Naruszenie stanu wody na gruncie
POSTĘPOWANIE ADMINISTRACYJNE - SAS 11 / 2011
PYTANIE BURMISTRZA MIASTA:
Na wniosek strony zostało wszczęte postępowanie administracyjne w sprawie naruszenia stanu wody na gruncie ze szkodą dla gruntów sąsiednich. Granica pomiędzy działkami jest sporna, nie zostały podjęte czynności rozgraniczające nieruchomości. Czy organ prowadzący postępowanie może wydać decyzję, czy powinien zawiesić postępowanie do czasu przeprowadzenia rozgraniczenia?
ODPOWIEDŹ PRAWNIKA:
Na tak postanowione pytanie brak jest jednoznacznej odpowiedzi, gdyż zależy ona od charakteru konkretnego naruszenia stosunków wodnych oraz jego zasięgu. Zmiana stosunków wodnych na gruncie może bowiem oddziaływać na grunty sąsiednie w różny sposób, np. poprzez ich zalanie, ograniczenie faktycznej możliwości ich zabudowy, osiadanie wybudowanych na gruntach sąsiednich budynków itd.
Na wstępie warto przypomnieć, że stosownie do treści art. 97 § 1 pkt 4 Kodeksu postępowania administracyjnego, organ administracji publicznej zawiesza postępowanie, gdy rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji zależy od uprzedniego rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd.
Zgodnie z treścią przywołanego przepisu organ administracji zawiesza postępowanie administracyjne jedynie wówczas, gdy bez uprzedniego rozstrzygnięcia zagadnienia prejudycjalnego przez inny organ lub sąd wydanie decyzji nie jest możliwe. Chodzi tu o sytuacje, gdy kwestia prejudycjalna jest wątpliwa i dla jej wyjaśnienia niezbędne jest przeprowadzenie postępowania przez sądem lub właściwym organem (tak NSA w wyroku z dn. 10.08.1983 r., sygn. akt I SA 481/83, PiP 1984, Nr 4, s. 147). Odnosząc powyższe rozważania do treści pytania trzeba wskazać, że ocena tego czy doszło do naruszenia, charakteru naruszeń stosunków wodnych oraz wybór najefektywniejszego sposobu zapobieżenia tym naruszeniom należy do właściwego organu (wójta, burmistrza, prezydenta miasta). Przed wydaniem decyzji, o której mowa w art. 29 ust. 3 ustawy Prawo wodne, organ właściwy musi więc, w odniesieniu do konkretnego stanu faktycznego, ustalić czy dla stwierdzenia naruszenia lub braku naruszenia stosunków wodnych konieczne jest uprzednie przeprowadzenie postępowania rozgraniczeniowego.
Przeprowadzenie postępowania rozgraniczeniowego będzie konieczne w przypadku, gdy bez ustalenia dokładnego przebiegu granicy działek nie będzie możliwe jednoznaczne stwierdzenie, że do naruszenia stosunków wodnych w ogóle doszło. Sytuacja taka będzie miała miejsce np. wtedy, gdy właściciel działki utworzy rozlewisko obejmujące również grunt sporny. Wówczas, po przeprowadzeniu postępowania rozgraniczeniowego może się okazać, że grunt, na którym rozlewisko zostało utworzone, należy w całości do osoby zmieniającej stosunki wodne i w konsekwencji nie narusza praw innych osób (oczywiście, jeżeli utworzenie rozlewiska nie oddziałuje negatywnie na grunty sąsiednie w inny sposób). Jeżeli natomiast postępowanie rozgraniczeniowe doprowadzi do wniosku, że rozlewisko zostało utworzone z przekroczeniem granicy działki sąsiedniej, to bezspornym będzie także naruszenie stosunków wodnych.
Postępowanie rozgraniczeniowe nie będzie mieć charakteru zagadnienia wstępnego wtedy, gdy z okoliczności sprawy będzie wynikać, że do naruszenia stosunków wodnych doszło i to bez względu na przebieg granicy sąsiadujących działek, np. gdy utworzenie, likwidacja lub dokonanie zmian w ciekach wodnych powoduje zalewanie działek sąsiednich także na terenach niespornych, uniemożliwia lub znacznie utrudnia zabudowę działek sąsiednich zgodnie z ich przeznaczeniem lub powoduje osiadanie i niszczenie obiektów budowlanych usytuowanych na działkach sąsiednich.
Michał Pęczkowski
Podstawa prawna:
– Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U.2000 Nr 98,poz. 1071);
– Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (t.j.Dz.U.2005 Nr 239, poz. 2019).
