Sekretarz gminy nie może być zastępowany przez specjalnego pełnomocnika
ORZECZNICTWO - SAS 3/2013
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 31 sierpnia 2012 r. sygn. akt II OSK 1251/12
W niniejszej sprawie Wojewoda Dolnośląski złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na zarządzenie Burmistrza Gminy w sprawie ustanowienia Pełnomocnika do spraw przygotowania Urzędu Miejskiego oraz gminnych jednostek organizacyjnych z zakresu usług publicznych do przyjęcia i wdrożenia systemu zarządzania procesowego a także realizacji innych zadań wyznaczonych przez Burmistrza. Organ nadzoru zażądał stwierdzenia nieważności przepisów zarządzenia Burmistrza Gminy z powodu istotnego naruszenia art. 33 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym i art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych oraz art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. Organ zwrócił przede wszystkim uwagę, że zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 4 zakwestionowanego zarządzenia do zadań pełnomocnika należy podejmowanie działań zmierzających do eliminacji nieprzestrzegania przez pracowników samorządowych Gminy obowiązku:
- przestrzegania Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i innych przepisów prawa,
- wykonywania zadań sumiennie, sprawnie i bezstronnie,
- udzielania informacji publicznej,
- dochowania tajemnicy ustawowo chronionej,
- zachowania uprzejmości i życzliwości w kontaktach
- z obywatelami, zwierzchnikami, podwładnymi oraz współpracownikami,
- zachowania się z godnością w miejscu pracy i poza nim,
- stałego podnoszenia umiejętności i kwalifikacji zawodowych;
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu nie uwzględnił skargi uznając, że zaskarżone zarządzenie jest zgodne z prawem. Z takim stanowiskiem nie zgodził się jednak NSA, który uchylił wyrok Sądu I instancji i przekazał mu sprawę do ponownego rozpoznania. W uzasadnieniu NSA zauważył, że ust. 4 art. 33 ustawy o samorządzie gminnym (dalej: usg) uprawniający do delegowania kompetencji wójta na inne ściśle określone podmioty należy odczytywać w kontekście ust. 3. W związku z tym art. 33 ust. 4 usg stanowi o możliwości przeniesienia na zastępcę burmistrza lub sekretarza zadań z zakresu kierowania urzędem. W ocenie NSA przepis ten stanowczo wskazuje na ograniczenia podmiotowe, bowiem osobami, które mogą wykonywać funkcje wymienione w art. 33 ust. 4, są włącznie zastępcy (zastępca) wójta lub sekretarz, a stanowisko to znajduje potwierdzenie w art. 5 ustawy o pracownikach samorządowych. Sąd II instancji podzielił w ten sposób pogląd wyrażony w wyroku NSA z dnia 6 marca 2008 r. (sygn. akt II OSK 1835/07, LEX nr 470920), że „powierzenie funkcji które mieszczą się w zakresie kompetencji wójta związanych z prowadzeniem określonych spraw gminy, pełnomocnikowi będącemu pracownikiem urzędu zamiast sekretarzowi lub zastępcy wójta narusza przepisy art. 33 ust. 1-5 ustawy o samorządzie gminnym i może być uznane za próbę obejścia prawa w kontekście ustrojowej pozycji sekretarza gminy.” NSA ocenił, że przyjęcie odmiennej wykładni podważałoby sens istnienia art. 33 ust. 4 usg. Co istotne NSA nie stwierdził, że w każdym przypadku powierzenie przez wójta określonych uprawnień możliwe jest wyłącznie na rzecz sekretarza gminy lub zastępcy wójta. Wskazał jedynie, że w tym konkretnym przypadku zakres spraw przekazanych specjalnie powołanemu pełnomocnikowi doznaje ograniczeń podmiotowych, o których mowa w art. 33 ust. 4 usg. Zwrócił uwagę, że charakter zadań określonych w kwestionowanych przepisach zarządzenia ma niewątpliwie charakter właściwy dla zadań wójta, albowiem są to sprawy z zakresu zarządzania zasobami ludzkimi oraz sprawy związane z organizowaniem pracy urzędu.
