Komunikaty

SAS1/2014

Według jakich przepisów legalizować samowolę budowlaną?

ORZECZNICTWO - SAS 1 / 2014

Uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 grudnia 2013 r. II OPS 2/13

„Przepisami o planowaniu przestrzennym, o których mowa w art. 37 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. Prawo budowlane (Dz.U. Nr 38, poz. 229 ze zm.) w związku z art. 103 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2010 r. Nr 243 poz. 1623 ze zm.) są przepisy obowiązujące w dacie orzekania przez organy administracji, z tym że w postępowaniu w przedmiocie nakazania przymusowej rozbiórki, należy uwzględnić także przeznaczenie terenu, na którym powstał obiekt budowlany, od daty jego budowy.”

Zgodnie z art. 103 ust. 1 Prawa budowlanego z 1994 r. do spraw wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy, a niezakończonych decyzją ostateczną, stosuje się przepisy ustawy, z zastrzeżeniem ust. 2, który stanowi, iż przepisu art. 48 nie stosuje się do obiektów, których budowa została zakończona przed dniem wejścia w życie ustawy lub w stosunku do których przed tym dniem zostało wszczęte postępowanie administracyjne. Do takich obiektów stosuje się przepisy dotychczasowe. Celem wprowadzenia tego przepisu było umożliwienie inwestorom, którzy dopuścili się samowoli budowlanej pod rządami Prawa budowlanego z 1974 r. skorzystania z mniej restrykcyjnych przepisów poprzedniej ustawy w zakresie legalizacji tej samowoli.
W ocenie NSA redakcja przesłanek rozbiórki, które zostały sformułowane w czasie teraźniejszym, wskazuje, że ich zaistnienie powiązane jest z oceną stanu faktycznego i prawnego, której dokonuje organ w chwili orzekania. Przyjęcie zatem, iż przepisy o planowaniu przestrzennym w rozumieniu art. 37 ust. 1 pkt 1 Prawa budowlanego z 1974 r. to przepisy obowiązujące w dacie budowy obiektu budowlanego prowadziłoby do konieczności orzekania rozbiórki takiego obiektu tylko i wyłącznie z powodu braku pozwolenia na budowę, w przypadku, gdy zmianie uległ miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego i obecnie dopuszczalna jest zabudowa na terenie, na którym do tej pory nie było takiej możliwości. Zdaniem NSA nakazywanie rozbiórki obiektu budowlanego w takim przypadku byłoby nieracjonalne.
NSA przyjął, że co do zasady przy stosowaniu art. 37 ust. 1 pkt 1 Prawa budowlanego z 1974 r. w zw. z art. 103 ust. 2 Prawa budowlanego z 1994 r. podstawą orzekania powinny być przepisy o planowaniu przestrzennym obowiązujące w dacie orzekania przez organ administracji. Uznał jednak jednocześnie, że nie do pogodzenia z zasadami konstytucyjnymi (zwłaszcza z wynikającą z zasady państwa prawnego, zasadą zaufania obywatela do państwa i prawa, zasadą ochrony własności i zasadą proporcjonalności) byłoby orzeczenie nakazu rozbiórki z powodu niezgodności obiektu budowlanego z obowiązującymi w dacie orzekania przez organy z przepisami o planowaniu przestrzennym z pominięciem oceny przeznaczenia terenu w okresie wcześniejszym. Sąd wskazał, że w przypadku bierności organów administracji, które nie podejmowały żadnych działań zmierzających do legalizacji samowoli podczas, gdy stan prawny w zakresie przepisów o planowaniu przestrzennym był przez szereg lat bardziej korzystny dla inwestora, interes prawny takiego inwestora zasługuje na konstytucyjną ochronę. NSA zwrócił także uwagę, że art. 37 Prawa budowlanego z 1974 r. ma nadal zastosowanie nie tylko do obiektów samowolnie wybudowanych w okresie obowiązywania tej ustawy, lecz również do obiektów wybudowanych w okresie obowiązywania Prawa budowlanego z 1961 r. i 1928 r.

