Spis treści

Jesteś tutaj: Strona główna

Aktualne wydanie

Spis treści

SAS06/2013

Likwidacja Funduszu Rozwoju Inwestycji Komunalnych

AKTUALNOŚCI - SAS 6 / 2013

W dniu 7 maja 2013 r. Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o likwidacji Funduszu Rozwoju Inwestycji Komunalnych (FRIK). Fundusz funkcjonuje od 1 stycznia 2004 r. na podstawie ustawy z dnia 12 grudnia 2003 r. (Dz. U. Nr 223, poz. 2218 ze zm.) i służy wspieraniu rozwoju regionalnego przez udzielanie preferencyjnych kredytów na przygotowanie przez gminy, związki gmin, powiaty i związki powiatów dokumentacji niezbędnej do przygotowania projektów inwestycji komunalnych, przewidzianych do współfinansowania z funduszy Unii Europejskiej środków pochodzących z Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2009-2014 oraz Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy. Środki Funduszu przeznacza się m.in. na udzielanie preferencyjnych kredytów przeznaczonych na pokrycie kosztów przygotowania dokumentacji, pokrywanie kosztów oceny wniosku o preferencyjny kredyt przeznaczony na pokrycie kosztów przygotowania dokumentacji oraz pokrywanie kosztów emisji obligacji, wykup obligacji oraz spłatę pożyczek i kredytów wraz z odsetkami i innymi kosztami obsługi obligacji, pożyczek i kredytów.

Jednostki samorządu terytorialnego wykazywały jednak niewielkie zainteresowanie wsparciem udzielanym przez FRIK (Rząd podał, że w IV kw. 2012 r. nie wpłynął do BGK żaden wniosek o kredyt), co wynika przede wszystkim z możliwości pozyskania tańszego sfinansowania dokumentacji projektowej inwestycji komunalnych z banków komercyjnych, a także wsparcia na te cele w formie dotacji (pomoc bezzwrotna) w ramach programu Pomoc Techniczna.

Rada Ministrów zadecydowała, że środki pozostające w dyspozycji Funduszu, czyli ok. 51,9 mln zł – trafią do budżetu państwa. Nie oznacza to jednak, że zostaną one wykorzystane do innych celów niż realizacja zadań przez j.s.t. Ustalono bowiem, że środki te zostaną uwzględnione w projekcie ustawy budżetowej na 2014 r. w rezerwie celowej na dofinansowanie zadań własnych samorządu terytorialnego.

Co istotne, wejście w życie tej regulacji nie będzie miało wpływu na te projekty komunalne, które obecnie są wspierane środkami z Funduszu, bowiem Bank Gospodarstwa Krajowego będzie prowadził obsługę udzielonych kredytów do czasu ich całkowitej spłaty. Ponadto przewidziano zabezpieczenie dla BGK środków na zobowiązania z tytułu już zawartych umów kredytowych. Wnioski o udzielenie kredytów, które wpłyną do BGK po dniu ogłoszenia ustawy, nie będą przez bank rozpatrywane, natomiast decyzje dotyczące wniosków, które wpłyną do dnia ogłoszenia ustawy, BGK podejmie najpóźniej do dnia wejścia w życie ustawy.

Wójt rozpoznaje skargę na czynności przetargowe

TEMAT MIESIĄCA - SAS 6 / 2013

OPIS SYTUACJI

Urząd gminy ogłosił przetarg nieograniczony ustny, na sprzedaż nieruchomości. Do przetargu przystąpiło dwóch oferentów Pan K. z żoną i Pan S. z żoną. Wadium samodzielnie wniósł Pan K. oraz małżeństwo S. W wyniku licytacji żona Pana K. czynnie zgłaszała postąpienia, ostatecznie zaproponowała najwyższą cenę, w związku z czym uznano, że małżeństwo K. wygrało przetarg. Małżeństwo S. złożyło wniosek o uznanie rozstrzygnięcia wyniku przetargu za niewłaściwy, zarzucając, że podczas całej licytacji czynnie uczestniczyła Pani K. zgłaszając kwoty licytowane, a Pan K. w ogóle się nie odzywał. Małżeństwo S. kwestionowało brak upoważnienia do reprezentowania Pana K. przez jego żonę. Skarga Państwa S. została przez wójta uznana za niezasadną, ponieważ organ uznał, iż została wypełniona przesłanka zawarta w art. 37 par.1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, gdyż oboje małżonkowie działali wspólnie. Brak reakcji Pana K. na postąpienia ze strony żony oznacza jego milczącą zgodę zwłaszcza, że brał osobisty udział w przetargu. O rozpatrzeniu skargi wójt zawiadomił skarżącego i wywiesił niezwłocznie, na okres 7 dni, w swojej siedzibie informację o sposobie rozstrzygnięcia skargi. Państwo S. zapowiadają że wniosą sprzeciw/skargę do SKO i sądu administracyjnego.

PYTANIE SEKRETARZA GMINY

Czy przysługuje im takie prawo? Czy w związku z tym należy wstrzymać czynności związane ze zbyciem nieruchomości?

