Kara za niewydanie pozwolenia na budowę
POWIATOWA ADMINISTRACJA ZESPOLONA - SAS 11 / 2011
Zgodnie z art. 35 ust. 6 Prawa budowlanego w przypadku, gdy właściwy organ nie wyda decyzji w sprawie pozwolenia na budowę w terminie 65 dni od dnia złożenia wniosku o wydanie takiej decyzji, organ wyższego stopnia wymierza temu organowi, w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie, karę w wysokości 500 zł za każdy dzień zwłoki. Wpływy z kar stanowią dochód budżetu państwa.
Przedmiotowy przepis wprowadzony został przepisem art. 1 pkt 28 lit d) ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o zmianie ustawy – Prawo budowlane oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 80, poz. 718 ze zm.) i ma na celu wyeliminowanie występujących przypadków nieuzasadnionego wydłużania przez organy administracji architektoniczno-budowlanej postępowania związanego z wydawaniem pozwolenia na budowę.
Maksymalny termin zakreślony przez ustawodawcę dla rozpoznania wniosku o wydanie pozwolenia na budowę umożliwia organowi zakończenie postępowania w terminie przewidzianym przepisami prawa. W związku z tym ustawodawca przewidział jako zasadę obowiązek zakończenia postępowania w przedmiocie pozwolenia na budowę najpóźniej w 65-tym dniu od dnia wpłynięcia wniosku, jednocześnie określając sankcję za przekroczenie tego terminu w postaci kary pieniężnej w wysokości 500 zł za każdy dzień zwłoki. Co do zasady zwłokę taką należy uznać za nieuzasadnioną, choć możliwy jest wyjątek. Takim wyjątkiem jest sytuacja, gdy organ, pomimo podejmowanych przewidzianych prawem działań, nie ma możliwości wydania rozstrzygnięcia w sprawie. W szczególności odnosi się to do braku możliwości rozstrzygnięcia ze względu na istotne braki i wady wniosku, a ponadto dotyczy przypadków uzasadnionego zawieszenia postępowania i innych zdarzeń przerywających bieg terminu. Do takich przypadków odnosi się przepis art. 35 ust. 8 Prawa budowlanego, zgodnie z którym do 65-dniowego terminu nie wlicza się terminów przewidzianych w przepisach prawa do dokonania określonych czynności, okresów zawieszenia postępowania oraz okresów opóźnień spowodowanych z winy strony, albo z przyczyn niezależnych od organu.
W ORZECZNICTWIE
W orzecznictwie sądowoadministracyjnym przyjmuje się jednak, że powołany przepis nie stanowi podstawy do odliczenia terminów związanych z wykonywaniem przez organ tzw. czynności zwykłych, wiążących się z załatwieniem sprawy i normalnym tokiem postępowania. Za czynności powodujące konieczność odliczenia terminu nie uznaje się zatem np. zawiadomienia stron o wszczęciu postępowania, nieuzasadnionego oczekiwania organu na pismo, które nie ma wpływu na bieg sprawy, czy zasięgania porady organów nadrzędnych co do sposobu załatwienia sprawy (por. wyrok NSA z 17 marca 1988 r. SAB/Gd 14/87 publ. ONSA 1988 Nr 1, poz. 41). Wynika to z ogólnej zasady, zgodnie z którą organ administracji architektoniczno-budowlanej zobowiązany jest tak zorganizować postępowanie, aby te czynności wykonywane były sprawnie i nie prowadziły do przewlekłości.
OBOWIĄZEK USUNIĘCIA NIEPRAWIDŁOWOŚCI
Inaczej traktowana jest czynność organu polegająca na wydaniu postanowienia w oparciu o art. 35 ust. 3 Prawa budowlanego. Zgodnie z tym przepisem w razie stwierdzenia naruszeń w zakresie art. 35 ust. 1 Prawa budowlanego organ zobowiązany jest do nałożenia postanowieniem obowiązku usunięcia wskazanych nieprawidłowości, określenia terminu ich usunięcia, a po jego bezskutecznym upływie wydania decyzji o odmowie zatwierdzenia projektu i udzielenia pozwolenia na budowę. Jest to zatem przypadek, gdy organ nie ma możliwości wydania merytorycznego rozstrzygnięcia w sprawie, ze względu na stwierdzone nieprawidłowości w zakresie zgłoszonego wniosku. Również w orzecznictwie przyjmuje się, że do 65-dniowego terminu wlicza się termin wynikający z postanowienia wydawanego w trybie art. 35 ust. 3 Prawa budowlanego i wiążącego się z koniecznością usunięcia merytorycznych braków w projekcie budowlanym (por. wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 kwietnia 2006 r. sygn. akt VII SA/Wa 232/06 publ. LEX nr 204972). Czynność ta jest kwalifikowana do kategorii czynności nadzwyczajnych, których podjęcie wiąże się z niemożliwością wydania decyzji przez organ.
Należy także zaznaczyć, że przepis art. 35 ust. 3 nie pozostawia organowi administracji architektoniczno-budowlanej możliwości jakiegokolwiek wyboru i uznania, lecz stanowi o konieczności nałożenia postanowieniem obowiązku usunięcia nieprawidłowości, a po bezskutecznym upływie wskazanego terminu nakazuje wydać decyzję o odmowie zatwierdzenia projektu i udzielenia pozwolenia na budowę.
Janusz Groński
Podstawa prawna:
– Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.)