SPIS TREŚCI

Index_SAS1/2014

Zmiany w Krajowym Rejestrze Sądowym

AKTUALNOŚCI - SAS 1 / 2014

W dniu 7 stycznia 2014 r. Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym oraz o zmianie niektórych innych ustaw, przedłożony przez Ministra Sprawiedliwości.

Podstawowym celem nowelizacji jest przyspieszenie rozpoczęcia działalności gospodarczej poprzez skrócenie czasu oczekiwania na uzyskanie numerów REGON i NIP. Zgodnie z propozycją określony podmiot wraz z wpisem do KRS uzyska jednocześnie numery NIP i REGON, bez konieczności składania dodatkowych formularzy i wniosków – w założeniu projektodawców ma to skrócić okres oczekiwania na rozpoczęcie działalności z ok. 25 dni do 7 dni. Zgodnie z projektem podmiot składający w sądzie rejestrowym wniosek o wpis do KRS nie będzie już dołączać dodatkowych wniosków i zgłoszeń (dla urzędu skarbowego, GUS i ZUS), gdyż po wpisaniu podmiotu do KRS automatycznie następowałoby przekazanie danych z tego rejestru do GUS i Centralnego Rejestru Podmiotów – Krajowej Ewidencji Podatników, z pomocą systemu teleinformatycznego. W rezultacie następowałoby automatyczne nadanie numerów REGON i NIP. Obowiązki po stronie przedsiębiorcy zostaną ograniczone do uzupełnienia danych dla administracji skarbowej, GUS i ZUS. Przedsiębiorca zobowiązany będzie składać jeden formularz z tymi danymi w urzędzie skarbowym w ciągu 21 dni od wpisu do KRS. Warto zaznaczyć, ze według projektu składanie danych uzupełniających w formie papierowej lub elektronicznej nie będzie wstrzymywało rozpoczęcia przez podmiot działalności, w tym gospodarczej. Proponowane zmiany mają przyspieszyć zwiększanie miejsc pracy. Założono, że nowe regulacje wejdą w życie 1 października 2014 r.

Powierzenie sołectwu świetlicy wiejskiej

TEMAT MIESIĄCA - SAS 1 / 2014

PYTANIE

Czy przekazanie na rzecz sołectwa świetlicy wiejskiej wraz z wyposażeniem (mienie do korzystania) może mieć formę porozumienia poprzedzonego zarządzeniem wójta bez podejmowania wcześniej uchwały rady gminy?

ODPOWIEDŹ PRAWNIKA

Z przepisów statutu sołectwa wynika, że powierzenie sołectwom Gminy S. składników mienia komunalnego do zarządzania i korzystania wymaga uchwały rady gminy. Nie ma możliwości zawarcia w tym zakresie porozumienia, czy też przekazania przedmiotowego mienia w drodze zarządzenia wójta.