ODPOWIEDŹ PRAWNIKA

W niniejszej sprawie brak jest podstaw do wstrzymania finalizacji procedury przetargowej, albowiem uczestnikom przetargu nie przysługuje droga odwoławcza do samorządowego kolegium odwoławczego, ani skarga do wojewódzkiego sądu administracyjnego. Wstrzymanie procedury następuje wyłącznie do czasu rozpatrzenia skargi na czynności związane z przeprowadzeniem przetargu.

Zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami (dalej: u.g.n.) sprzedaż nieruchomości albo oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej następuje w drodze przetargu lub w drodze bezprzetargowej, stosownie do przepisów rozdziału 4 niniejszego działu. Protokół z przeprowadzonego przetargu oraz protokół z rokowań przy zbyciu w drodze bezprzetargowej stanowią podstawę do zawarcia umowy (art. 28 ust. 3 u.g.n.). Stosownie natomiast do treści art. 40 ust. 5 u.g.n. uczestnik przetargu może, w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia wyniku przetargu ustnego lub doręczenia zawiadomienia o wyniku przetargu pisemnego, zaskarżyć czynności związane z przeprowadzeniem przetargu do wojewody, jeżeli przetarg dotyczy nieruchomości Skarbu Państwa, albo do organu wykonawczego jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli przetarg dotyczy nieruchomości stanowiących własność tej jednostki.

TRYB WNOSZENIA SKARG

Sposób i tryb przeprowadzania przetargów oraz przeprowadzania rokowań po drugim przetargu zakończonym wynikiem negatywnym na zbycie nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa lub własność jednostek samorządu terytorialnego określa rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie sposobu i trybu przeprowadzania przetargów oraz rokowań na zbycie nieruchomości. W § 11 tego aktu wykonawczego określono tryb wnoszenia skarg na czynności związane z przeprowadzeniem przetargu. Skargę składa uczestnik przetargu za pośrednictwem właściwego organu albo bezpośrednio do właściwego organu, jeżeli przetarg dotyczy nieruchomości, o których mowa w art. 57 ust. 1, albo nieruchomości ujętych w ewidencji, o której mowa w art. 60a ust. 2 pkt 1. W przypadku wniesienia skargi, właściwy organ wstrzymuje czynności związane ze zbyciem nieruchomości. Organ wykonawczy jednostki samorządu terytorialnego rozpatruje skargę w terminie 7 dni od daty jej otrzymania i może uznać skargę za zasadną oraz nakazać powtórzenie czynności przetargowych lub unieważnić przetarg albo uznać skargę za niezasadną. Po rozpatrzeniu skargi, organ wykonawczy jednostki samorządu terytorialnego zawiadamia skarżącego, a właściwy organ wywiesza niezwłocznie, na okres 7 dni, w swojej siedzibie informację o sposobie rozstrzygnięcia skargi. Jak wynika z § 12 ww. rozporządzenia, w razie uznania skargi za niezasadną, właściwy organ podaje do publicznej wiadomości, wywieszając w siedzibie właściwego urzędu na okres 7 dni informację o wyniku przetargu, która powinna zawierać:

datę i miejsce oraz rodzaj przeprowadzonego przetargu;
oznaczenie nieruchomości będącej przedmiotem przetargu według katastru nieruchomości i księgi wieczystej;
liczbę osób dopuszczonych oraz osób niedopuszczonych do uczestniczenia w przetargu;
cenę wywoławczą nieruchomości oraz najwyższą cenę osiągniętą w przetargu albo informację o złożonych ofertach lub o niewybraniu żadnej z ofert;
imię, nazwisko albo nazwę lub firmę osoby ustalonej jako nabywca nieruchomości.

Z treści pytania wynika, że wójt uznał skargę za niezasadną, o czym zawiadomił skarżącego i wywiesił niezwłocznie, na okres 7 dni, w swojej siedzibie informację o sposobie rozstrzygnięcia skargi. W tej sytuacji brak jest podstaw prawnych do dalszego wstrzymywania procedury związanej z nabyciem nieruchomości, a organ ma prawo podać do wiadomości publicznej informację o przetargu zawierającej m.in. dane osoby ustalonej jako nabywca nieruchomości.
Osobie niezadowolonej ze sposobu rozpoznania skargi na czynności związane z procedurą przetargową nie przysługuje odwołanie do organu wyższego stopnia w trybie Kodeksu postępowania administracyjnego, ani skarga do sądu administracyjnego.
Wynika to bowiem z trybu skargowego określonego w u.g.n. oraz przepisach rozporządzenia oraz charakteru samego stanowiska organu wykonawczego gminy, który nie może być uznany za władcze rozstrzygnięcie o prawach i obowiązkach, ani tym bardziej za decyzję administracyjną. Brak możliwości wniesienia skargi do sądu administracyjnego, wynika z katalogu aktów i czynności podlegających kognicji tych sądów określonych w art. 3 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Z treści tego przepisu wynika, że kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:

decyzje administracyjne;
postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
inne niż określone w pkt. 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt. 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt. 1-4a.

