Nowa strategia antykorupcyjna
AKTUALNOŚCI - SAS 4 / 2014
W dniu 1 kwietnia 2014 r. Rada Ministrów podjęła uchwałę w sprawie „Rządowego programu przeciwdziałania korupcji na lata 2014-2019”, przedłożoną przez Ministra Spraw Wewnętrznych. Podstawowym celem programu rządowego jest zwalczanie korupcji w Polsce przez wzmocnienie prewencji i edukacji zarówno w społeczeństwie, jak i administracji publicznej. Przewidziano ponadto skuteczniejsze zwalczanie przestępczości korupcyjnej.
W dokumencie zdiagnozowano obszary najbardziej zagrożone korupcją. Badania przeprowadzone w 2013 r. wskazują, że najbardziej narażone na tego typu proceder są:
- infrastruktura, np. przeprowadzanie przetargów na budowę dróg, autostrad, linii kolejowych,
- informatyzacja administracji publicznej, np. sfera zamówień publicznych (preferowanie określonego dostawcy), zmowy cenowe;
- wykorzystywanie środków unijnych – korupcja może obejmować wszystkie fazy i etapy wdrażania programów pomocowych (od naboru przez realizację i kontrolę wykonania), korupcja może dotyczyć zarówno beneficjentów programów pomocowych, jak i urzędników;
- ochrona zdrowia – w tym obszarze zagrożone korupcją są m.in.: dystrybucja środków publicznych przez wojewódzkie oddziały NFZ na kontraktację usług medycznych, refundacja leków, zamówienia na zakup sprzętu i aparatury medycznej;
- sektor obronny – zagrożone są głównie zamówienia publiczne (z uwagi na wymuszoną ochronę informacji i ograniczoną transparentność postępowań) oraz m.in. realizacja umów offsetowych, transfer technologii wojskowych do polskich przedsiębiorstw przemysłu obronnego;
- energetyka – organizacja i przebieg postępowań przetargowych, działalność lobbingowa prowadzona niezgodnie z prawem, udzielanie koncesji itp.;
- ochrona środowiska – np. udzielanie koncesji na poszukiwanie, rozpoznawanie oraz wydobywanie wód leczniczych, termalnych i solanek, system handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych;
- urzędnicy administracji państwowej i samorządowej – tu zachowania korupcyjne mogą wynikać m.in. z: niejasności procedur, nieprawidłowości w postępowaniach o udzielanie zamówień publicznych, przyspieszania załatwienia spraw, wydawania decyzji niekorzystnych dla interesu społecznego.