Przepis § 31 statutu sołectwa, stanowiący załącznik nr 1 do uchwały Nr V/50/03 Rady Gminy S. z dnia 26 kwietnia 2003 r. dotyczy powierzenia sołectwu mienia komunalnego. Zgodnie z tym przepisem Rada Gminy S. może powierzyć do zarządzania i korzystania składniki mienia komunalnego.
Z wyżej powołanych przepisów statutu sołectwa wynika, że powierzenie sołectwom Gminy S. składników mienia komunalnego do zarządzania i korzystania wymaga uchwały rady gminy. Nie ma możliwości zawarcia w tym zakresie porozumienia, czy też przekazania przedmiotowego mienia w drodze zarządzenia wójta. Nie wydaje się, ażeby w tym zakresie zastosowanie znajdował art. 25 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.
Zgodnie z art. 44 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (dalej k.c.) mieniem jest własność i inne prawa majątkowe. Zgodnie z art. 46 § 1 w zw. z art. 44 k.c. mieniem są również nieruchomości.
Definicje nieruchomości zawiera art. 46 § 1 k.c. Zgodnie z tym przepisem nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.
Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem przekazania sołectwom do korzystania powinny być określone nieruchomości, tzn. nieruchomości gruntowe, jako oznaczone działki ewidencyjne, dla których prowadzona jest księga wieczysta (jeżeli jest prowadzona dla określonej działki ewidencyjnej jako nieruchomości) zabudowana określonym budynkiem (budynkami). W myśl zasady suprficies solo cedit, budynek znajdujący się na gruncie stanowi część składową gruntu, chyba że z mocy odrębnych przepisów stanowi odrębną od gruntu nieruchomość budynkową. Z załączonych do pytania dokumentów nie wynika, ażeby taka sytuacja miała miejsce w niniejszej sprawie, a zatem przedmiotem powierzenia powinny być nieruchomości gruntowe zabudowane budynkami, wykorzystywanymi jako świetlice wiejskie, nie zaś świetlice jako takie.
Zwrócić należy ponadto uwagę, że § 31 ust. 3 statutu sołectwa stanowi, że pożytki płynące ze zwykłego zarządu mieniem komunalnym stanowią dochód sołectwa.
Gospodarowanie przez sołectwo mieniem komunalnym oraz działalność finansowa sołectwa podlega nadzorowi i kontroli Komisji Rewizyjnej Rady Gminy S.
Przepis § 7 ust. 1 projektu uchwały Rady Gminy S. w sprawie przekazania sołectwu Gminy S. mienia do korzystania, stanowiący, że dochody realizowane przez sołectwo z tytułu przekazanego mienia są dochodami budżetu gminy, nie jest sprzeczny z § 31 ust. 3 statutu sołectwa.
Zgodnie z ust. 2 § 7 wyżej powołanego projektu uchwały, wydatki realizowane przez sołectwo z tytułu przekazanego do korzystania mienia są wydatkami budżetu gminy.
Powyższe jest zgodne z art. 48 ust. 1 ustawy z dnia 9 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Zgodnie z tym przepisem jednostka pomocnicza zarządza i korzysta z mienia komunalnego oraz rozporządza dochodami z tego źródła w zakresie określonym w statucie. Nie zmienia to jednak faktu, że dochody uzyskiwane przez sołectwo są dochodami gminy, jako osoby prawnej.

Sołectwo, jako jednostka pomocnicza gminy, nie posiada zdolności prawnej i zdolności do czynności prawnych, nie może zatem występować w obrocie prawnym, jako samodzielny podmiot mogący skutecznie działać we własnym imieniu i na własny rachunek lub też w imieniu i na rachunek podmiotów trzecich.

Umocowania do reprezentacji, jak zawieranie umów oraz występowania przed sądami i organami, mogą wynikać wyłącznie z przepisów ustawowych, ewentualnie z udzielonego przez właściwy organ upoważnienia (por. wyrok WSA w Olsztynie z dnia 29.01.2013 r., sygn. II SA/Ol 1364/12, opubl. LEX nr 1298593).

Sławomir Pyźlak

PODSTAWA PRAWNA:
– Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.)
– Ustawa z dnia 9 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2013 r., poz. 59 z późn. zm.)
– Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.)

ZOBACZ PEŁNY SPIS TREŚCI ATUALNEGO NUMERU

Powierzenie sołectwu świetlicy wiejskiej

TEMAT MIESIĄCA - SAS 1 / 2014

PYTANIE

Czy przekazanie na rzecz sołectwa świetlicy wiejskiej wraz z wyposażeniem (mienie do korzystania) może mieć formę porozumienia poprzedzonego zarządzeniem wójta bez podejmowania wcześniej uchwały rady gminy?

ODPOWIEDŹ PRAWNIKA

Z przepisów statutu sołectwa wynika, że powierzenie sołectwom Gminy S. składników mienia komunalnego do zarządzania i korzystania wymaga uchwały rady gminy. Nie ma możliwości zawarcia w tym zakresie porozumienia, czy też przekazania przedmiotowego mienia w drodze zarządzenia wójta.