Ponadto sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę, i stosują środki określone w tych przepisach (§ 3).
Pismo wójta (burmistrza, prezydenta miasta) rozpoznające skargę na czynności przetargowe nie mieści się w powołanym wyżej katalogu, a przepisy szczególne nie przewidują sądowej kontroli nad tego rodzaju aktami.

ORZECZNICTWO SĄDU

Powyższe stanowisko jest reprezentowane szeroko również w orzecznictwie sądowym. W uchwale Sądu Najwyższego z dnia 13 lutego 2003 r. III CZP 93/02 (publ. OSNC 2003 r., Nr 11, poz. 146), wskazano, że rozpoznanie skargi na czynności związane z przeprowadzeniem przetargu zawarte w piśmie wojewody, jest jedynie deklaratywnym wyrazem przekonania organu administracji o wadliwości czynności postępowania przetargowego. Z kolei w postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 czerwca 2011 r., sygn. akt I OSK 891/11, oddalającym skargę kasacyjną na postanowienie odrzucające skargę w ww. przedmiocie, wskazano, że „Organ jednostki samorządu terytorialnego rozpatrując skargę na czynności związane z przeprowadzeniem przetargu nie rozstrzyga o prawach i obowiązkach strony postępowania, lecz jedynie oświadcza o nieprawidłowościach w dokonaniu czynności związanych z przeprowadzeniem przetargu.” W postanowieniu z dnia 31 marca 2011 r., sygn. akt I OSK 492/11 NSA wyraził analogiczne stanowisko wskazując jednoznacznie, że prawidłowość przeprowadzenia procedury przetargowej może być zweryfikowana wyłącznie w postępowaniu wszczętym powództwem do sądu powszechnego.
Strona niezadowolona z wyniku przetargu może jedynie wnieść powództwo do sądu powszechnego o ustalenie nieistnienia obowiązku zawarcia umowy (przed zawarciem umowy z nabywcą) lub o stwierdzenie nieważności zawartej umowy, w trybie art. 58 § 1 Kodeksu cywilnego. Postępowanie przed sądem powszechnym nie może jednak wstrzymywać finalizacji umowy przetargowej, a ponadto jest długotrwałe, żmudne i stosunkowo rzadko kończy się unieważnieniem zawartej już umowy.

Janusz Groński

PODSTAWA PRAWNA:
– Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.)
– Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm)
– Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie sposobu i trybu przeprowadzania przetargów oraz rokowań na zbycie nieruchomości (Dz.U. z 2004 r. Nr 207, poz. 2108 ze zm.)

ZOBACZ PEŁNY SPIS TREŚCI ATUALNEGO NUMERU

Wyłączenie radnego od udziału w głosowaniu

ORZECZNICTWO - SAS 6 / 2013

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 kwietnia 2013 r., sygn. akt I OSK 115/13.

W niniejszej sprawie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 11 października 2012 r. sygn. akt II SA/Po 519/12 stwierdził nieważność uchwały Rady Gminy w przedmiocie zamiaru przekształcenia szkoły. Sąd powołał się na treść art. 25a ustawy o samorządzie gminnym, zgodnie z którym radny nie może brać udziału w głosowaniu w radzie ani komisji, jeżeli dotyczy ono jego interesu prawnego. Sąd ocenił, że przepis ten nie zawiera ograniczenia co do charakteru prawnego uchwał poddanych głosowaniu radnych. Jako istotne uznał jedynie kryterium, czy dane głosowanie dotyczy sfery interesu prawnego radnego. Zdaniem sądu w sprawie taki związek zachodził, gdyż jeden z radnych w chwili głosowania nad skarżoną uchwałą był pracownikiem szkoły, której uchwała dotyczy. Sąd nie podzielił argumentacji organu, że z powodu ukształtowania się liczby głosów wynik głosowania przesądza o fakcie, że uchwała jest ważna, niezależnie od tego czy konkretny radny byłby wyłączony od głosowania czy też nie. W orzecznictwie sądowoadministracyjnym jednolicie przyjmuje się bowiem, że udział w głosowaniu nad uchwałą radnego, który z mocy art. 25a ustawy o samorządzie gminnym powinien być wyłączony z głosowania jest zawsze istotnym naruszeniem prawa. Uznał zatem, że w sprawie wystąpiła przesłanka wystarczająca do stwierdzenia nieważności zaskarżonej uchwały na podstawie art. 147 §1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną od powyższego wyroku, opowiadając się za ścisłym wyłożeniem przepisu art. 25a ustawy o samorządzie gminnym i obiektywnym jego stosowaniem. Wskazał, że powołany przepis dotyczy wszystkich aktów podejmowanych przez organ gminy czy komisję, oraz wszelkich uchwał, w tym intencyjnych. Co istotne NSA podkreślił, że ocena interesu i skutków jego ewentualnego naruszenia jest wyłączona, bo nawet wówczas gdy interes radnego jest zbieżny z interesem gminy, podlega on wyłączeniu. W konsekwencji sama możliwość dotknięcia interesu prawnego wystarcza dla zastosowania tej normy (por. wyrok z dnia 11 stycznia 2012 r., sygn. akt I OSK 2006/11).

