posiadaczy odpadów odpowiedzialnych za gospodarowanie odpadami, o których mowa w ust. 1. Za wykonanie obowiązków wskazanych w decyzji posiadacze odpadów odpowiedzialni są solidarnie. Po drugie WSA w Szczecinie wskazał, że ustawodawca nie przewidział możliwości wykorzystania odpadu w postaci zużytych opon przez osoby fizyczne na potrzeby własne. Po trzecie sąd nie zgodził się z przedstawioną przez stronę skarżącą interpretacją przepisów rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 11 maja 2015 r. w sprawie odzysku odpadów poza instalacjami i urządzeniami. W uzasadnieniu swojego wyroku sąd podkreślił, że rozporządzenie to jednoznacznie wskazuje, że odpady o kodzie 16 01 03 – zużyte opony mogą być odzyskiwane w procesie R 11, ale tylko jako odbijacze, na placach zabaw, boiskach, w ogródkach, do zabezpieczania pryzm kiszonkowych. Zdaniem Sądu, skoro ustawodawca taksatywnie wymienia dopuszczany sposób odzysku zużytych opon, to unormowanie to należy interpretować ściśle, zgodnie z językowym brzmieniem. Sąd nie znajduje jakiegokolwiek uzasadnienia dla przyjęcia wykładni zaproponowanej w skardze. Gdyby bowiem intencją ustawodawcy było umożliwienie wykorzystania zużytych opon do zabezpieczenia wszelkich pryzm roślin, w tym słomy, to niewątpliwie taki zapis zostałaby zawarty. Tymczasem zastosowanie tej regulacji ograniczono tylko do pryzm kiszonek, co było ewidentnie celowym zabiegiem ustawodawcy.