Przepis § 31 statutu sołectwa, stanowiący załącznik nr 1 do uchwały Nr V/50/03 Rady Gminy S. z dnia 26 kwietnia 2003 r. dotyczy powierzenia sołectwu mienia komunalnego. Zgodnie z tym przepisem Rada Gminy S. może powierzyć do zarządzania i korzystania składniki mienia komunalnego.
Z wyżej powołanych przepisów statutu sołectwa wynika, że powierzenie sołectwom Gminy S. składników mienia komunalnego do zarządzania i korzystania wymaga uchwały rady gminy. Nie ma możliwości zawarcia w tym zakresie porozumienia, czy też przekazania przedmiotowego mienia w drodze zarządzenia wójta. Nie wydaje się, ażeby w tym zakresie zastosowanie znajdował art. 25 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.
Zgodnie z art. 44 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (dalej k.c.) mieniem jest własność i inne prawa majątkowe. Zgodnie z art. 46 § 1 w zw. z art. 44 k.c. mieniem są również nieruchomości.
Definicje nieruchomości zawiera art. 46 § 1 k.c. Zgodnie z tym przepisem nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.
Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem przekazania sołectwom do korzystania powinny być określone nieruchomości, tzn. nieruchomości gruntowe, jako oznaczone działki ewidencyjne, dla których prowadzona jest księga wieczysta (jeżeli jest prowadzona dla określonej działki ewidencyjnej jako nieruchomości) zabudowana określonym budynkiem (budynkami). W myśl zasady suprficies solo cedit, budynek znajdujący się na gruncie stanowi część składową gruntu, chyba że z mocy odrębnych przepisów stanowi odrębną od gruntu nieruchomość budynkową. Z załączonych do pytania dokumentów nie wynika, ażeby taka sytuacja miała miejsce w niniejszej sprawie, a zatem przedmiotem powierzenia powinny być nieruchomości gruntowe zabudowane budynkami, wykorzystywanymi jako świetlice wiejskie, nie zaś świetlice jako takie.
Zwrócić należy ponadto uwagę, że § 31 ust. 3 statutu sołectwa stanowi, że pożytki płynące ze zwykłego zarządu mieniem komunalnym stanowią dochód sołectwa.
Gospodarowanie przez sołectwo mieniem komunalnym oraz działalność finansowa sołectwa podlega nadzorowi i kontroli Komisji Rewizyjnej Rady Gminy S.
Przepis § 7 ust. 1 projektu uchwały Rady Gminy S. w sprawie przekazania sołectwu Gminy S. mienia do korzystania, stanowiący, że dochody realizowane przez sołectwo z tytułu przekazanego mienia są dochodami budżetu gminy, nie jest sprzeczny z § 31 ust. 3 statutu sołectwa.
Zgodnie z ust. 2 § 7 wyżej powołanego projektu uchwały, wydatki realizowane przez sołectwo z tytułu przekazanego do korzystania mienia są wydatkami budżetu gminy.
Powyższe jest zgodne z art. 48 ust. 1 ustawy z dnia 9 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Zgodnie z tym przepisem jednostka pomocnicza zarządza i korzysta z mienia komunalnego oraz rozporządza dochodami z tego źródła w zakresie określonym w statucie. Nie zmienia to jednak faktu, że dochody uzyskiwane przez sołectwo są dochodami gminy, jako osoby prawnej.

Sołectwo, jako jednostka pomocnicza gminy, nie posiada zdolności prawnej i zdolności do czynności prawnych, nie może zatem występować w obrocie prawnym, jako samodzielny podmiot mogący skutecznie działać we własnym imieniu i na własny rachunek lub też w imieniu i na rachunek podmiotów trzecich.

Umocowania do reprezentacji, jak zawieranie umów oraz występowania przed sądami i organami, mogą wynikać wyłącznie z przepisów ustawowych, ewentualnie z udzielonego przez właściwy organ upoważnienia (por. wyrok WSA w Olsztynie z dnia 29.01.2013 r., sygn. II SA/Ol 1364/12, opubl. LEX nr 1298593).

Sławomir Pyźlak

PODSTAWA PRAWNA:
– Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.)
– Ustawa z dnia 9 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2013 r., poz. 59 z późn. zm.)
– Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.)