WRÓĆ DO SPISU TREŚCI

Wójt rozpoznaje skargę na czynności przetargowe

TEMAT MIESIĄCA - SAS 6 / 2013

OPIS SYTUACJI

Urząd gminy ogłosił przetarg nieograniczony ustny, na sprzedaż nieruchomości. Do przetargu przystąpiło dwóch oferentów Pan K. z żoną i Pan S. z żoną. Wadium samodzielnie wniósł Pan K. oraz małżeństwo S. W wyniku licytacji żona Pana K. czynnie zgłaszała postąpienia, ostatecznie zaproponowała najwyższą cenę, w związku z czym uznano, że małżeństwo K. wygrało przetarg. Małżeństwo S. złożyło wniosek o uznanie rozstrzygnięcia wyniku przetargu za niewłaściwy, zarzucając, że podczas całej licytacji czynnie uczestniczyła Pani K. zgłaszając kwoty licytowane, a Pan K. w ogóle się nie odzywał. Małżeństwo S. kwestionowało brak upoważnienia do reprezentowania Pana K. przez jego żonę. Skarga Państwa S. została przez wójta uznana za niezasadną, ponieważ organ uznał, iż została wypełniona przesłanka zawarta w art. 37 par.1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, gdyż oboje małżonkowie działali wspólnie. Brak reakcji Pana K. na postąpienia ze strony żony oznacza jego milczącą zgodę zwłaszcza, że brał osobisty udział w przetargu. O rozpatrzeniu skargi wójt zawiadomił skarżącego i wywiesił niezwłocznie, na okres 7 dni, w swojej siedzibie informację o sposobie rozstrzygnięcia skargi. Państwo S. zapowiadają że wniosą sprzeciw/skargę do SKO i sądu administracyjnego.

PYTANIE SEKRETARZA GMINY

Czy przysługuje im takie prawo? Czy w związku z tym należy wstrzymać czynności związane ze zbyciem nieruchomości?

ODPOWIEDŹ PRAWNIKA

W niniejszej sprawie brak jest podstaw do wstrzymania finalizacji procedury przetargowej, albowiem uczestnikom przetargu nie przysługuje droga odwoławcza do samorządowego kolegium odwoławczego, ani skarga do wojewódzkiego sądu administracyjnego. Wstrzymanie procedury następuje wyłącznie do czasu rozpatrzenia skargi na czynności związane z przeprowadzeniem przetargu.

Zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami (dalej: u.g.n.) sprzedaż nieruchomości albo oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej następuje w drodze przetargu lub w drodze bezprzetargowej, stosownie do przepisów rozdziału 4 niniejszego działu. Protokół z przeprowadzonego przetargu oraz protokół z rokowań przy zbyciu w drodze bezprzetargowej stanowią podstawę do zawarcia umowy (art. 28 ust. 3 u.g.n.). Stosownie natomiast do treści art. 40 ust. 5 u.g.n. uczestnik przetargu może, w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia wyniku przetargu ustnego lub doręczenia zawiadomienia o wyniku przetargu pisemnego, zaskarżyć czynności związane z przeprowadzeniem przetargu do wojewody, jeżeli przetarg dotyczy nieruchomości Skarbu Państwa, albo do organu wykonawczego jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli przetarg dotyczy nieruchomości stanowiących własność tej jednostki.

TRYB WNOSZENIA SKARG

Sposób i tryb przeprowadzania przetargów oraz przeprowadzania rokowań po drugim przetargu zakończonym wynikiem negatywnym na zbycie nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa lub własność jednostek samorządu terytorialnego określa rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie sposobu i trybu przeprowadzania przetargów oraz rokowań na zbycie nieruchomości. W § 11 tego aktu wykonawczego określono tryb wnoszenia skarg na czynności związane z przeprowadzeniem przetargu. Skargę składa uczestnik przetargu za pośrednictwem właściwego organu albo bezpośrednio do właściwego organu, jeżeli przetarg dotyczy nieruchomości, o których mowa w art. 57 ust. 1, albo nieruchomości ujętych w ewidencji, o której mowa w art. 60a ust. 2 pkt 1. W przypadku wniesienia skargi, właściwy organ wstrzymuje czynności związane ze zbyciem nieruchomości. Organ wykonawczy jednostki samorządu terytorialnego rozpatruje skargę w terminie 7 dni od daty jej otrzymania i może uznać skargę za zasadną oraz nakazać powtórzenie czynności przetargowych lub unieważnić przetarg albo uznać skargę za niezasadną. Po rozpatrzeniu skargi, organ wykonawczy jednostki samorządu terytorialnego zawiadamia skarżącego, a właściwy organ wywiesza niezwłocznie, na okres 7 dni, w swojej siedzibie informację o sposobie rozstrzygnięcia skargi. Jak wynika z § 12 ww. rozporządzenia, w razie uznania skargi za niezasadną, właściwy organ podaje do publicznej wiadomości, wywieszając w siedzibie właściwego urzędu na okres 7 dni informację o wyniku przetargu, która powinna zawierać:

datę i miejsce oraz rodzaj przeprowadzonego przetargu;
oznaczenie nieruchomości będącej przedmiotem przetargu według katastru nieruchomości i księgi wieczystej;
liczbę osób dopuszczonych oraz osób niedopuszczonych do uczestniczenia w przetargu;
cenę wywoławczą nieruchomości oraz najwyższą cenę osiągniętą w przetargu albo informację o złożonych ofertach lub o niewybraniu żadnej z ofert;
imię, nazwisko albo nazwę lub firmę osoby ustalonej jako nabywca nieruchomości.

Z treści pytania wynika, że wójt uznał skargę za niezasadną, o czym zawiadomił skarżącego i wywiesił niezwłocznie, na okres 7 dni, w swojej siedzibie informację o sposobie rozstrzygnięcia skargi. W tej sytuacji brak jest podstaw prawnych do dalszego wstrzymywania procedury związanej z nabyciem nieruchomości, a organ ma prawo podać do wiadomości publicznej informację o przetargu zawierającej m.in. dane osoby ustalonej jako nabywca nieruchomości.
Osobie niezadowolonej ze sposobu rozpoznania skargi na czynności związane z procedurą przetargową nie przysługuje odwołanie do organu wyższego stopnia w trybie Kodeksu postępowania administracyjnego, ani skarga do sądu administracyjnego.
Wynika to bowiem z trybu skargowego określonego w u.g.n. oraz przepisach rozporządzenia oraz charakteru samego stanowiska organu wykonawczego gminy, który nie może być uznany za władcze rozstrzygnięcie o prawach i obowiązkach, ani tym bardziej za decyzję administracyjną. Brak możliwości wniesienia skargi do sądu administracyjnego, wynika z katalogu aktów i czynności podlegających kognicji tych sądów określonych w art. 3 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Z treści tego przepisu wynika, że kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:

decyzje administracyjne;
postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
inne niż określone w pkt. 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt. 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt. 1-4a.

Ponadto sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę, i stosują środki określone w tych przepisach (§ 3).
Pismo wójta (burmistrza, prezydenta miasta) rozpoznające skargę na czynności przetargowe nie mieści się w powołanym wyżej katalogu, a przepisy szczególne nie przewidują sądowej kontroli nad tego rodzaju aktami.

ORZECZNICTWO SĄDU

Powyższe stanowisko jest reprezentowane szeroko również w orzecznictwie sądowym. W uchwale Sądu Najwyższego z dnia 13 lutego 2003 r. III CZP 93/02 (publ. OSNC 2003 r., Nr 11, poz. 146), wskazano, że rozpoznanie skargi na czynności związane z przeprowadzeniem przetargu zawarte w piśmie wojewody, jest jedynie deklaratywnym wyrazem przekonania organu administracji o wadliwości czynności postępowania przetargowego. Z kolei w postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 czerwca 2011 r., sygn. akt I OSK 891/11, oddalającym skargę kasacyjną na postanowienie odrzucające skargę w ww. przedmiocie, wskazano, że „Organ jednostki samorządu terytorialnego rozpatrując skargę na czynności związane z przeprowadzeniem przetargu nie rozstrzyga o prawach i obowiązkach strony postępowania, lecz jedynie oświadcza o nieprawidłowościach w dokonaniu czynności związanych z przeprowadzeniem przetargu.” W postanowieniu z dnia 31 marca 2011 r., sygn. akt I OSK 492/11 NSA wyraził analogiczne stanowisko wskazując jednoznacznie, że prawidłowość przeprowadzenia procedury przetargowej może być zweryfikowana wyłącznie w postępowaniu wszczętym powództwem do sądu powszechnego.
Strona niezadowolona z wyniku przetargu może jedynie wnieść powództwo do sądu powszechnego o ustalenie nieistnienia obowiązku zawarcia umowy (przed zawarciem umowy z nabywcą) lub o stwierdzenie nieważności zawartej umowy, w trybie art. 58 § 1 Kodeksu cywilnego. Postępowanie przed sądem powszechnym nie może jednak wstrzymywać finalizacji umowy przetargowej, a ponadto jest długotrwałe, żmudne i stosunkowo rzadko kończy się unieważnieniem zawartej już umowy.

Janusz Groński

PODSTAWA PRAWNA:
– Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.)
– Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. , poz. 270 ze zm.)
– Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie sposobu i trybu przeprowadzania przetargów oraz rokowań na zbycie nieruchomości (Dz.U. z 2004 r. Nr 207, poz. 2108 ze zm.)

WRÓĆ DO SPISU TREŚCI

Przegląd legislacyjny

PRZEGLĄD LEGISLACYJNY - SAS 6 / 2013

BEZPIECZEŃSTWO MORSKIE - OBOWIĄZUJE OD 25 kwietnia 2013

Ustawa z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim

(Dz.U. z 2011 r. Nr 228, poz. 1368 ze zm.)