WRÓĆ DO SPISU TREŚCI

Przegląd legislacyjny

PRZEGLĄD LEGISLACYJNY - SAS 1 / 2014

PRAWO FARMACEUTYCZNE

OBOWIĄZUJE OD 25 LISTOPADA 2013

Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw

(Dz.U. z 2013 r. poz. 1245)

Nowelizacja ma na celu wdrożenie do polskiego porządku prawnego przepisów dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/84/UE z dnia 15 grudnia 2010 r. zmieniającej – w zakresie nadzoru nad bezpieczeństwem farmakoterapii – dyrektywę 2001/83/WE w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi (Dz. Urz. UE L 348 31.12.2010, str. 74) oraz wdrożenie dyrektywy 2001/83/WE z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi (Dz. Urz. UE L 311 z 28 listopada 2001, str. 67; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne rozdz. 13, t. 27, str. 69).

OCHRONA ROŚLIN

OBOWIĄZUJE OD 26 LISTOPADA 2013

Ustawa z dnia 8 marca 2013 r. o środkach ochrony roślin

(Dz. U. z 2013 r. poz. 455)

Ustawa reguluje:
1) zadania i właściwość organów administracji publicznej oraz jednostek organizacyjnych w zakresie wykonania przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczącego wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylającego dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG (Dz. Urz. UE L 309 z 24.11.2009, str. 1, z późn. zm.), oraz przepisów Unii Europejskiej wydanych na podstawie przepisów tego rozporządzenia, w szczególności w sprawach zezwoleń i pozwoleń w zakresie wprowadzania środków ochrony roślin do obrotu;
2) zasady:
a)  wprowadzania środków ochrony roślin do obrotu,
b)  stosowania środków ochrony roślin,
c)  potwierdzania sprawności technicznej sprzętu przeznaczonego do stosowania środków ochrony roślin,
d)  prowadzenia integrowanej produkcji roślin,
e)  prowadzenia szkoleń w zakresie środków ochrony roślin,
f)  gromadzenia informacji o zatruciach środkami ochrony roślin
– w zakresie nieokreślonym w przepisach rozporządzenia nr 1107/2009 lub w przepisach Unii Europejskiej wydanych na podstawie przepisów tego rozporządzenia.

WYPOSAŻENIE MORSKIE

OBOWIĄZUJE OD 30 LISTOPADA 2013

Rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 19 listopada 2013 r. w sprawie wymagań dla wyposażenia morskiego

(Dz. U. z 2013 r. poz. 1385)

Rozporządzenie wydano na podstawie art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyposażeniu morskim (Dz. U. Nr 93, poz. 899 oraz z 2011 r. Nr 228, poz. 1368) i określa:

1) wykaz przepisów międzynarodowych zawierających wymagania dla wyposażenia morskiego;
2)   rodzaj wyposażenia morskiego podlegającego procedurom oceny zgodności;
3)   procedury oceny zgodności dla wyposażenia morskiego;
4)   metody badań wyposażenia morskiego;
5)   wzór znaku zgodności i sposób jego umieszczania na wyposażeniu morskim.

SAMORZĄD GMINNY

OBOWIĄZUJE OD 30 LISTOPADA 2013

Ustawa z dnia 11 października 2013 r. o zmianie ustawy o samorządzie gminnym

(Dz.U. z 2013 r. poz. 1318)

Zgodnie z nowelizacją po art. 5b dodaje się art. 5c w brzmieniu: „Art. 5c.
1. Gmina sprzyja solidarności międzypokoleniowej oraz tworzy warunki do pobudzania aktywności obywatelskiej osób starszych w społeczności lokalnej.
2. Rada gminy, z własnej inicjatywy lub na wniosek zainteresowanych środowisk, może utworzyć gminną radę seniorów.
3. Gminna rada seniorów ma charakter konsultacyjny, doradczy i inicjatywny.
4. Gminna rada seniorów składa się z przedstawicieli osób starszych oraz przedstawicieli podmiotów działających na rzecz osób starszych, w szczególności przedstawicieli organizacji pozarządowych oraz podmiotów prowadzących uniwersytety trzeciego wieku.
5. Rada gminy, powołując gminną radę seniorów, nadaje jej statut określający tryb wyboru jej członków i zasady działania, dążąc do wykorzystania potencjału działających organizacji osób starszych oraz podmiotów działających na rzecz osób starszych, a także zapewnienia sprawnego sposobu wyboru członków gminnej rady seniorów.
6. Rada gminy może w statucie jednostki pomocniczej upoważnić ją do utworzenia rady seniorów jednostki pomocniczej. Przepisy ust. 3-5 stosuje się odpowiednio.”.
Jak wskazali twórcy nowelizacji inspiracją do jej przygotowania była pogłębiona analiza dotycząca procesów społecznych i demograficznych zachodzących w kraju, zaś celowość projektowanej nowelizacji była przedmiotem publicznej debaty prowadzonej w 2012 roku podczas Europejskiego Roku Aktywności Osób Starszych i Solidarności Międzypokoleniowej oraz Roku Uniwersytetów Trzeciego Wieku.