Ustawa reguluje sprawy bezpieczeństwa morskiego w zakresie budowy statku, jego stałych urządzeń i wyposażenia, inspekcji statku, kwalifikacji i składu załogi statku, bezpiecznego uprawiania żeglugi morskiej oraz ratowania życia na morzu.

ŚRODKI OCHRONY ROŚLIN - OBOWIĄZUJE OD 27 kwietnia 2013

Ustawa z dnia 8 marca 2013 r. o środkach ochrony roślin

(Dz.U. z 2013 r., poz. 455)

Ustawa reguluje zadania i właściwość organów administracji publicznej oraz jednostek organizacyjnych w zakresie wykonania przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczącego wprowadzania do obrotu środków ochrony oraz przepisów Unii Europejskiej wydanych na podstawie przepisów tego rozporządzenia, w szczególności w sprawach zezwoleń i pozwoleń w zakresie wprowadzania środków ochrony roślin do obrotu. Ponadto ustawa określa (w zakresie nieuregulowanym ww. rozporządzeniem) zasady:

a) wprowadzania środków ochrony roślin do obrotu,
b) stosowania środków ochrony roślin,
c) potwierdzania sprawności technicznej sprzętu przeznaczonego do stosowania środków ochrony roślin,
d) prowadzenia integrowanej produkcji roślin,
e) prowadzenia szkoleń w zakresie środków ochrony roślin,
f) gromadzenia informacji o zatruciach środkami ochrony roślin.

TERMINY ZAPŁATY W TRANSAKCJACH - OBOWIĄZUJE OD 28 kwietnia 2013

Ustawa z dnia 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych

(Dz.U. z 2013 r., poz. 403)

Ustawa określa szczególne uprawnienia wierzyciela i obowiązki dłużnika w związku z terminami zapłaty w transakcjach handlowych. Przepisy ustawy stosuje się do transakcji handlowych, których wyłącznymi stronami są:

1) przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów art. 4 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej;
2) podmioty prowadzące działalność, o której mowa w art. 3 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej;
3) podmioty, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych;
4) osoby wykonujące wolny zawód;
5) oddziały i przedstawicielstwa przedsiębiorców zagranicznych;
6) zagraniczni przedsiębiorcy, prowadzący przedsiębiorstwa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
7) przedsiębiorcy z państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej.

OPŁATY KONSULARNE - OBOWIĄZUJE OD 1 MAJA 2013

Rozporządzenie Ministra Spraw Zagranicznych z dnia kwietnia 2013 r. w sprawie opłat konsularnych

(Dz.U. z 2013 r., poz. 522)

Rozporządzenie wydano na podstawie art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 13 lutego 1984 r. o funkcjach konsulów Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2002 r. Nr 215, poz. 1823, z późn. zm.) i określa wysokość, zasady pobierania opłat konsularnych oraz zasady udzielania ulg i zwolnień, a także zasady zwrotu wydatków poniesionych
w związku z wykonaniem czynności konsularnych oraz rodzaje czynności podlegających opłacie. W załączniku do rozporządzenia określono taryfę opłat konsularnych zawierającą rodzaje czynności konsularnych podlegających opłacie i wysokość opłat za te czynności.

PRZEDSZKOLA PUBLICZNE - OBOWIĄZUJE OD 8 MAJA 2013

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2013 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach

(Dz.U. z 2013 r., poz. 532)

Rozporządzenie wydano na podstawie art. 22 ust. 2 pkt 11 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.). Zgodnie z § 1 tego aktu publiczne przedszkola i oddziały przedszkolne zorganizowane w szkołach, podstawowych szkoły i placówki udzielają uczniom uczęszczającym do przedszkoli, szkół i placówek, ich rodzicom oraz nauczycielom pomocy psychologiczno-pedagogicznej i organizują tę pomoc na zasadach określonych w rozporządzeniu. Stosownie do treści § 3 rozporządzenia pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana uczniowi w przedszkolu, szkole i placówce polega na rozpoznawaniu i zaspokajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia oraz rozpoznawaniu indywidualnych możliwości psychofizycznych ucznia, wynikających w szczególności:

z niepełnosprawności;
z niedostosowania społecznego;
z zagrożenia niedostosowaniem społecznym;
ze szczególnych uzdolnień;
ze specyficznych trudności w uczeniu się;
z zaburzeń komunikacji językowej;
z choroby przewlekłej;
z sytuacji kryzysowych lub traumatycznych;
z niepowodzeń edukacyjnych;
z zaniedbań środowiskowych związanych z sytuacją bytową ucznia i jego rodziny, sposobem spędzania czasu wolnego i kontaktami środowiskowymi;
z trudności adaptacyjnych związanych z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego, w tym związanych z wcześniejszym kształceniem za granicą.