OŚWIATA

OBOWIĄZUJE OD 30 LISTOPADA 2013

Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty

(Dz.U. z 2013 r., poz. 1317)

Zgodnie z nowymi regulacjami stanowiska kuratora i wicekuratora oświaty nie można łączyć z mandatem radnego. Projektodawcy postanowili, że do osób, które w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy zajmują stanowisko kuratora albo wicekuratora oświaty sprawując jednocześnie mandat radnego, odpowiednio w radzie gminy, powiatu albo sejmiku województwa, stosuje się przepisy dotychczasowe do dnia wygaśnięcia mandatu lub odwołania ze stanowiska kuratora lub wicekuratora oświaty.

POLICJA

OBOWIĄZUJE OD 5 GRUDNIA 2013

Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy o Policji oraz niektórych innych ustaw

(Dz.U. z 2013 r. poz. 1351)

Zasadniczym celem nowelizacji jest wykonanie obowiązku dostosowania systemu prawa do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 23 lutego 2010 r. (sygn. akt K 1/08), stwierdzającego niezgodność art. 114 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2007 r., Nr 43, poz. 277, ze zm.), w części obejmującej słowa „nie więcej jednak niż za ostatnie 3 lata kalendarzowe”, z Konstytucją.

SŁUŻBA WOJSKOWA

OBOWIĄZUJE OD 5 GRUDNIA 2013

Ustawa z dnia 11 października 2013 r. o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz niektórych innych ustaw

(Dz.U. z 2013 r. poz. 1355)

Zmiany w przepisach wojskowej ustawy pragmatycznej obejmują m.in.:
1) usprawnienie systemu rozwoju służbowego i wykorzystania zasobów osobowych żołnierzy zawodowych przez umożliwienie zaszeregowywania stanowisk służbowych oficerów młodszych i szeregowych do dwóch stopni wojskowych, a podoficerów do trzech stopni wojskowych,
2) wprowadzenie możliwości wyznaczania na niższe stanowiska służbowe żołnierzy zawodowych – za ich zgodą – w przypadku likwidacji lub zmiany dotychczas zajmowanych przez nich stanowisk służbowych,
3) zniesienie kadencyjności u podoficerów i zmiana okresów trwania kadencji,
4) objęcie żołnierzy służby kontraktowej możliwością przenoszenia do rezerwy kadrowej,
5) zmniejszenie liczby podstaw zwolnienia żołnierza z zawodowej służby wojskowej,
6) objęcie żołnierzy zawodowych urlopem ojcowskim,
7) wprowadzenie możliwości zwolnienia od zajęć służbowych żołnierzy zawodowych-lekarzy i lekarzy dentystów odbywających specjalizacje medyczne.

STUDIA I STYPENDIA DOKTORANCKIE

OBOWIĄZUJE OD 18 GRUDNIA 2013

Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 12 grudnia 2013 r. w sprawie studiów doktoranckich i stypendiów doktoranckich

(Dz.U. z 2013 r. poz. 1581)

Rozporządzenie wydano na podstawie art. 201 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz.U. z 2012 r. poz. 572, z późn. zm.) i określa:

1) warunki i tryb:
a) organizowania i prowadzenia studiów doktoranckich w uczelniach i w jednostkach naukowych, w tym szczegółowe uprawnienia organu tworzącego studia doktoranckie, rady jednostki organizacyjnej i kierownika studiów doktoranckich oraz wymóg sprawowania opieki naukowej i prowadzenia zajęć dydaktycznych przez pracowników posiadających aktualny dorobek naukowy,
b) odbywania studiów doktoranckich w uczelniach i w jednostkach naukowych,
c) przyznawania stypendiów doktoranckich oraz okresy, na jakie są one przyznawane,
d) przyznawania zwiększenia stypendium doktoranckiego z dotacji podmiotowej na dofinansowanie zadań projakościowych;
2) minimalną wysokość kwoty zwiększenia stypendium;
3) wzór legitymacji doktoranta;
4) wysokość opłat za wydanie legitymacji doktoranta.