POMOC SPOŁECZNA - OBOWIĄZUJE OD 11 MAJA 2013

Ustawa z dnia 22 lutego 2013 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz niektórych innych ustaw

(Dz.U. z 2013 r. poz. 509)

Celem nowelizacji jest doprecyzowanie i uaktualnienie rozwiązań funkcjonujących w ustawie o pomocy społecznej oraz wprowadzenie nowych przepisów usprawniających udzielanie pomocy społecznej osobom potrzebującym. Zmiany mają przede wszystkim charakter porządkujący, w związku z koniecznością zachowania spójności z innymi obowiązującymi ustawami.

GMINY POSZKODOWANE W WYNIKU DZIAŁANIA ŻYWIOŁU - OBOWIĄZUJE OD 17 MAJA 2013

Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 13 maja 2013 r. w sprawie gmin poszkodowanych w wyniku działania żywiołu od lutego do marca, w lipcu, we wrześniu i od listopada do grudnia 2011 r. oraz od stycznia do marca i od maja do października 2012 r., w których stosuje się szczególne zasady odbudowy, remontów i rozbiórek obiektów budowlanych

(Dz.U. z 2013 r., poz. 570)

Rozporządzenie wydano na podstawie art. 2 ustawy z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych zasadach odbudowy, remontów i rozbiórek obiektów budowlanych zniszczonych lub uszkodzonych w wyniku działania żywiołu (Dz.U. Nr 84, poz. 906 z późn. zm.) i określa gminy, w których stosuje się szczególne zasady odbudowy, remontów i rozbiórek obiektów budowlanych zniszczonych lub uszkodzonych w wyniku działania żywiołu. Wykaz gmin poszkodowanych w wyniku działania powodzi, silnych wiatrów, intensywnych opadów atmosferycznych lub wyładowań atmosferycznych, które miały miejsce od lutego do marca, w lipcu, we wrześniu i od listopada do grudnia 2011 r. oraz od stycznia do marca i od maja do października 2012 r., określa załącznik do rozporządzenia. Czas obowiązywania aktu określono na 24 miesięcy od dnia jego wejścia w życie.

WALORYZACJA RENT I EMERYTUR - OBOWIĄZUJE OD 20 MAJA 2013

Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 15 maja 2013 r. w sprawie wskaźnika rocznej waloryzacji

(M.P. Nr 2013, poz. 394)

Na podstawie art. 40c ust. 6 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585, z późn. zm.) ogłoszono, że wskaźnik rocznej waloryzacji składek zewidencjonowanych na subkoncie prowadzonym przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych w ramach konta ubezpieczonego wynosi 106,27.

POMOC DLA LIKWIDOWANYCH KOPALNI - OBOWIĄZUJE OD 21 MAJA 2013

Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 30 kwietnia 2013 r. w sprawie szczegółowych warunków udzielania pomocy publicznej na cele z zakresu ochrony środowiska wynikające z zamknięcia jednostek produkcyjnych węgla

(Dz.U. z 2013 r., poz. 580)

Rozporządzenie wydano na podstawie art. 400a ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150, z późn. zm.) i określa szczegółowe warunki udzielania przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej pomocy publicznej, na podstawie ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska, na cele z zakresu ochrony środowiska wynikające z zamknięcia jednostek produkcyjnych węgla.

OCHRONA GRUNTÓW ROLNYCH I LEŚNYCH - OBOWIĄZUJE OD 26 MAJA 2013

Ustawa z dnia 8 marca 2013 r. o zmianie ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych

(Dz.U. z 2013 r. poz. 503)

Podstawową zmianą jest doprecyzowanie kręgu stron w postępowaniu w przedmiocie wyrażenia zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne, uregulowanego w art. 7 ust. 2 ustawy. Zgodnie z brzmieniem ustępu 3 art. 7 ustawy, podmiotem uprawnionym do wystąpienia z wnioskiem o wyrażenie zgody na zmianę przeznaczenia gruntów jest jedynie wójt, burmistrz lub prezydent miasta. Niemniej jednak w orzecznictwie sądów administracyjnych pojawiły się poglądy przyznające legitymację procesową w tym postępowaniu również właścicielom i użytkownikom wieczystym gruntów objętych wnioskiem o zmianę przeznaczenia. Na tym tle doszło do rozbieżności orzeczniczych. Przykładowo w wyroku z dnia 29 lutego 2008 roku, sygn. akt IV SA/Wa 2/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził, że stronami postępowania w sprawie, która dotyczy wniosku o zmianę przeznaczenia gruntów w związku z przystąpieniem do uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest tylko gmina, która z takim wnioskiem wystąpiła, natomiast w wyroku z dnia 6 listopada 2009 roku, sygn. akt IV SA/Wa 1407/09. Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał, że decyzja w przedmiocie zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych na cele nierolnicze związana jest z wykonywaniem własności nieruchomości, w związku z czym stwierdzić należy, że stronami w rozpoznawanej sprawie byli także wszyscy właściciele (wieczyści użytkownicy) działek wchodzących w skład spornego obszaru. Analogiczne rozbieżności pojawiły się również w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Ponadto, proponowana zmiana ma na celu zapewnienie samorządom gminnym płynnej i bezkolizyjnej realizacji polityki przestrzennej na szczeblu gminy, a także uzupełnia lukę prawną w przedmiocie należności stanowiących dochód budżetu województwa w postaci odsetek bankowych i odsetek z tytułu nieterminowych wpłat należności oraz opłat związanych z wyłączaniem gruntów rolnych z produkcji (art. 22b ust. 1 ustawy).

Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 12 listopada 2012 r. w sprawie rejestracji bezrobotnych i poszukujących pracy

(Dz.U. z 2012 r., poz. 1299)

Rozporządzenie wydano na podstawie art. 33 ust. 5 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415, z późn. zm.) i określa tryb rejestracji i sposób prowadzenia rejestru bezrobotnych i poszukujących pracy, zakresy informacji niezbędnych do rejestracji oraz informacji gromadzonych o osobach zarejestrowanych, a także dokumenty niezbędne do ustalenia statusu i uprawnień rejestrowanych osób oraz treść oświadczenia o prawdziwości danych składanego przez bezrobotnego lub poszukującego pracy pod rygorem odpowiedzialności karnej.

WRÓĆ DO SPISU TREŚCI

Likwidacja Funduszu Rozwoju Inwestycji Komunalnych

AKTUALNOŚCI - SAS 6 / 2013

W dniu 7 maja 2013 r. Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o likwidacji Funduszu Rozwoju Inwestycji Komunalnych (FRIK). Fundusz funkcjonuje od 1 stycznia 2004 r. na podstawie ustawy z dnia 12 grudnia 2003 r. (Dz. U. Nr 223, poz. 2218 ze zm.) i służy wspieraniu rozwoju regionalnego przez udzielanie preferencyjnych kredytów na przygotowanie przez gminy, związki gmin, powiaty i związki powiatów dokumentacji niezbędnej do przygotowania projektów inwestycji komunalnych, przewidzianych do współfinansowania z funduszy Unii Europejskiej środków pochodzących z Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2009-2014 oraz Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy. Środki Funduszu przeznacza się m.in. na udzielanie preferencyjnych kredytów przeznaczonych na pokrycie kosztów przygotowania dokumentacji, pokrywanie kosztów oceny wniosku o preferencyjny kredyt przeznaczony na pokrycie kosztów przygotowania dokumentacji oraz pokrywanie kosztów emisji obligacji, wykup obligacji oraz spłatę pożyczek i kredytów wraz z odsetkami i innymi kosztami obsługi obligacji, pożyczek i kredytów.

Jednostki samorządu terytorialnego wykazywały jednak niewielkie zainteresowanie wsparciem udzielanym przez FRIK (Rząd podał, że w IV kw. 2012 r. nie wpłynął do BGK żaden wniosek o kredyt), co wynika przede wszystkim z możliwości pozyskania tańszego sfinansowania dokumentacji projektowej inwestycji komunalnych z banków komercyjnych, a także wsparcia na te cele w formie dotacji (pomoc bezzwrotna) w ramach programu Pomoc Techniczna.

Rada Ministrów zadecydowała, że środki pozostające w dyspozycji Funduszu, czyli ok. 51,9 mln zł – trafią do budżetu państwa. Nie oznacza to jednak, że zostaną one wykorzystane do innych celów niż realizacja zadań przez j.s.t. Ustalono bowiem, że środki te zostaną uwzględnione w projekcie ustawy budżetowej na 2014 r. w rezerwie celowej na dofinansowanie zadań własnych samorządu terytorialnego.

Co istotne, wejście w życie tej regulacji nie będzie miało wpływu na te projekty komunalne, które obecnie są wspierane środkami z Funduszu, bowiem Bank Gospodarstwa Krajowego będzie prowadził obsługę udzielonych kredytów do czasu ich całkowitej spłaty. Ponadto przewidziano zabezpieczenie dla BGK środków na zobowiązania z tytułu już zawartych umów kredytowych. Wnioski o udzielenie kredytów, które wpłyną do BGK po dniu ogłoszenia ustawy, nie będą przez bank rozpatrywane, natomiast decyzje dotyczące wniosków, które wpłyną do dnia ogłoszenia ustawy, BGK podejmie najpóźniej do dnia wejścia w życie ustawy.

WRÓĆ DO SPISU TREŚCI

SPIS TREŚCI NR 6 / 2013

AKTUALNOŚCI

Likwidacja funduszu rozwoju inwestycji komunalnych

PRZEGLĄD LEGISLACYJNY

TEMAT MIESIĄCA

Wójt rozpoznaje skargę na czynności przetargowe

FUNKCJONOWANIE SAMORZĄDU

Prawo nauczyciela do dodatku mieszkaniowego
Łączenie instytucji kultury
Obsługa monitoringu wizyjnego przez osoby spoza policji
Obciążenie współwłaścicieli nieruchomości opłatą adiacencką
Udostępnienie danych z kalendarza burmistrza?
Powiat prowadzi działalność w formie spółki

POSTĘPOWANIE ADMINISTRACYJNE

Prośba o wycinkę drzew
Rozstrzygnięcie w sprawie wzniesienia tablicy reklamowej
Sukcesja administracyjno-prawna

FINANSE SAMORZĄDU