TELEKOMUNIKACJA

OBOWIĄZUJE OD 22 GRUDNIA 2013

Ustawa z dnia 16 listopada 2012 r. o zmianie ustawy – Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw

(Dz.U. z 2012 r. poz. 1445 ze zm.)

Zmiany w Prawie telekomunikacyjnym wynikały m.in. z nowelizacji regulacji dotyczących rynku telekomunikacyjnego, tj.:

1) dyrektywy 2009/140/WE zmieniającej dyrektywę 2002/21/WE w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej, 2002/19/WE w sprawie dostępu do sieci i usług łączności elektronicznej oraz wzajemnych połączeń oraz 2002/20/WE w sprawie zezwoleń na udostępnienie sieci i usług łączności elektronicznej (Dz. Urz. UE L 337 z 18.12.2009, str. 37),
2) dyrektywy 2009/136/WE zmieniającej dyrektywę 2002/22/WE w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników, dyrektywę 2002/58/WE dotyczącą przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej oraz rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 w sprawie współpracy między organami krajowymi odpowiedzialnymi za egzekwowanie przepisów prawa w zakresie ochrony konsumentów (Dz. Urz. UE L 337 z 18.12.2009, str. 11).
Ponadto Parlament Europejski i Rada (WE) przyjęły rozporządzenie nr 1211/2009 z dnia 25 listopada 2009 r. ustanawiające Organ Europejskich Regulatorów Łączności Elektronicznej (BEREC) oraz Urząd.

WRÓĆ DO SPISU TREŚCI

Zmiany w Krajowym Rejestrze Sądowym

AKTUALNOŚCI - SAS 1 / 2014

W dniu 7 stycznia 2014 r. Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym oraz o zmianie niektórych innych ustaw, przedłożony przez Ministra Sprawiedliwości.

Podstawowym celem nowelizacji jest przyspieszenie rozpoczęcia działalności gospodarczej poprzez skrócenie czasu oczekiwania na uzyskanie numerów REGON i NIP. Zgodnie z propozycją określony podmiot wraz z wpisem do KRS uzyska jednocześnie numery NIP i REGON, bez konieczności składania dodatkowych formularzy i wniosków – w założeniu projektodawców ma to skrócić okres oczekiwania na rozpoczęcie działalności z ok. 25 dni do 7 dni. Zgodnie z projektem podmiot składający w sądzie rejestrowym wniosek o wpis do KRS nie będzie już dołączać dodatkowych wniosków i zgłoszeń (dla urzędu skarbowego, GUS i ZUS), gdyż po wpisaniu podmiotu do KRS automatycznie następowałoby przekazanie danych z tego rejestru do GUS i Centralnego Rejestru Podmiotów – Krajowej Ewidencji Podatników, z pomocą systemu teleinformatycznego. W rezultacie następowałoby automatyczne nadanie numerów REGON i NIP. Obowiązki po stronie przedsiębiorcy zostaną ograniczone do uzupełnienia danych dla administracji skarbowej, GUS i ZUS. Przedsiębiorca zobowiązany będzie składać jeden formularz z tymi danymi w urzędzie skarbowym w ciągu 21 dni od wpisu do KRS. Warto zaznaczyć, ze według projektu składanie danych uzupełniających w formie papierowej lub elektronicznej nie będzie wstrzymywało rozpoczęcia przez podmiot działalności, w tym gospodarczej. Proponowane zmiany mają przyspieszyć zwiększanie miejsc pracy. Założono, że nowe regulacje wejdą w życie 1 października 2014 r.

WRÓĆ DO SPISU TREŚCI